Matla ontdaan na ongeluk met Burg: ‘Vind het heel pijnlijk’

Het was dé klap die het hele Yves-du-Manoir Stadium stil kreeg. De bal die Joosje Burg op haar neus kreeg in het eerste kwart van de halve finales konden de hockeyliefhebbers op de tribune bijna zelf voelen. De aanvalster van Oranje viel op de grond, greep naar haar gezicht. Het bloed stroomde direct uit haar neus. In de tweede helft kwam Burg toch nog terug. Haar inbreng was niet meer groot, maar dat was ook niet meer nodig om met een 3-0 zege op Argentinië de finale te bereiken.

Frédérique Matla, die zag wat er gebeurde na de push van Agustina Gorzelany, reageerde ontdaan tijdens de wedstrijd. Met betraande ogen zat ze op de bank, nadat haar ploeggenoot van Den Bosch eerst op het veld werd behandeld en later door drie man naar de kleedkamer werd begeleid. Met een doek op haar neus om het bloeden te stelpen.

‘Joosje en ik zijn echte vriendinnen van elkaar. Spelen samen bij Den Bosch en bij Oranje, maar zien elkaar buiten het veld ook heel veel. Ze speelde vandaag haar vijftigste interland. Ik gunde het haar zo dat dit de allermooiste wedstrijd voor haar zou worden. Een halve finale met een gouden randje. En dan gebeurt dit. Dat is toch een smet op deze wedstrijd’, vertelt Matla na afloop van het gewonnen wedstrijd tegen Argentinië.

Gevoelsmens

Haar ogen zijn rood omrand. Matla kan in het veld een killer zijn, maar erbuiten is ze een gevoelsmens. Het raakt haar dat haar vriendin – letterlijk en figuurlijk – zo hard is getroffen. Samen liepen ze na afloop een ereronde door de oranje hockeytempel. Opnieuw brak Matla. De emotie moest eruit.

Dat Burg in de tweede helft nog haar opwachting zou maken, daarop rekende eigenlijk niemand meer. Maar nog voor de andere speelsters van Oranje en Argentinië het veld voor de tweede helft betraden, was daar de Veghelse spits plots weer. Met een watje in haar neus en een pleister op de getroffen plek. Samen met fysio Jan Jorn van ’t Land oefende ze wat. Het publiek moedigde haar aan.

Burg en Matla samen tijdens de ereronde van de Oranje Dames. Foto: Willem Vernes

Vlak voor het derde kwart begon, werd nog snel de oranje tanktop van Burg voorzien van nummer zestien. Met een rol tape. Het zag er nog niet eens gek uit. Burg was weer van de partij. Tot bewondering van Matla. ‘De klap was echt hard, ze had er veel last van. Het spreekt voor haar dat ze nog probeert om het veld in te gaan. Om te kijken of het gaat. Of het verstandig was, weet ik niet. Ik denk dat de medische staf niet zoveel keus had, haha. Joosje wilde zo graag hier staan, die was niet te houden.’ 

De beste ploeg

Burg speelde nog wel wat minuten in de tweede helft, maar moest tussendoor telkens koelen. Het was overigens niet meer nodig dat de 26-jarige aanvaller minuten maakte. Ook met vijftien speelsters was Oranje veel en veel te sterk voor het huidige Argentinië. Voor het eerst dit olympische toernooi speelde Oranje van de eerste tot de laatste minuut sterk en geconcentreerd. Met 3-0 kwamen de Zuid-Amerikaanse hockeysters nog genadig weg. En dat in de halve finales van de Olympische Spelen.

Matla snelt voorbij een speelsters van Argentinië. Foto: Willem Vernes

Matla keek na afloop met trots terug op de prestatie van haar ploeg, die vrijdagavond de olympische titel van Tokio in Parijs mag verdedigen. ‘Ik denk dat we heel overtuigend hebben gespeeld. We hebben laten zien dat we vandaag gewoon verreweg de beste ploeg waren. Meer dan een paar corners heeft Argentinië niet gehaald. Ze hadden heel weinig in te brengen.’

Bij Las Leonas zat de schrik over de kracht van Nederland er al voor de wedstrijd goed in. De hoge druk, waarmee het team in het verleden indrukte maakt, was in geen velden of wegen te bekennen. De wit-lichtblauwe shirts klonterden samen binnen de eigen 23-meterlijn. Matla: ‘Daar ben ik niet eens mee bezig geweest. We hebben de wedstrijd zowel qua hockey als mentaal geen moment uit handen gegeven. Ik vind het alleen jammer dat we er niet eentje meer hebben gemaakt.’

Blik op de finale

De blik van de Oranje Dames gaat nu op vrijdag, wanneer de finale wordt gespeeld. Matla weet wat haar en haar ploeggenoten in de eindstrijd te doen staan om de titel te prolongeren. ‘De mindset die vandaag goed was, moet dat in de finale ook zijn. We moeten zoveel vertrouwen naar elkaar uitspreken dat de tegenstander er hier niet aan te pas komt. In een finale gaat het niet meer over video-analyses, maar over de ploeg die het liefst wil winnen. Dat willen wij laten zien. Dat wij Nederland zijn, de allerbeste. Dat stralen we uit, dat laten we met bal en stick én onze vechtersmentaliteit zien. Met die mindset gaan wij kampioen worden.’

In de finale wint de ploeg die het liefst wil winnen. Dat willen wij laten zien. Dat wij Nederland zijn, de allerbeste. Frédérique Matla

Matla verdwijnt vervolgens naar de verzamelplek met vrienden en familie. Maar niet voordat ze haar vriendin Joosje Burg, vlak voordat die met een ambulance wordt afgevoerd, een hart onder de riem steekt. Ze heeft dan nog 50 uur om te herstellen voor de finale. Matla: ‘Ik weet niet of ze erbij is in de finale. Ik hoop het.’