Na twee jaar studeren en hockeyen in de Verenigde Staten keert Yentl Leemans terug op de Nederlandse velden. Ze gaat komend seizoen spelen bij overgangsklasser Breda, de club waarvoor ze al in haar jeugd hockeyde voordat ze via Push bij Hurley belandde om vervolgens de Atlantische Oceaan over te steken.
Terug op het oude nest. Terug in de moederschoot. ‘Ja, dat kan je wel zeggen’, zegt Leemans over haar overgang naar Breda. ‘Mijn hart ligt bij deze beslissing. Ik heb veel berichtjes gehad van clubs uit de Hoofdklasse. Ik weet ook dat ik het niveau van de Hoofdklasse aan kan, maar ik heb daar nu geen behoefte aan. Ik ben jong en kan altijd nog terug naar de Hoofdklasse.’
Vertrouwen
Haar woorden spreekt Leemans met overtuiging uit en in haar stem klinkt zelfverzekerdheid. Dat vertrouwen is niet altijd zo vanzelfsprekend geweest, bekent de 23-jarige afgestudeerde studente psychologie. ‘Ik was onzeker en negatief. Ik dacht dat ik slecht was. Pas nu kan ik accepteren dat ik kan hockeyen.’
Leemans bewandelde de weg die bijna ieder Nederlands hockeytalent volgt. Stap voor stap naar een hoger niveau. Na het begin bij Breda stapte ze over naar Push, waarmee ze promoveerde naar de Hoofdklasse om vervolgens op dat hoogste niveau uit te komen voor Hurley. Daarnaast speelde de middenvelder voor de diverse nationale teams en was succesvol met Nederlandse teams. Met Nederlands B won ze verschillende vierlandentoernooien en bij de A-jeugd werd ze Europees kampioen. Met Jong Oranje greep ze net naast de wereldtitel.
Jeugd WK in Chili
Op dat laatste toernooi in 2016 in Chili barst de spreekwoordelijke bom. ‘Ik wilde het WK heel graag halen, maar toen ik het had gehaald, dacht ik: wat doe ik hier? In mijn onderbuik zat dat gevoel van onzekerheid over mezelf. Ik had last van stress. En ik miste daarnaast het teamgevoel bij Jong Oranje. Ik was blij dat het toernooi voorbij was.’
De selectie van Jong Oranje die in 2016 deelnam aan het WK in Chili. Bovenste rij (derde van rechts) Yentl Leemans. Op de foto staan onder andere de huidige internationals Frédérique Matla, Josine Koning, Marijn Veen, Ginella Zerbo en Pien Sanders. Foto: Fleur van der Kieft
Leemans besluit te stoppen bij Jong Oranje. ‘Er viel een grote last van mijn schouders’. Bij haar club heeft Leemans wel plezier en ervaart ze minder stress, maar zegt ze: ‘Ik was toch niet zo happy. Ik woonde in Amsterdam, maar had daar niet echt mijn plek gevonden.’
Naar de Verenigde Staten
Ze merkt dat het plezier in hockey met rasse schreden wegebt. ‘Ik wilde iets anders, want ik was er helemaal klaar mee’, zegt Leemans, die besluit Nederland de rug toe te keren en naar de Verenigde Staten te gaan om te studeren én te hockeyen, want ondanks dat het plezier weg is, is de liefde voor de sport niet gedoofd.
‘Het was een impulsieve actie’, zegt Leemans over haar keuze voor de Verenigde Staten. Samen met haar vader Paul speurt ze internet af naar universiteiten die op academisch en hockeygebied goed staan aangeschreven.
Universiteit van North Carolina
‘We hebben vier scholen uitgezocht en North Carolina (UNC) was daar één van’, zegt Leemans. ‘Ik heb een mail gestuurd en een dag later had UNC al gereageerd. Zij wilden mij heel graag hebben. Internationale spelers zijn zeer gewild en alles wat uit Nederland komt, is al een prijs.’
Congrats to Yentl Leemans, the ACC Defensive Player of the Year!
It’s the first honor for Yentl and the 4th year in a row a Tar Heel has won the award 💪#GoHeels pic.twitter.com/cefnMCsgo7
— UNC Field Hockey (@UNCFieldHockey) November 6, 2019
De Universiteit van North Carolina in Chapel Hill is een van de oudste en bekendste universiteiten van de Verenigde Staten. Net als op de Amerikaanse colleges vormt sport op de universiteiten een belangrijk onderdeel van het leven. De sportteams van UNC, bijgenaamd Tar Heels, zijn in de verschillende takken zeer succesvol. Een van de bekendste sporters van UNC is voormalig basketballer Michael Jordan.
Succes in VS
De nieuwe omgeving deed Leemans goed. Twee jaar op rij werd ze met het universiteitsteam ongeslagen kampioen van de Verenigde Staten. Bovendien werd ze afgelopen seizoen uitgeroepen tot ‘defensive player of the year’.
‘En dat terwijl in Nederland altijd werd gezegd dat ik niet kon verdedigen’, lacht Leemans. ‘Ik heb hier mijn zelfverzekerdheid gevonden. Zoals ik al eerder zei: ik was onzeker en negatief over mezelf, maar ik kreeg hier de waardering van coaches en spelers. Als je steeds complimenten krijgt, ga je uiteindelijk zelf ook denken dat je goed bent.’
Vroeger was ik geen leider, maar dat heb ik ook hier geleerd. Yentl Leemans over haar aanvoerdersschap van het universiteitsteam
Naast het herwinnen van haar zelfvertrouwen en geloof in eigen kunnen, ontwikkelde Leemans de afgelopen twee jaar ook leiderskwaliteiten. ‘Ik werd aanvoerder en dat was wel opvallend. Vroeger was ik geen leider, maar dat heb ik ook hier geleerd. Ik durf mijn mening te geven en mensen luisteren er ook naar.’
‘Amerika is goed geweest voor mijn ontwikkeling als persoon’, concludeert Leemans, die met een diploma psychologie op zak op 22 juni, als de coronamaatregelen dat toestaan, in het vliegtuig stapt terug naar Nederland. Om verder te studeren en te hockeyen bij Breda.
Een gelukkiger mens
‘Ik heb er zin in. Hockey is het spelletje dat ik het liefst speel. Daar haal ik voldoening uit. Ik ben ook nog niet klaar met studeren, want ik vind dat leuk. Ik ben nu helemaal happy, heb zoveel plezier en wil op dat geluk voortbouwen. Ik keer terug als een gelukkiger mens.’
1 Reactie
Eelco Houwink
Goed dat ze naar het buitenland is gegaan. Er is hier in NL natuurlijk een hele generatie talenten die niet goed kan tegen soms overgeorganiseerde en doodgekookte spelsystemen, strikte taken en hoge druk wat inderdaad allemaal tegen kan gaan werken. Slim om dan even in de VS via een andere weg sportief volwassen te worden.