Zijn gedwongen vertrek bij de dames van HC Rotterdam, ongeveer anderhalf jaar geleden, zette trainer-coach Kees Wortmann serieus aan het denken. Hij stelde zich naar aanleiding hiervan twee vragen. De eerste: wil ik tot aan mijn pensioen fulltime in het hockey actief blijven? De tweede: wil ik maatschappelijk nog langer afhankelijk zijn van bestuurders met (te?) weinig hockeykennis van zaken? In beide gevallen luidde het antwoord ‘nee’. Wortmann koos voor een baan in het bedrijfsleven en hervond zijn echte plezier bij overgangsklasser HC Schiedam.
Vooral die laatste vraag zat hem het meest dwars.
‘Het gaat mij om mensen die te weinig hockey-knowhow hebben en wel moeten beoordelen of iemand goed genoeg is. Daar wilde ik vanaf. Het is niet voor niks dat Johan Cruyff bij Ajax oud-voetballers in de organisatie wilde. Het levert ook extra spanning op, want ja, het is wel je job. Ik weet uiteraard dat clubs zo zijn opgebouwd. Het is wat het is, maar ik signaleer dat er steeds minder hockeygerelateerde kennis in besturen of commissies tophockey zit. Ik maak mij er zelf misschien ook wel schuldig aan. Na mijn vertrek bij Rotterdam ben ik meer gaan golfen, terwijl ik ook veteranenhockey had kunnen spelen of iets had kunnen betekenen voor de hockeyclub in mijn woonplaats.’
‘Met glimlach naar het veld komen’
Wortmann stapte na een onafgebroken periode van tien jaar uit zijn hockeybubbel.
‘Het was zeker geen sabbatical, nadat ik wegging bij Rotterdam, maar ik ben wel gaan nadenken over mijn toekomst. Bij mij staat altijd voorop dat je uit het hockey plezier moet halen. Met een glimlach naar het veld komen, stevig trainen en met diezelfde glimlach weer naar huis gaan. Het moet wat mij betreft heerlijke ontspanning zijn na een dag van hard werken of studeren. Soms vraag ik mij af of spelers of speelsters op het hoogste niveau dat nog wel zo beleven. Als ik kijk naar de dames hoofdklasse, dan bestaat de selectie van Oranje vrijwel helemaal uit speelsters van drie clubs voor wie de faciliteiten en de financiën goed geregeld zijn. Amsterdam, Den Bosch en Stichtsche. Maar daaronder, inclusief de Promotieklasse: met alle respect, maar maak het niet te serieus. Zoek het plezier in je sport. Ik zie veel speelsters in de hoogste klassen op jonge leeftijd stoppen. Wat is daarin de rode draad? Daar zouden we eens naar moeten kijken.’
‘Ik herken hier het familiaire’
Dit gezegd hebbende richten we de blik op HC Schiedam, de jonge fusieclub (2016) voortkomend uit Spirit en Asvion, waar Wortmann zich in korte tijd al volledig op zijn gemak voelt.
‘Ik herken hier het familiaire, de gezelligheid en de grote sociale binding. Dat is wat een hockeyclub in mijn ogen ook moet zijn. Mijn speelsters betalen nog gewoon contributie en wij komen tweemaal per week bij elkaar om te trainen; dinsdags vanaf half zes een dubbeltraining en donderdags eenmaal. Voor mij is dit perfect te combineren met mijn nieuwe baan als senior accountmanager bij PostNL. Ik werk tot half vijf, vijf uur en daarna kan de blik op hockey. Heerlijk!’
Heel snel tot akkoord
Wortmann belde afgelopen voorjaar voor een heel andere kwestie met Theo Buwalda, voorzitter van de commissie tophockey op Schiedam, waarna het balletje ging rollen.
‘Ik ken Theo al 35 jaar. Hij komt van HCSO uit Stadskanaal, ik van Daring uit Veendam. Wij speelden samen bij Groningen en later bij Rotterdam in Heren 1 en Heren 2 en ook nog bij Aeolus. Toen we het over hockey kregen, hoorde ik dat Karlijn Petri had aangegeven dat zij ging vertrekken. Er was nog geen nieuwe coach aangesteld. We raakten in gesprek hierover en binnen de kortste keren kwam het tot een akkoord, ook met Frank Middelhoek met wie ik al tien jaar optrek. Hij is weer mijn assistent. Schiedam is een gezonde club die geen gekke dingen doet. Bij de contractbespreking was het een kwestie van: zoveel geld hebben we, meer is er niet. Dan heb je het goed op orde, vind ik.’
‘Karlijn heeft hier knap werk geleverd’
De coach heeft er nog geen idee van hoe hij het niveau van zijn selectie moet inschatten.
‘We speelden uiteraard al wat oefenduels, maar ik ken het niveau van de huidige Overgangsklasse niet. Wat ik wel merk is dat Karlijn het goed had staan, zij heeft hier knap werk geleverd en ik ben blij dat ik daarop kan voortborduren. Het is geen overdreven jong team, zoals je dat elders wel ziet, maar we hebben ook meiden in de categorie van 25, 26, 27 jaar. Daarbij kende de selectie betrekkelijk weinig mutaties, dat is ook altijd prettig. In juni hebben we een aantal keren getraind, de maand juli was vakantie en in augustus zijn we gestart met de voorbereiding op het aankomende seizoen. Een echte doelstelling hebben we nog niet bepaald. We gaan eerst eens een half seizoen hockeyen en dan kijken we tijdens de winterstop verder.’
HC Schiedam opent de competitie aanstaande zondag met een thuisduel in de Overgangsklasse B tegen Schaerweijde.
5 Reacties
Stockey123
Met de poten in de klei, daar kunnen veel mensen in de hockeywereld een voorbeeld aan nemen.
g-hockeyfan
Misschien heb ik het mis, maar werd hij niet ontslagen nadat hij Rotterdam bijna van PK had degradatie? Het is natuurlijk ingewikkelder, maar ik denk dat dat een geldige reden is om ontslagen te worden?
knap
Dat denk ik niet. Je moet ook wel een selectie hebben die het niveau aan kan. Kees is gewoon normaal. Doet geen ingewikkelde dingen. Graag meer van dat in de hockeywereld.
g-hockeyfan
Misschien. Hij werpt veel geldige discussiepunten op. Maar ik denk niet dat hij het slachtoffer is van een incompetent bestuur. Rotterdam is verbeterd sinds zijn vertrek. Hoe dan ook, wens hem veel succes in zijn nieuwe rol.
knap
Aalbregt was toch ook opeens weg? En is het niet dat bijna 2/3 van meisjes A1 dit jaar is opgestapt? Een team moet het doen, niet de coach. Veel te vaak wordt een coach geslachtofferd, terwijl spelers zitten te klooien.