Veel duels, tomeloze inzet, ongebreideld opportunisme en bakken met emotie. Het duel Nijmegen tegen HIC was er zondagmiddag één die synoniem staat voor de Overgangsklasse Heren dit seizoen. Het is niet allemaal even fraai, maar o wat klappen de heren er elke wedstrijd vol op. Door het 2-2 gelijkspel handhaven beide teams zich in de Overgangsklasse A op een plek die aan het einde van het seizoen recht geeft op de Promotieklasse. En dus was er na afloop alom tevredenheid.
‘Normaal was er voor veel van deze ploegen niet zo veel aan de hand in deze fase, maar dit seizoen staat de druk er vanaf dag één volop op. En dat merk je’, erkende Nijmegen-coach Bas Boogaard na afloop. Alles draait in de Overgangsklasse dit seizoen om plaatsing voor de nieuw te vormen Promotieklasse. De nummers een tot en met vijf plaatsen zich daarvoor rechtstreeks, de nummers zes en zeven krijgen een herkansing. Wie de boot mist, speelt volgend seizoen op het derde niveau van Nederland. Een doemscenario voor veel coaches en spelers. ‘Wij moeten ons absoluut plaatsen voor die Promotieklasse. Dat is ons eerste doel. Daarna willen we zo lang mogelijk meedoen om de bovenste twee plekken’, vertelde Helen Lejeune, coach van HIC. De oud-international is bezig aan haar eerste seizoen als eindverantwoordelijke bij de mannen uit Amstelveen en heeft het ‘geweldig’ naar haar zin. ‘We hebben een goede ploeg, die hard wil werken. We zijn ook beter dan we vandaag hebben laten zien en horen zeker bij de bovenste ploegen.’
De Promotieklasse is voor HIC en Nijmegen een vurige wens, maar geen zekerheidje
Bogaard, dit seizoen voor het eerst de eindbaas bij Nijmegen, sprak woorden van gelijke strekking. Het is begrijpelijk. De eerst tien wedstrijden verlopen voor beide coaches bijzonder prettig. De ploegen waarvoor zij nu verantwoordelijk zijn, moesten de afgelopen jaren genoegen nemen met een plek in de subtop. Plaatsing voor de Promotieklasse is bij beide verenigingen een vurige wens, maar vooraf zeker geen zekerheidje. Een mislukte start door bijvoorbeeld wat pech en blessures, had ook bij hen zo maar vroeg in het seizoen voor veel problemen kunnen zorgen. Om te weten hoe dat eruit ziet, hoeven ze in Nijmegen maar even een paar kilometer verderop te kijken bij stadgenoot Union. Daar waren de dames jarenlang een vaste subtopper, maar nu het dit seizoen moet gebeuren, bungelt de ploeg plots onderaan.
Twee coaches met pet. Op de voorgrond Helen Lejeune op de achtergrond Bas Bogaard. Foto: David van Haren.
Die zorgen hebben de heren van Nijmegen en HIC niet. Die ploegen kunnen vooralsnog redelijk relaxt naar boven kijken. Nijmegen staat keurig tweede achter Hurley, HIC bezet plek drie. Lejeune is echter voorzichtig om te vroeg te juichen. ‘Ik bekijk het seizoen in blokken. Er hoeven maar één of twee sterkhouders weg te vallen en je staat er plots heel anders voor.’
In Nijmegen viert het optimisme hoogtij, zeker bij de supporters. Vooraf werd op het waterkoude sportpark d’Almarasweg zelfs het H-woord in de mond genomen. ‘Dat ze in het publiek over de Hoofdklasse praten, moeten ze zelf weten. Daar zijn wij helemaal niet mee bezig. Wij moeten de top 5 halen. Daar moeten we hard voor werken. Als dat lukt, hebben we het prima gedaan’, relativeerde Bogaard.
De coach loopt lang genoeg mee om te weten dat de Hoofdklasse voor Nijmegen nu niet realistisch is. Met Overgangsklasser Schaerweijde uit Zeist had hij afgelopen seizoen een team dat, mede door de inbreng van diverse buitenlandse toppers, klassen beter was dan dit Nijmegen. Maar ook daarmee bleek het geen abc de Hoofdklasse te halen; SCHC en Almere waren in de barrage beide te sterk. Het kostte Bogaard de kop in Zeist. Hij vond onderdak bij het ambitieuze Nijmegen en staat nu na tien speelronden zelfs keurig boven Schaerweijde, dat op plek vier staat. Het kan verkeren.
Typerend beeld uit het duel Nijmegen – HIC: de spelers strijden voor elke millimeter. Foto: David van Haren.
Bogaard zag zijn ploeg zondagmiddag al na acht minuten op een 1-0 voorsprong komen na een doeltreffende backhand van Silas Lageman. De aanhang van de thuisploeg had de handen amper warm geklapt of de Amstelveners maakten al gelijk. Een voorzet vanaf rechts kon door Casper Engelkens eenvoudig tot doelpunt worden gepromoveerd: 1-1.
In het vervolg van de eerste helft was het de ploeg van Lejeune die het betere van het spel had. Dat kwam overigens niet door hoogstaand hockey, want het was vooral veel rennen en vliegen op het veld. De spelers waren meer bezig met het herstellen van elkaars of eigen fouten, dan dat de toeschouwers warm werden van het mooie combinatiespel. Twee corners leverde het offensief HIC op, maar meer doelpunten bleven uit.
Op slag van rust liet Nijmegen zien waarom de ploeg wordt gevreesd: het scorend vermogen van de lichtblauwe formatie is groot. Na een wat rommelige aanval viel de bal plots voor de stick van Olaf Beks, die hard de 1-2 binnen ramde.
Met een dikke knuffel sloten de coaches Verhagen en Bogaard weer vrede
In de tweede helft werd het spel er niet veel beter op, maar vermakelijk was het wel. En aan emoties geen gebrek. Zowel in het veld als er buiten waar Bogaard bonje kreeg met HIC-assistent Dirk Verhagen. De twee stonden zelfs even aan elkaars jassen te trekken, maar sloten na afloop met een dikke knuffel weer vrede. Op dat moment had HIC de verdiende gelijkmaker al gescoord. Opnieuw via Casper Engelkens. Ditmaal echter geen intikker, maar middels een fijne backhand: 2-2.
Even leek Nijmegen in de slotseconde als een dief in de nacht met de overwinning ervandoor te gaan. De enige Nijmeegse corner ging er echter net niet in. Met dat ene punt weten beide ploegen wat ze volgende week te doen staat: erop klappen.
Nijmegen – HIC 2-2 (2-1)
‘8 Silas Lageman 1-0
‘9 Casper Engelkens 1-1
’35 Olaf Beks 2-1
65’ Casper Engelkens 2-2
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.