Seve van Ass werd vorig jaar door Jeroen Delmée niet geselecteerd voor de EK-selectie, omdat de bondscoach twijfels had over de fitheid van zijn meest ervaren middenvelder. Een harde boodschap. Die Van Ass rauw op zijn dak viel. Maar hij ging niet bij de pakken neerzitten. Hij trainde zich een jaar lang helemaal suf. Zowel mentaal als fysiek. Als beloning staat hij donderdag in de olympische finale. Zijn laatste wedstrijd?
Laten we dat laatste onderwerp maar meteen bij de horens vatten. Want er kan dit toernooi geen interview met hem worden gehouden, zo zegt hijzelf, of hij krijgt de vraag of dit toernooi zijn laatste voor Oranje is en of de laatste wedstrijd in Parijs (de finale is zijn 236ste cap) zijn de laatste hockeywedstrijd op niveau is? Immers, hij is met 32 jaar op leeftijd en ‘zijn’ team HGC degradeerde uit de Tulp Hoofdklasse. Van Ass in de Promotieklasse… Dat zien we niet gebeuren.
Van Ass moet glimlachen als na de gewonnen halve finale tegen Spanje ook wij hem die vraag stellen. ‘Ik begrijp de vraag helemaal, maar die is nu helemaal niet belangrijk. Ik zit nu zo in de zone, in de focus naar de finale toe. Die gaan we keihard maken. Daarna zal ik je zeggen wat er allemaal gebeurt.’
Fitheid
Dan laten we het voor nu hierbij. Zijn fitheid is een onderwerp waar Van Ass meer over kwijt wil. Dat is niet zo gek, want waar de bondscoach vorig jaar twijfelde daar wordt de middenvelder nu alom geroemd over zijn fysiek. Tegen Spanje bewees hij dat nog maar eens door in het vierde kwart een enorme sprint eruit te gooien richting het Spaanse doel. Hij bleef zelfs Thijs van Dam, befaamd om zijn turbobenen en -longen, voor.
Van Ass glimlacht als we de sprint in herinnering brengen. ‘Ik voel me fysiek heel goed. Ik heb daar waanzinnig hard voor gewerkt. Dat ik nu op de Spelen sta, de finale ga spelen, is een beloning voor mezelf. Voor alle effort die ik erin heb gestopt. Daar ben ik heel blij mee. Een jaar geleden was het de vraag of ik het fysiek nog in me had. Nu laat ik zien dat dat zo is. Daar ben ik toch wel erg trots op.’
Na het missen van het EK werd in samenspraak met de Nederlandse staf een specifiek programma voor Van Ass in elkaar gesleuteld. Hij legt uit: ‘Ik heb een jaar lang het volledige programma gedraaid en naast het veld voor mijn lijf gezorgd. Ik heb veel tijd in herstel gestoken, maar ook veel in überhaupt fitheid, zowel mentale fitheid als fysieke fitheid.’
Bij fysieke fitheid kunnen we ons alles voorstellen, maar hoe train je mentale fitheid? Van Ass: ‘Door te zorgen dat je in een goede state of mind bent. Er zijn periodes waarin je je minder voelt of waarin het niet gaat zoals je wil, je tegenslagen hebt. Ik heb geprobeerd om die momenten niet te erg binnen te laten komen. Dus stoïcijns met het doel bezig te blijven. Ik heb het afgelopen jaar eigenlijk de puzzel weten te leggen die voor mij goed werkt. Daardoor kan ik er tegen Spanje nog zo’n sprint uitpersen.’
Dubbel goud familie Van Ass
Het doel waar Van Ass op doelt, is altijd helder geweest: goud winnen op de Spelen in Parijs. Van Ass speelt in Frankrijk zijn derde olympische toernooi. Dat hadden er vier kunnen zijn, maar in 2012 viel hij op het laatste moment af voor de selectie van de Spelen in Londen. De bondscoach was toen… inderdaad zijn vader Paul. Die zei daar eerder over: Seve heeft me dat wel vergeven, maar vergeten zal hij dat niet. Van Ass junior: ‘Vergeten zal ik het waarschijnlijk nooit. Maar het was natuurlijk een heel ander team, een heel andere setting. Maar voor mij is het mooi dat ik nu mee mag en ook nog de finale kan spelen.’
Hij is niet de enige Van Ass in de olympische hockeyfinale in Parijs. Door de overwinning op Argentinië staat Paul van Ass als coach van de Oranje Dames vrijdagavond ook in de eindstrijd. Twee gouden medailles in een familie, hoe bijzonder zou dat zijn? ‘Het zou een geweldige bonus zijn. Maar zowel voor hem als voor mij is dat natuurlijk niet het doel. Hij moet zijn ding doen, ik moet mijn ding doen. Maar ja, het zou wel waanzinnig vet zijn en ik zou ongelooflijk trots zijn als wij dat als familie kunnen neerzetten.’
Wereldploeg Duitsland
De Oranje Heren moeten daarvoor donderdagavond (aanvang 19.00 uur) wel afrekenen met Duitsland, de regerend wereldkampioen. Dat wordt een pittige klus, weet Van Ass. ‘De onderlinge resultaten tegen Duitsland zijn niet in ons voordeel, we winnen weinig van ze. Het is een sluwe ploeg. Ik vond ons tegen Duitsland best sterk spelen in de poulefase. Maar zij gaven amper iets weg. We moeten heel zuinig met onze kansen omgaan.’
‘Het is een wereldploeg, die niet voor niets wereldkampioen is’, vervolgt Van Ass. ‘Die wereldtitel kwam toen misschien nog een beetje onverwachts. Ik vind ze nu zelfs een tikje beter dan toen. We zijn niet voor niets tweede achter hen geworden in de poule. Maar ik denk dat wij sinds de poulefase flink gegroeid zijn. Dus het kan alle kanten op, maar wij zijn zeker goed voorbereid.’
Want laat een ding duidelijk zijn. Van Ass is blij dat hij in Parijs mag spelen, nog veel blijer dat de zilveren medaille al binnen is, maar daarvoor heeft hij zich geen jaar suf getraind. Dat is niet het doel dat hij dag in dag uit voor ogen heeft gehouden. Dat is voor een gouden medaille.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.