Thijs van Dam: ‘Nog nooit zo gespannen, maar wat is dit mooi’

Hij moest drie jaar geleden naar de verloren kwartfinale tegen Australië met de eerste de beste vlucht naar huis vanuit Tokio. Een moment dat Oranje-aanvaller Thijs van Dam heel veel pijn heeft gedaan, bekent hij zondagavond nadat hij met Oranje dezelfde Aussies in de kwartfinales wel heeft verslagen. En dus de Australiërs naar huis vliegen.

‘Ik heb drie jaar geleden gevoeld hoe ongelooflijk pijnlijk het is om in een kwartfinale uitgeschakeld worden. Dat moment zal ik niet snel vergeten’, bekent Van Dam. ‘Dat is gewoon het harde van de kwartfinale. Als je daaruit vliegt, ga je vroeg naar huis. Ik denk dat daardoor de spanning voor een wedstrijd voor mezelf nog nooit zo groot was als vandaag. We speelden tegen Australië. Een wereldploeg. Je weet dat het gewoon ongelooflijk spannend gaat worden. Ik denk dat we het vandaag fantastisch hebben gedaan. Wat is dit mooi.’

Toen Van Dam drie jaar geleden naar huis vloog, bleef zijn vriendin en Oranje-international Pien Sanders zonder hem achter in Tokio. Zij won daar zelfs een gouden medaille. ‘Ik kan nu tegen Pien zeggen dat ík in ieder geval de rest van de week hier ben. Ik denk dat zij heel opgelucht is. Zij wist ook niet zo goed wat ze met me aan moest in Tokio. Ze was zenuwachtig voor deze wedstrijd en is heel blij voor ons. We zien elkaar niet veel, maar hebben wel contact. We slapen een verdieping boven elkaar, dus komen elkaar bij het eten en in het olympisch dorp wel tegen. Ik denk dat ze nu vooral bezig is met haar eigen kwartfinale. Ik ga haar zeker supporteren.’

Verdedigd als leeuwen

De Oranje Dames spelen maandagavond in het Yves-du-Manoir tegen Groot-Brittannië hun kwartfinale op deze Spelen. Een wedstrijd waar op voorhand de krachtsverschillen veel groter zijn. Beetje Klein Duimpje tegen de reus. De mannenkwartfinale was op voorhand al een veel gelijkwaardigere strijd tussen twee hockeygrootmachten. Waarin Oranje veel vaker na afloop Klein Duimpje was, maar zondagavond als terechte en overtuigende winnaar van het veld stapte.

Van Dam zweeft letterlijk en figuurlijk op weg naar de 2-0 van Nederland. Foto: Willem Vernes

De tweede goal van Oranje maakte Van Dam zelf,  in het vierde kwart. Na een heerlijke solo. Een treffer die een paar minuten daarvoor eigenlijk werd ingeleid, toen de snelle spits er op rechts vandoor ging. Hij zette de turbo aan, liet twee Australische verdediger zijn hielen zien, maar werd iets te veel naar de buitenkant geduwd. Van Dam probeerde de bal nog terug te leggen op Koen Bijen, maar zijn poging strandde op een Australische stick.

Ik kan nu tegen Pien zeggen dat ík in ieder geval de rest van de week hier ben. Thijs van Dam over zijn vriendin en international Pien Sanders

Poging twee een paar minuten later is succesvoller. Nu vanaf links. Hij vertelt zelf: ‘De tweede ging vol op intuïtie, Ik kreeg de bal en toen dacht ik: nu gaan. Op een gegeven moment had ik de keuze. Loop ik naar links, sla ik met mijn backhand of trek ik nog één keer naar binnen. Ik dacht er niet lang over na, ging nog een keer naar binnen en ik pushte hem de hoek in tegen de plank. Die plank klinkt hier wel lekker.’

Trucje te snel voor de scheidsrechter

Na de 2-0 van Van Dam is het voor Nederland zaak om de wedstrijd uit te spelen, dood te maken. Eerder tegen Groot-Brittannië lukte dat in de poulefase niet – werd het nog 2-2 – dit keer wel. Een hoofdrol was daarbij opgeëist door jongeling Floris Middendorp. De handige middenvelder (23) was in de poulewedstrijden af en toe wat onzichtbaar, maar durfde juist in de kwartfinales wel zijn uitmuntende technische kwaliteiten te tonen.

Kom maar op, lijkt Floris Middendorp te zeggen. Foto: Willem Vernes

Hij vertelt: ‘Ik ga wel ‘aan’ bij dit soort wedstrijden. Ik kan goed tegen de druk, moet ik zeggen. Je moet gewoon leveren. Dat wordt nu van je verwacht, dan moet je dat ook doen. Ik maak het niet veel groter voor mezelf dan dat het is. Ik speel voor het eerst zo’n grote wedstrijd, maar ben hem aangevlogen alsof het een duel van zestig minuten is zoals ik altijd speel.’

‘Natuurlijk heb ik in mijn gedachten: als we verliezen, gaan we naar huis’, vervolgt hij. ‘Dat geeft wel druk, maar ik vind het wel lekker om met een beetje druk te spelen. We hebben vooraf tegen elkaar gezegd dat we met durf en lef moeten spelen. En dat iedereen zijn ding moet doen waarvoor hij hier is. Mijn ding is dat ik een actie heb. Dus die moet ik gewoon inzetten af en toe.’

Ik denk dat het trucje net te snel was voor de scheidsrechter, want hij zag het niet. Heb ik hem gezegd. Kon hij wel om lachen. Floris Middendorp over zijn actie om de tijd uit te spelen

Die acties maakte hij gedurende de hele wedstrijd, maar in de laatste twee minuten leek hij helemaal in zijn element. Met een 2-0 tussenstand op de borden en de Australische goalie uit het veld, kreeg Middendorp de bal linksvoor, aan de zijlijn. Daar begon hij aan een staaltje hogeschool-hockey, balletje omhoog, terughalen, door de benen en een voetje zoeken. De duizenden Oranje-fans op de tribune vonden het geweldig om te zien hoe de blonde krullenbol van Oranje die grote stoere Australiërs in de luren legde. Tot de scheidsrechter een einde maakte aan de masterclass. ‘Ik denk dat het trucje net te snel was voor de scheidsrechter, want hij zag het niet. Maar goed, ik heb hem net ook even verteld dat ik te snel voor hem was. Daar kon hij wel om lachen.’

Floris Middendorp veegt het zweet uit zijn ogen na de 2-0 zege op de Aussies. Foto: Willem Vernes

De glimlach die volgde op het gezicht van Middendorp toen hij dit vertelde, was veelzeggend, net als de twinkeling in zijn ogen. Hij had genoten. Dinsdag mag hij de halve finale spelen. Donderdag is er een finale of een strijd om brons. Twee kansen op een olympische medaille voor een jongen die ruim een jaar geleden pas echt aansloot bij de selectie van coach Jeroen Delmée.

Met bravoure zegt hij: ‘Dit is een heel mooie overwinning. We hebben gevochten als leeuwen. Maar we zijn zeker nog niet klaar.’