Oranje sluit onvergetelijk jaar af met een zeldzame nederlaag

De Oranje Dames hebben hun gouden olympische jaar afgesloten met een zeldzame nederlaag. In het vierde en laatste Pro League-duel in Argentinië werd met 3-2 verloren tegen het gastland, dat twee minuten voor tijd de winnende goal maakte. Het was de eerste keer dat Nederland puntloos bleef onder bondscoach Raoul Ehren.

Een balend Oranje dat van het veld ging. Bijna niet in beeld werd genomen door de camera’s, die gretig de immer passionele Argentijnen opzochten. Die konden hun emoties amper bedwingen na de spaarzame zege op Nederland. Ze sprongen, dansten en huilden. Alsof de olympische titel alsnog een feit was.

Gelukkig was dat natuurlijk niet het geval. Maar de vrij unieke beelden van een verliezend Oranje zorgen wel voor een zuur einde van een onvergetelijk hockeyjaar 2024. De internationals mogen naar huis of met vakantie na een tropenjaar, waarin uiteraard de piek in Parijs lag. Door de zwaarbevochten gouden plak die daar werd veroverd, ging 2024 al als een geslaagd jaar de boeken in. Een jaar waarin Oranje wederom praktisch onklopbaar bleek. Naast vandaag werd maar een van de 24 interlands verloren: het onverwachte pre-olympische Pro League-duel met België (1-2). Een waarschuwing die net op tijd kwam om in Parijs niet meer verrast te worden, al was China daar in de finale – die na shoot-outs werd gewonnen – vervaarlijk dichtbij.

Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo

Winters wonderbal

Maar bij Argentinië was men allerminst onder de indruk van die klinkende cijfers. Bondscoach Fernando Ferrara stipte vooraf heel koeltjes aan dat zijn ploeg bij de eerste ontmoeting het vaakst in de cirkel kwam. Die stoere woorden werden pijlsnel omgezet in daden. Er waren pas vijf minuten gespeeld toen het Argentijnse achttienjarige toptalent Zoë Diaz vogeltje vrij kon intikken, na een aanval over rechts. Een voorsprong die paste bij de eerste tien minuten, waarin Oranje amper in de cirkel kwam.

Nederland leek dan ook met een achterstand de eerste break in te gaan op het snikhete (meer dan dertig graden) blauwe veld. Maar een heerlijke stuiptrekking zorgde ervoor dat Oranje er toch nog een aanval uitperste. Met nog twee seconden op de klok én vanuit een schier onmogelijke hoek flatste Fay van der Elst de gelijkmaker binnen. Het afmaken was knap, maar de pass die de aanval inleidde – een heerlijke crossbal van Mette Winter – was stiekem nog mooier.

Winter was een van de drie speelsters die zaterdag tegen Duitsland nog toekeek en nu weer werd ingezet. Dat gold ook voor Eline Jansen en Rosa Fernig. Emma Reijnen, Imke Verstraeten, Trijntje Beljaars en Elzemiek Zandee bekeken het duel vanaf de tribune en hebben vast ook gezien dat Argentinië zich absoluut niet van de wijs liet brengen door de gelijkmaker. Het was de thuisploeg die de wedstrijd dicteerde en controleerde.

Nederland speelde slordig, trok zich ver terug en kwam voor rust minder vaak in de cirkel dan Argentinië. Het was dan ook oppassen voor Oranje, toen de wereldkampioen van 2010 vier corners op rij kreeg. Maar Anne Veenendaal, zij keerde vandaag terug onder de lat, liet zich niet verrassen door haar Amsterdamse teamgenoot Agustina Gorzelany. Aan de overkant werden de eerste twee corners van Yibbi Jansen gekraakt door de Argentijnse defensie. 

Fay van der Elst viert de 1-1. Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo

Hoe het toch nog vermakelijk werd

Ook in Q3 kwam het enige Hollandse gevaar uit een strafcorner, maar ook Frédérique Matla kon de defensie van Argentinië niet kraken. De Zuid-Amerikanen hielden na de pauze de touwtjes in handen, zonder dat ze heel veel meer creëerden dan Nederland. Het maakte er de wedstrijd niet bepaald spectaculairder op. Het immer trouwe Argentijnse publiek wachtte op het moment dat de wedstrijd in vlam werd gezet. Heel even leek die eer weggelegd voor Pien Dicke, maar het schot van de jubilaris – sinds vandaag goed voor vijftig caps – werd gesmoord.

De pijn van die gemiste kans werd een paar minuten later een stuk groter toen Argentinië twee corners op rij kreeg. De laatste ging in de rebound binnen, via Juana Castellaro die nog nooit eerder had gescoord voor de nationale ploeg. En eigenlijk was die 2-1 achterstand, acht minuten voor tijd, precies wat de wedstrijd en ook Oranje nodig had. Want dat kwam ineens weer tot leven. En hoe. Nog geen minuut na die Argentijnse goal, maakte ook Winter haar eerste treffer in de nationale ploeg. De spits van SCHC scoorde eveneens uit de nastoot van een corner. 

Oranje stond onder Raoul Ehren voor het eerst met lege handen. Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo

Het gaf Oranje nieuwe energie en twee corners via Jansen en Matla. Argentinië stond op breken, maar kwam er nog een keer gevaarlijk uit. En uit die aanval viel de winnende treffer, via uitblinker Maria Granatto die ervoor zorgde dat het feest werd in Santiago del Estero. Nederland gaf achteraf bezien te laat gas tegen de Argentijnen, dat bijna vijf jaar moest wachten op een zege tegen Oranje.

Het was een laatste les in een bizar mooi hockeyjaar. Want ja, dat is het gevoel dat uiteindelijk overheerst. 2024 was een gouden jaar. Eentje om in te lijsten. Daar doet zelfs deze spaarzame nederlaag niets aan af.

Argentinië – Nederland 3-2 (1-1)
5.Zoë Diaz 1-0
15.Fay van der Elst 1-1
52.Juana Castellaro 2-1 (sc)
53.Mette Winter 2-2 (sc)
58.Maria Granatto 3-2


10 Reacties

  1. Sjang Fijen

    Ja, dat is even slikken, Oranje verliest een match en noch wel een tegen aartsrivaal Argentinie in diens eigen huis. Dit jaar was een tropenjaar voor Oranje als de reporter boven reeds meldde. Verder, waren in Argentinie drie wereldtoppers Felice Albers, Xan de Waard en Maria Verschoor niet van de partij. Scheelt toch wel een paar slokken op een borrel. Al met al, afgezien het verlies van de laatste partij, speelde Oranje redelijk verdienselijk maar niet briljant de afgelopen week. Kan ook niet na zo'n zwaar seizoen . Het was daar overigens boedheet, ook niet bevorderlijk voor Noorderlingen en...... Argentinie had nog een twaalfde speler, het publiek. Toch 9 punten uit 4 wedstrijden , kon slechter. Bij de nieuwelingen van Oranje sprongen er toch wel enkele talenten uit waar Raoul Ehren in de loop van de komende jaren zeker gebruik zal maken. Nu even rust, voor sommigen afgewisseld met zaalhockey, maar al met al minder spanning Hoe zier 2025 eruit ? Nou, dat wordt toch weer een pittig hockeyjaar met nationale en internationale belangen. Verder: Ik ben blij dat er slechts een paar toppers naar India reizen om voor veel of minder veel geld hun kunnen te tonen. Ik hoop dat Yibbi Jansen en de rest volgend, gezond, wel en blessurevrij huiswaarts keren. All the best.Sjang

  2. robvisser

    Dan had bondscoach Paul van Ass het vorig jaar toch beter voor elkaar tegen Las Leonas. Ehren lijkt het vooral te zoeken in verdedigen en tegenhouden. Natuurlijk mist Nederland wel speelsters als Xan de Waard, Felice Albers, Maria Verschoor en Marijn Veen. Pien Dicke lijkt toch wat te kort te komen voor de wereldtop.

    1. FrankEgmond

      Eens. Echter mag er ook gezegd worden, dat in mijn ogen, Argentinië eindelijk na jaren weer is fatsoenlijk hockey speelt.

  3. Piensmits

    Ik snap best dat Ehren iets anders uitprobeerde, laten we eerlijk wezen onder v Ass zaten er ook hele slechte wedstrijden dat laatste jaar tussen waar het kwartje ook de andere kant op had kunnen vallen. Wat mij vooral verbaasde was hoe passief Nederland was en het allemaal wel leek te geloven. Natuurlijk mist Nederland 5 geweldige speelsters, zijn er nieuwe gezichten, een nieuwe coach, tactiek uitproberen, was het thuisvoordeel daar (niet alleen publiek, maar vooral temperatuur) maar Nederland had niet hoeven te verliezen. Argentinië heeft goede talenten rondlopen, maar wanneer Nederland van eigen kracht uitgaat heeft ze niks te vrezen. Ik begreep er niks van hoe passief Nederland was. Gaf alleen gas bij een achterstand. Ik vond ook dat sommige ervaren krachten niet haar niveau haalden en ongebruikelijk slordig balverlies leden of onzichtbaar waren. Jammer dat we (nog) geen interviews hebben met coach en speelsters. Dat gezegd hebbende er is nog zoveel tijd en er sprongen inderdaad een aantal talenten uit. Sanders was weer eens onverzettelijk en ontzettend goed. Argentinië viert deze overwinning alsof het de Olympische Spelen heeft gewonnen, laat het een les zijn.

  4. lynnBosman

    Ik kan mij enigszins wel voorstellen dat Ehren het over een andere boeg gooide, de tactiek van Van Ass was ook heel voorspelbaar alleen werkte deze prima tegen Argentinië. Ik hoop dat Ehren dit ook inziet. Met achterin dicht timmeren is niks mis mee, als je maar wel ten aanval verder trekt. Dat miste ik. Je ziet hoe goed Nederland is, als ze vol gas geven. Verder miste Nederland denk ik één ervaren middenvelder teveel, het was dan ook jammer dat v Gils geblesseerd moest afhaken. Van den Nieuwenhof en Eline Jansen waren heel goed. in Winter zit ook veel potentie. Helaas Reijnen en Verstraeten niet kunnen zien spelen. Argentinië heeft terecht gewonnen. Wel bijzonder wat zij kunnen opbrengen tegen Nederland, maar dan niet kunnen winnen van Duitsland.

  5. m-vos

    We verliezen 1x een zondagavond potje en iedereen trekt weer z'n conclusies. Maak je geen zorgen.

  6. thomjanssen89

    m-vos helemaal mee eens waar hebben we het over. qua debutanten vond ik eigenlijk vd nieuwenhof goed winter en Reijnen zouden al volwaardig mee kunnen komen. de reden dat ze vandaag verloren ligt aan de eerste helft waar ze lopen te kloten ze moeten tegenstanders gewoon bij het strot grijpen en gelijk afmaken dat deden ze niet.

  7. LiesedeVos

    Hold your horses… Super dat een aantal ervaren speelsters er niet is. Super dat de nieuwe garde minuten maakt. Laat ze wennen, leren, fouten en plezier maken. (Natuurlijk kunnen zij niet in 1 wedstrijd hetzelfde niveau evenaren als iemand die er al 10 jaar speelt en dat is ook helemaal oke) Laat Ehren nieuwe tactieken proberen. Geef hem ruimte en tijd. Hij is niet voor niets tig x kampioen geworden. Prachtig leerproces en verliezen is daar een goed onderdeel van. Zet hem op 💪🏻

  8. edwin-smolders

    Het is misschien nieuw voor een aantal hier, maar bij wedstrijden kun je winnen, gelijkspelen en jaaaa geloof het of niet….ook verliezen. De Oranje dames winnen het hele jaar alles wat er te winnen valt en in de allerlaatste van 2024 lopen ze tegen een zeldzame nederlaag aan. De bondscoach is vier wedstrijden onderweg en is speelsters en speelwijze aan het uitproberen, daar zijn deze wedstrijden voor. Ooooh ja, en iemand weet nu ook al te vertellen dat een speelster tekort komt voor niveau wereldtop. Het zal wel aan mijn positieve instelling liggen dat het glas bij mij altijd halfvol is. Uiteindelijk haal je als team de grootste winst uit een nederlaag!!!!!

  9. Reinout van Leeuwen

    Hockey is een spel/ sport waarbij cohesie en op elkaar ingespeeld zijn bepalend zijn voor het resultaat. Wanneer & waar zet je hoeveel druk? Druk zetten op speelsters die al wat verder opgebouwd hebben vraagt andere kwaliteiten dan hoog druk zetten. Nederland heeft toch vooral speelsters met aanvallende kwaliteiten. Zelfs 'onze' verdedigsters zijn aanvallend sterker dan verdedigend. Waren er maar wat meer types Lisa Post. Pien Dicke is een speelster die wat beter rendeert in een open wedstrijd. Overigens had de Britse co-presentator nogal wat kritiek op het half bakken druk zetten van NL. Waarbij hij 1 speelster wel heel specifiek noemde.


Wat vind jij? Praat mee...