Nederlaag tegen Australië biedt Oranje Heren perfecte spiegel

De Oranje Heren hebben zaterderdagmiddag op het terrein van Kampong een lesje gekregen in effectief tophockey. De ploeg van bondscoach Jeroen Delmée had met 0-3 het nakijken tegen grootmacht Australië. Het was de eerste interland onder Delmée waarin Oranje niet tot scoren kwam.

Natuurlijk, ze baalden na afloop van de nederlaag, de mannen van Oranje. Maar tegelijkertijd wist iedereen in het Oranje-kamp dat juist dít de wedstrijden zijn die het team nodig heeft om verder te groeien naar de gewenste WK-vorm. De test tegen de nummer één van de wereldranglijst levert Delmée en zijn staf een schat aan informatie op, een spiegel die laat zien waar dit Oranje na tien maanden staat.

Snelle conclusie: Oranje is nog niet waar het wil zijn. Dat constateerde Seve van Ass na afloop droogjes in het clubhuis van Kampong. Voor de middenvelder van HGC had het duel een bijzonder tintje: het was de tweehonderdste interland in zijn Oranje-loopbaan.

Seve van Ass piekert tijdens de rustperiode tussen het eerste en tweede kwart. Foto: Willem Vernes

Hogere versnelling

‘Australië is de nummer twee van de Spelen in Tokio, ze zijn nauwelijks veranderd als team en spelen komende week op de Commonwealth Games. Ik wil niet zeggen dat we in de beginfase overrompeld werden, maar ze speelden toen in een hogere versnelling dan wij. Dan zie je dat er bij ons wat foutjes ontstaan, omdat het tempo net wat hoger is dan we gewend zijn’, aldus Van Ass.

De basis van de nederlaag lag voor Oranje in de eerste helft, die met een minuut stilte begon vanwege het plotselinge overlijden van de vader van Oranje-verdediger Tim Swaen. Toen de bal eenmaal rolde, sloeg Australië al na twee minuten genadeloos toe: Joshua Simmonds kreeg teveel ruimte op links en kon Nathan Ephraums eenvoudig op maat bedienen voor de 0-1.

Amper negen minuten later stond het 0-2, nadat de Australische specialist Blake Govers een strafbal achter Oranje-doelman Maurits Visser had gepusht. Diezelfde Govers had vlak vóór rust ook de 0-3 op zijn stick toen hij opnieuw mocht aanleggen vanaf de strafbalstip. Deze keer was Visser de doelpuntenmachine van de Kookaburras echter te slim af: hij keerde de bal in de rechterhoek aan zijn stickkant.

Derck de Vilder probeert de Australiër Flynn Ogilvie de bal te ontfutselen. Koen Bijen kijkt toe. Foto: Willem Vernes

Oranje zonder initiatief

Oranje kon daar slechts een paar speldenprikjes tegenover zetten. Zo was er een schotkans voor Jorrit Croon en zag Tijmen Reijenga zijn sleeppush uit een strafcorner uiteen spatten op de handschoen van keeper Andrew Charter.

Van Ass: ‘In de eerste helft hadden we niet het initiatief. We speelden rond om het rondspelen. We toonden weinig intentie om echt door te breken, de afstanden waren te groot en de connectie was er minder.’

Meer lef na rust

Oranje beet in de tweede helft meer van zich af. Hield de gele machine uit Down Under wat verder van zich vandaan en toonde veel meer lef. ‘We hadden een paar keer kunnen scoren’, zegt Van Ass. ‘De bal viel steeds net niet lekker voor ons en veel afvallende stuiterballen waren juist voor hun. Dat deden ze goed.’

Oranje-spits Koen Bijen ligt met een van pijn vertrokken gezicht op de grond. Hij viel tegen Australië uit met hamstringblessure. Foto: Willem Vernes

Bij één van de doelpogingen van Oranje in het derde kwart raakte spits Koen Bijen dusdanig geblesseerd dat hij de strijd moest staken. Hij verstapte zich op weg naar het Australische doel: een spierscheurinkje in de hamstring.

Voor het eerst géén goal

Oranje kreeg via Thierry Brinkman, Dennis Warmerdam en Jip Janssen (strafcorner) nog kansen om de marge te verkleinen, maar de nul bleef op het bord voor Oranje. Een primeur onder Jeroen Delmée, die verder zag dat Oranje voor de achtste keer op rij niet kon winnen van de Australiërs, de langstlopende reeks zonder succes tegen een specifieke tegenstander.

Van Ass: ‘In de tweede helft hebben we ons goed herpakt, hadden we wél de intentie om aan te vallen. Dit soort wedstrijden zijn heel nuttig voor ons. Dit is een tegenstander van WK-niveau, nu voelen we ook echt wat dat inhoudt. Je krijgt steeds een halve meter minder ruimte dan tegen andere teams. We moeten echt nog een half jaar investeren in onszelf en het niveau verder omhoog krijgen, de technische fouten eruit halen. Het zit ‘m in die dingen, heel veel meer is het ook niet.’

Reis in Oranje

En dan nog even over het jubileum van Van Ass. Dat hij zijn tweehonderdste interland tegen een toptegenstander in betrekkelijke anonimiteit moest spelen, met slechts wat familie en vrienden als getuige, deerde hem niet zo. ‘Uiteindelijk gaat het veel meer om de reis die ik in Oranje heb afgelegd dan dit ene momentje’, zegt hij met gevoel voor romantiek.

Die reis in Oranje heeft voor Van Ass sinds mei van dit jaar een nieuwe wending gekregen. Toen sloot hij zich als een van de routiniers van het oude Oranje aan bij het vernieuwde Oranje van Delmée, dat zo graag de aansluiting met de absolute top in het mannenhockey wil realiseren.

Van Ass: ‘Het bevalt goed. Elke bondscoach brengt een eigen setting met zich mee. Ik ben in een nieuw team terechtgekomen met frisse energie, en allemaal leuke gasten waar ik een goeie klik mee heb. Dat vond ik leuk om te merken. Ik moest in het begin even wennen: aan de ene kant stroomde ik later in, aan de andere kant loop ik inmiddels al elf jaar mee. Dat gaf een beetje een dubbel gevoel: waar sta je dan? Inmiddels heb ik mijn aanknop gevonden. Ik ben er mentaal bij, ben committed. Ik vind het een mooie uitdaging om met dit Oranje naar een hoger niveau te groeien.’

Nederland – Australië 0-3 (0-2)
2. Nathan Ephraums  0-1
13. Blake Govers (sb) 0-2
48. Nathan Ephraums 0-3
Bijzonderheid: 27. Visser stopt strafbal Govers

Oranje Visser; Janssen, De Mol, Balk, Wortelboer, Reijenga, Blok, Van Ass, Van Dam, Van Heijningen, De Vilder, Croon, T. Brinkman, Galema, Bijen, Pieters, Warmerdam.
Niet gespeeld: Meijer (k)