Max Caldas heeft alles gezien wat hij wilde zien in India

‘Als sporters hadden we gewoon vandaag die finale willen spelen’, zegt bondscoach Max Caldas zondag in het spelershotel in Bhubaneswar, nadat hij met het Nederlands elftal zaterdag het hele jaar met elkaar had afgesloten. De zevende plaats op de HWL Final was een teleurstelling, maar het team overleefde achter de schermen de stresstest, vindt de bondscoach.

Hoe kijk je nu terug op het toernooi?

‘We hadden graag de finale gespeeld. Maar los van of je wint of verliest is het een van onze taken om niet alleen naar de uitslag te kijken. Wij wilden hier in India met het oog op het WK volgend jaar een aantal dingen realiseren. Zoals meer mensen in actie zien. Een andere aanvoerder, met Mink van er Weerden. Nou, hij raakte geblesseerd voor de eerste wedstrijd. Uit de MRI was er geen schade te zien, maar met het oog op zijn operatie op 19 december en zijn revalidatie hebben we de keuze gemaakt om niet te spelen. Dus één speler minder aangezien de spelerslijst al was ingeleverd.’

‘Mink is hier gebleven en is aanvoerder gebleven achter de schermen. Hij kan soms een beetje in zichzelf gekeerd zijn, maar hij heeft het supergoed gedaan. Hij bleef heel erg open met iedereen communiceren. Hij heeft de verantwoordelijkheid van de analyse van de strafcorner op zich genomen en heeft de achterhoede bekeken. Hij bleef in contact met iedereen en was deze week een hele goede captain.’

Mink van der Weerden op de training, voor de eerste wedstrijd tegen Spanje, waarin de aanvoerder in de warming-up al zou uitvallen. Foto: Koen Suyk

Wat vond je van de toevoeging van een aantal nieuwe spelers? (Martijn Havenga en Lars Balk, Tristan Algera was teruggekeerd in de selectie na het missen van het EK)

‘Een aantal mensen heeft het goed gedaan. De breedte van de selectie is bevestigd. Alleen liep de strafcorner niet super. Dat kwam ook door een andere ritme, met andere aangevers en stoppers. Dat is de reden dat Martijn, Tristan en Seve (van Ass) niet goed konden pushen. Terwijl we meer corners kregen dit toernooi dan normaal, maar Mink stond er niet.’

Jullie kregen ook meer strafcorners tegen dan normaal. Waaronder tien tegen België?

‘Dat klopt. Maar dit was ook een ander toernooi dan een titeltoernooi. Een opener toernooi, om ons proces te testen. Dit toernooi speelden we aanvallender dan andere toernooien. De reden voor de corners tegen heeft meer te maken met onze eigen voorbereiding. Dat we anders spelen dan een speler op een club doet. Dat kost tijd om goed op de rit te krijgen. We waren niet volledig voorbereid op dit toernooi, met de decentrale trainingen die we uitprobeerden richting de start van de Pro League in 2019.’

BHUBANESWAR – Keeper Sam van der Ven (Ned) met bondscoach Max Caldas (Ned) tijdens de HWL-wedstrijd België-Nederland (3-0). Rechts keeper Pirmin Blaak (Ned). Foto: Koen Suyk

Wat heeft het decentraal trainen opgeleverd?

‘Dat spelers hun maatschappelijke carrière iets meer konden oppakken. En de wetenschap dat decentraal trainen in veel gevallen een goede manier is voor ons. In Nederland hebben we namelijk ook een sterke clubcultuur. We hebben het er intern over gehad dat we het iets gaan aanpassen. Na de stage in Australië in januari gaan we weer decentraal trainen van februari tot mei. Maar de inhoud gaan we veranderen. We gaan waarschijnlijk meer specialisten bij elkaar zetten. Spitsen met elkaar. Dat soort dingen. De strafcornerspecialisten bij elkaar, in plaats van alleen maar locatie specifiek. Ook bleek dat de jongens elkaar vaker als team wilden zien tijdens de decentrale periode. Dat is positief.’

Welke informatie heeft dit toernooi jullie nog meer gebracht?

‘Dat het verschil fysiek tussen Hoofdklasse in Nederland en internationaal hockey nogal groot is. Vijf wedstrijden in zeven dagen is anders dan eentje per week, waarbij de waarden die we nu haalden veel minder waren dan die in de zomer. Dat moeten we echt beter regisseren van februari tot mei 2018. Volgend jaar is het WK het grote einddoel. Na de zomer gaan we dan wel centraal met elkaar trainen, maar hoe precies moeten we nog bespreken. Dit jaar lag het zwaartepunt in de zomer. Misschien waren drie toernooien (HWL3 Londen, EK Amsterdam, HWL Final India) en een trainingsstage in Zuid-Afrika iets te veel van het goede. Daarnaast heb je ook nog de clubcompetitie.’

Jullie hebben zaterdag het jaar met elkaar afgesloten?

‘Ja, de jongens hebben nu vier weken rust. Vanaf 11 december is het nog een maand voordat we naar Perth gaan. We hebben de dingen kunnen aftikken die we wilden, voor volgend jaar. Ik wist wat we hier kwamen doen. Die checklist is afgewerkt. Maar helaas hadden we niet genoeg juice dit toernooi om verder te komen. Maar ik ben heel blij met 2017. Als je kijkt vanaf januari, dan is het proces precies zo gegaan als we hadden gehoopt. Het is goed zo. We hebben met elkaar conclusies getrokken achter de schermen en vanaf nu kunnen we richting volgend jaar. De groep is sterk bezig.’

BHUBANESWAR – Teleurstelling bij keeper Pirmin Blaak (Ned) , Floris Wortelboer (Ned) , Valentin Verga (Ned) en Tristan Algera (Ned) na de Hockey World League Final, de kwartfinalewedstrijd Duitsland-Nederland (3-3). Duitsland wint na shoot-outs. Foto: Koen Suyk

Dit toernooi was ook een stresstest, om te kijken hoe de groep zou reageren als het eens minder ging?

‘Ja, maar dat ging goed. We bleven rustig. De spelers delen veel met ons en hebben een hoge mate van zeggenschap. Ze zijn eerlijk naar elkaar. We wisten dat we door het decentrale trainen niet helemaal klaar waren voor het toernooi.’

Het toernooi begon heftig voor je, zonder assistent Taco van den Honert wiens vader was overleden en assistent-coach Graham Reid die z’n paspoort was verloren?

‘Ja, maar toch bleef ik zelf heel rustig. Ik heb elke dag contact met Taco gehad. En Graham moest wachten voordat z’n paspoort via Australië weer was teruggestuurd. Niemand was onrustig. We hebben het eigenlijk op Schiphol al met Ronnie (data-analist en oud-international Ronald Brouwer, red.) opgelost voor de eerste dagen. De trein ging door en de processen binnen het team klopten.’

Bondscoach Max Caldas (Ned) tijdens de Hockey World League Final, de wedstrijd om de 7e plaats, Engeland-Nederland (0-1). Foto: Koen Suyk

Jullie zouden als begeleiding ook qua accommodatie en gyms een aantal locaties bekijken. Is dat gelukt? Als je ziet dat veel spelers – waaronder Thijs van Dam, Pirmin Blaak en Engelsen en Argentijnen – ziek zijn geworden in de Mayfair Lagoon? (In het Trident Hotel werden vrijdag overigens ook veel Duitse spelers ziek)

‘Wij hebben nog naar andere locaties gekeken. Wij hebben overwogen om voor volgend jaar een eigen kok mee te nemen, maar dat wil het hotel niet. In elk team hier zijn er wel zieken. Er is geen enkele garantie dat je hier niet ziek wordt in India. We hebben ook gekeken om gewoon twee grote huizen te huren, maar dan zit je weer met de veiligheid. We zijn er nog niet over uit. We hebben wel een fijne fitnessschool gevonden hier om de hoek. De FIH moet ook meewerken met zo’n toernooi in India, wat verder een fantastisch land is om een WK te organiseren. Je zag nu dat de wedstrijd India-Argentinië één waterballet was. Er werd gewoon doorgespeeld. Dat was gevaarlijk. Het enige wat de dokter van de FIH over de hygiëne mailde was dat we goed onze handen moesten wassen. Ja, dat snappen we zelf ook wel.’

Wat is jouw conclusie na dit toernooi?

‘Zevende is qua resultaat gewoon niet goed. Als sporter wil je winnen en dat is gewoon niet goed gegaan. Maar ik heb ook veel mooie dingen gezien. Wat we wilden zien, werd bevestigd. En natuurlijk mis je Mink en Sander de Wijn in de defensie. Dat zijn beesten. Maar andere mensen hebben kansen gehad. Dat is pure winst. Ik ben tevreden met veel dingen die ik gezien heb. Ik ga rustig naar huis. Sportief was het resultaat shit. Maar verder zijn we happy.’