Koen Bijen en Duco Telgenkamp hebben dinsdag het Zwolse publiek tijdens het uitzwaaiduel tegen India in vervoering gebracht met twee wereldgoals. De doelpunten (de 2-1 en 3-1) in het derde kwart legden voor Oranje de basis voor een prima 4-2 overwinning, ruim anderhalve week voor de start van de Olympische Spelen.
De uitzwaaiwedstrijd tussen Nederland en India was geen officiële interland. Dat was op verzoek van de coaches van beide teams, die daardoor niet verplicht zijn om de beelden van het duel te delen met andere landen. Dat is bij officiële FIH-duels namelijk verplicht. Dat de coaches zo vlak voor de Spelen de kaarten tegen de borst willen houden, is begrijpelijk. Maar het is wel jammer voor alle hockeyliefhebbers dat er daardoor ook geen beelden beschikbaar zijn van prachtige aanvallen en de goals van Bijen en Telgenkamp.
Dankzij een oplettende social media-redacteur van Oranjehockey, is alleen de uithaal van Telgenkamp nog net zichtbaar. Voor de rest moet u het doen met de beschrijving van uw scribent. Alvast de disclaimer dat de goals in het echt veel en veel mooier waren. De 3.500 toeschouwers die wel in Zwolle aanwezig waren, zullen dat beamen.
Wereldgoals
De treffer van Bijen viel na circa vijf minuten in het derde kwart, bij een 1-1 stand. Joep de Mol kreeg de bal op rechts. Hij zag Bijen vrij staan aan de andere kant in de cirkel. De Mol scoopte de bal ‘over de hele’ naar Bijen in de cirkel. Die nam hem aan, liet de bal een keer stuiteren en sloeg hem vervolgens verwoestend hard tegen de plak. De ‘plop’ galmde heerlijk over het Zwolse sportpark.
Dit bericht op Instagram bekijken
Veel mooier gaan ze niet worden vandaag, moeten menigeen gedacht hebben. Tot Telgenkamp tegen het einde van het derde kwart de bal kreeg aangespeeld. Toch net iets harder én op zijn backhand. Wat de toeschouwers vervolgens te zien kregen, was hogeschool backhand-aanname. Pats. In een keer lag de bal stil. Amper bekomen van dat technische hoogstandje, zagen de verbijsterde Indiase verdedigers dat Telgenkamp de bal met diezelfde backhand kiezelhard, diagonaal in de kruising ramde. Het was een klein wonder dat de bal daar niet bleef hangen.
Wat. Een. Schoonheid.
Stram
Ja, wat blijft er dan over om verder over de rest van de wedstrijd te vertellen. Want bij deze goals valt alles in het niet. Ieder geval dat er een groot verschil was tussen Nederland voor en na de rust. De ploeg van bondscoach Jeroen Delmée, die onlangs zijn contract met vier jaar verlengde, oogde in de eerste twee kwarten wat stram en vermoeid. Alsof de fysiek zware trainingen van de afgelopen weken nog in de benen van de spelers zaten. Aan een gebrek aan fitheid mag het in Parijs niet liggen, doceert Delmee. Het toernooi van twee weken, waarin Oranje om de dag speelt, wordt een fysieke aanslag, waarin details beslissend gaan zijn.
De verschillen tussen alle teams uit de Top6 van de wereld zijn namelijk klein. Dat bleek wederom dinsdag bij het treffen tussen de Nederland en India, de nummer 1 en 5 van de wereld. Zij begonnen voorzichtig aan het uitzwaaiduel. Kansen waren daardoor schaars. De eerste echte kans was voor Koen Bijen, die na een fraaie aanval op de India goalie Pathak stuitte. Daarmee leek het eerste kwart te eindigen in 0-0. Het publiek telde al af, toen Mandeep Singh dacht: het is toch bijna einde eerste kwart dus ik kan die bal na het fluitsignaal nog wel even wegslaan. Niet dus. Strafcorner voor Oranje, zo was arbiter Jonas van ’t Hek onverbiddelijk.
De eerste corner van Jip Janssen werd er nog uitgelopen door India, maar na shoot van een verdediger kreeg Janssen een tweede kans. Ditmaal liet hij de Indiase goalie met een lage push kansloos: 1-0 voor Nederland. Het uitzwaaipubliek, dat tot dan toe geboeid maar nog niet verwend toekeek, juichte de nat en koud geworden ledematen warm.
Zij zaten na de twee minuten pauze amper weer op hun houten bankje toen het al 1-1 was. Sukhjeet Sing profiteerde van wat onoplettendheid in de Nederlandse defensie en tenniste de bal net langs doelman Pirmin Blaak, die geen passend antwoord had op de Indiase inzet.
Interessant
Het doelpunt was het sein voor een interessanter tweede kwart, waarin Nederland de bovenliggende partij was en ook goede kansen kreeg. Thierry Brinkman stuitte tot twee keer toe op keeper Pathak, Duco Telgenkamp stond aan het einde van een goede aanval op de juiste plek maar tikte de bal net naast in plaats van ín het doel.
En toen was daar het derde kwart, waarin Nederland ouderwets gas gaf en dus twee heerlijke goals maakte die hierboven zo goed mogelijk zijn beschreven. Dat Sukhjeet Singh er vervolgens nog 3-2 van maakte en Bijen voor de 4-2 eindstand tekende (na een een-twee met Telgenkamp), telt vooral voor de statistieken.
Deze uitzwaaiwedstrijd gaat vooral de boeken in als het duel met de twee wereldgoals die het uitzwaaipubliek in vervoering brachten, maar die de rest van de wereld waarschijnlijk nooit (helemaal) te zien krijgt.
Nederland – India 4-2 (1-1)
1-0 Jip Janssen (sc)
1-1 Sukhjeet Sing
2-1 Koen Bijen
3-1 Duco Telgenkamp
3-2 Sukhjeet Sing
4-2 Koen Bijen
1 Reactie
alofs.marieke@gmail.com
Goed gedaan jongens. Op naar de olympische spelen