Telgenkamp is weer international: ‘Wil hockey anders beleven’

Hij bracht de zomer door op zijn kantoor in Den Haag. Kreeg amper iets mee van het zilveren EK in Mönchengladbach. En maakte maandag na een afwezigheid van vijf maanden zijn rentree bij de trainingsgroep van Oranje. Duco Telgenkamp is weer international. ‘Minder obsessie, meer genieten van het moment.’

Middenin het interview schiet Telgenkamp even in de lach. ‘Ik was gisteravond even vergeten in welke kleren we ook alweer trainden. Zonder er echt bij na te denken had ik het oude setje alweer in de tas gestopt. Het nieuwe pakje had ik al wel, hoor. Maar ik moest even opnieuw beginnen met inpakken.’

Hij vertelt het in het clubhuis van Amsterdam, waar hij met de helft van het team uitrust van de eerste training op deze maandag. ‘Straks nog even de gym in’, klinkt het relaxed. ‘Het voelde heel snel als vanouds. Het went allemaal weer zó snel. Dan krijg je alleen even te horen: goed dat je er weer bent. En daarna gaat het gewoon weer over de uitslagen van dit weekend.’

Telgenkamp met Floris Middendorp en Koen Bijen. Foto: Willem Vernes

Duco de international en zakenman

Het goudhaantje van Parijs is dus terug. Werd zondag ook weer toegevoegd aan de groepsapp, waar hij voor de zomer uitstapte. Het is weer Duco, de international. Een enorm contrast met de zakenman die we zo’n drie maanden daarvoor spraken. In zijn statige bedrijfspand in Den Haag vertelde hij over zijn hockeyvrije zomer. Over de stip aan de horizon die miste. 

Over de lastige combinatie tussen het leiden van een bedrijf – een streamingdienst op gebied van gezondheid – en tophockey. En over zijn prestatie-obsessie in het hockey, dat hem veel bracht maar ook niet lang houdbaar was. Een interview waaruit zijn hockeyliefde absoluut nog bleek. Maar dat gevoel was overwoekerd met talloze vraagtekens.

‘Over die onderwerpen was ik al sinds de Olympische Spelen aan het nadenken’, zegt Telgenkamp. ‘Het was voor mij dan ook geen sabbatical van vijf maanden, maar een proces dat al veel langer duurde. Ik wist heel goed op welke manier ik niet verder wilde als international. Maar hoe ik het wel wilde, dat moest ik nog uitzoeken. Daar ben ik de afgelopen tijd mee bezig geweest. En ik denk dat ik daarin een goede modus heb gevonden.’

Foto: Willem Vernes

‘Het grote doel voor mij was hoe ik het als international duurzamer vol kon houden. Genieten van het spelletje zonder dat ik dat alleen doe, als ik scoor. Of alleen als we iets hebben gewonnen. Eigenlijk lukte dat al niet, omdat ik alweer bezig was met de volgende wedstrijd. Ik probeer dat nu heel bewust los te laten. Op mijn dertiende was ik al bang dat ik later geen olympisch kampioen kon worden als ik met de C1 van HDM niet kon scoren tegen Victoria. Ik wil het hockey nu anders beleven. Het chiller benaderen, zonder dat ik op het veld minder goed ben.’

Op mijn dertiende was ik al bang dat ik later geen olympisch kampioen kon worden als ik met de C1 van HDM niet kon scoren tegen Victoria. Duco Telgenkamp

Hij sprak daar veel over met zijn ouders. Zijn vriendin. En ook met bondscoach Jeroen Delmee. ‘Het ging over wat ik eigenlijk leuk vond aan hockey. Ik moest terug naar de basis. Naar de Duco die hockeyde om plezier te maken. Binnen, maar ook buiten het veld. Niet zo geforceerd bezig zijn met de volgende training of de tegenstander van zondag. Ik probeer minder na te denken over hoe hun laatste man loopt en hoe ik kan scoren.’ 

‘Dat ging maar door. Ik stond nooit uit. Constant die druk over wat er gaat gebeuren en wat ik moet doen om goed te zijn. Dat kan bij de play-offs of bij een toernooi. Maar niet 365 dagen per jaar. Die switch ben ik aan het maken en dat gaat de goede kant op.’

Foto: Willem Vernes

‘Ik weet wel wat ik kan’

Terwijl hij bezig was met zijn hockeybeleving, voelde Telgenkamp ook weer de gretigheid om deel uit te maken van het Nederlands elftal. ‘Ik zocht weer contact. Stelde weer vragen. Zag iets voorbijkomen over het WK wat ik interessant vond. Ik werd weer nieuwsgierig. En dat was heel fijn om te merken.’

Hij keek de EK-finale met Miles Bukkens, die het toernooi miste door een knieblessure. ‘Verder heb ik weinig gezien, was ook druk met werk. Ik had ook niet de behoefte om mijn schema helemaal om te gooien. Ik vond dat ze serieus goed speelden in de finale. Zag toen wel weer hoe mooi het is om daar deel van uit te maken.’

En hij zag dus de verloren shoot-out-serie tegen Duitsland, waartegen hij een jaar eerder de winnende maakte in de olympische finale. Hij zal zelf niet zeggen dat zijn team hem daar miste. ‘Maar ik weet wel wat ik kan. Dat ik op zo’n moment iets kan brengen. Als ik in die finale had gestaan, had ik gevaar gesticht.’ 

Met Miles Bukkens. Foto: Willem Vernes

Flirten met een terugkeer

Het bracht hem weer een klein stapje dichterbij een terugkeer. Een maand na het EK vroeg hij Delmee of ze konden afspreken. ‘Dat voelde als flirten. Ik vertelde dat ik het een enorme eer zou vinden, als hij me weer wilde oproepen. Gelukkig reageerde hij heel positief. Want ik kan veel willen, uiteindelijk maak ik de selectie niet.’

Die taak ligt uiteraard bij de bondscoach, die al aangaf dat het vuurtje terug was bij Telgenkamp. ‘Doordat we contact hebben gehouden, wist ik precies hoe het met hem ging’, zegt Delmee. ‘We hebben hem ruimte gegeven, dat had hij nodig. In die tijd heeft hij goed gekeken of hij nog topsporter wil zijn. Je moet het leuk vinden, het is een way of living. Het is goed geweest dat hij in de zomer afstand heeft genomen, daardoor kan hij nu er weer staan.’ 

Foto: Willem Vernes

Of er een andere Telgenkamp staat, durft Delmee nog niet te zeggen. ‘Zo goed heb ik ‘m ook niet gezien vandaag. Dat zal de toekomst uitwijzen. Het totaalplaatje in zijn leven moet kloppen. Is dat niet zo, dan merken we dat bij Oranje ook.’ 

En in de groep was er dus ook nog plek voor een zeer doelgerichte spits. ‘We weten allemaal dat het rendement op het EK wel wat hoger kon’, zegt Delmee. ‘En we weten ook wat Duco heeft gepresteerd op de toernooien die hij gespeeld heeft. Hij is een afmaker. Als wij het op het EK beter hadden afgemaakt, waren we Europees kampioen geworden. Ik zeg niet dat andere jongens dat niet kunnen; maar het is wel een handelsmerk van Duco. Die kan dodelijk zijn in de cirkel.’

In de zitzak met z’n maatjes

Die dodelijke spits heeft ook de balans tussen werk en hockey beter op orde. ‘Op trainingsdagen werk ik ’s ochtends en ’s avonds. Maar als ik hier ben met de groep, wil ik niet – zoals ik eerst wel deed – allerlei afspraken tussendoor doen. Ik wil ook tijd nemen om te ouwehoeren. Om rustig een broodje te eten. En zo met Miles en Floris Middendorp in de zitzakken te liggen, tot de volgende training komt. Minder obsessie, meer genieten van het moment.’