Oranje heeft het best lastig met GB, maar ligt nog op goudkoers

De Oranje Dames zijn nog twee overwinningen verwijderd van prolongatie van hun olympische titel in Parijs. Over Groot-Brittannie, de kwartfinalehindernis op naar weg naar goud, ging Nederland een stuk minder gemakkelijk heen dan vooraf verwacht. Maar 3-1 waren uiteindelijk toch nog duidelijke cijfers. De volgende horde op weg naar de finale is woensdag aartsrivaal Argentinië. Dat is different cook om in termen van hockey-fan Louis van Gaal te blijven.

In die halve eindstrijd zal Nederland echt wel scherper voor de dag moeten komen dan in het duel met Groot-Brittannië. Natuurijk was Nederland veel en veel beter dan de Britse formatie, die sinds het goud van Rio en het brons van Tokio tot een bedenkelijk niveau is afgegleden, Maar waar Oranje een jaar geleden op het EK nog korte metten maakte met het hit-and-rush hockey van Engeland (voor negentig procent de Britse ploeg), daar worstelde de formatie van coach Paul van Ass best wel met de eilandbewoners.

Toch liep het goed af voor Oranje en was er dus alle reden om uitgebreid te juichen. Zeker bij de negen debutanten in de selectie zal er weer een beetje last van hun schouders zijn gevallen. Zij ondervinden hinder van de torenhoge druk die op de ploeg rust. Waar andere teams bij het bereiken van de halve finale juichen omdat ze in ieder geval twee kansen op een medaille hebben, daar weten zij dat alleen goud goed genoeg is om mee thuis te komen.

Blijdschap na het bereiken van de halve finale. Foto: Willem Vernes

In de originele plannen van Van Ass werd die medaille omlijst met prachtig hockey. De ervaren oefenmeester zal die plannen – gezien het vertoonde spel tot nu toe – inmiddels in de ijskast hebben gezet. Al was het maar om de druk op zijn meiden niet nog verder te verhogen.

Extra sproeien

Van Ass begon zelf overigens wel scherp aan de kwartfinale. Hij attendeerde een official voor de wedstrijd op het veld, dat door de hoge temperaturen droog was. Dat is zeker niet in het voordeel van de ploeg die het meeste de bal heeft. Dat zou Nederland worden, zo wist Van Ass al zeker voordat er een bal was geslagen. Zijn verzoek om een extra sproeibeurt werd gehonoreerd. Zijn speelsters maakten daar al binnen de minuut dankbaar gebruik van.

Xan de Waard schreeuwt het uit na de openingstreffer. Foto: Willem Vernes

Dit keer was topschutter Yibbi Jansen niet het eindstation, maar voor het eerst dit toernooi de aangever. Met een fijne scoop vanaf de 23-meterlijn bereikte ze Xan de Waard. Die nam de hoge bal prima aan en ramde hem hard in de lange hoek. Waarom de Britse verdediger Flora Peel (in het verleden Brits kampioen skiën) een stap achteruit deed in plaats van vooruit richting De Waard, was een raadsel waar niemand in het Nederlandse kamp moeite voor deed om op te lossen. Feit is dat het naar 48 (!) seconden al 1-0 voor Nederland was. Het toch al broze vertrouwen van de Britse ploeg in een goed eindresultaat kreeg hiermee nog een extra knauw.

Maar de Britse vrouwen werden er niet door van hun stuk gebracht. Want hoewel Nederland by far de beste ploeg was en via Frédérique Matla (strafcorner) en Marijn Veen nog een paar beste kansen kreeg, werd de voorsprong in het eerste kwart niet verder opgevoerd. De Britten kregen in de slotseconde zelfs nog een strafcorner, die overigens op niets uitdraaide.

Veilige marge

Ook in het tweede kwart verzuimde Oranje om al een veilige marge in te bouwen en het duel vroegtijdig te beslissen. Luna Fokke kreeg twee reuzekansen, die er niet in gingen. Tja, en toen kreeg Groot-Brittannië zowaar een tweede corner, na shoot van Jansen. De push van Amy Costello smoorde via de stick van Laura Nunnink in de cirkel, waardoor de bal pardoes voor de stick van Hannah French viel. Die dacht: kip, ik heb je en plots was het 1-1.

Joosje Burg op de knieën in de cirkel. Foto: Willem Vernes

Weg was de gemakkelijke middag die Nederland zichzelf had kunnen bezorgen. Ineens waren daar zorgen. De zeker 7.500 Nederlanders die waren afgereisd naar Parijs om Nederland te zien winnen van GB kregen het toch wat heter onder de voeten. Gelukkig werden ze cool gehouden door de mobiele sproei-installaties waarmee vrijwilligers door het publiek trokken.

Twee keer Luna Fokke

Als de nood hoog is, is voor Nederland altijd Yibbi Jansen nabij. Dit keer scoorde ze in de slotseconde opnieuw niet zelf, maar was het Luna Fokke die uit de rebound met een backhand de 2-1 maakte. De eerste treffer voor de debutant, die zelf de corner had gehaald, dit olympische toernooi. Toch een beetje opgelucht zochten de Oranje-speelsters direct hierna de verkoeling van de kleedkamers op.

Luna Fokke wordt geknuffeld door Joosje Burg. Foto: Willem Vernes

Het derde kwart was een kopie van het tweede. Oranje domineerde, zonder de kansjes die er waren om te zetten in doelpunten. De 2-1 marge was krap. Een goede uithaal van de Britse formatie, die dapper door bleef strijden, en de stand was weer gelijk.

Voor het in het vierde kwart moeilijk kon worden, besliste Fokke met haar tweede treffer de kwartfinale in Nederlands voordeel. Met een bekeken schot op de plank was het 3-1 en klaar. Woensdag is wedstrijd zeven. Opnieuw is Nederland favoriet en weet de regerend olympisch kampioen dat het aan de bak moet. Gemakkelijk gaat het niet dit toernooi, maar Oranje ligt nog altijd op goudkoers.

Nederland-Groot-Brittannië 3-1 (2-1)
1. Xan de Waard 1-0
20. Hannah French 1-1 (sc)
30. Luna Fokke 2-1 (sc)
46. Luna Fokke 3-1

Lees hieronder de hoogtepunten van de kwartfinalewedstrijd van de Oranje Dames tegen Groot-Brittannië tijdens de Olympische Spelen in Parijs