De coach van Almere heeft af en toe medelijden met zijn ploeg

Vol goede moed startte promovendus Almere dit seizoen in de Promotieklasse. Zes wedstrijden en nul overwinningen verder is de ploeg van André Morees nog ver weg van het uiteindelijke doel: handhaving. ‘Ik heb af en toe medelijden met de meiden.’

Drie keer nipt verliezen en drie keer een gelijkspel: als je kijkt naar het doelsaldo doet Almere weinig onder voor andere teams uit de competitie. ‘En dan hadden we het ook nog een paar keer zelf af kunnen maken. Zo misten we tegen [runner-up] Laren vlak voor tijd een strafbal en maakten zij in de zeventigste minuut de beslissende goal. Eigenlijk gaat het bijna iedere week zo: we bieden weerstand en krijgen kansen, maar maken het niet af’, aldus Almere-coach André Morees die dit seizoen neerstreek in de Flevopolder.

Na een paar succesvolle jaren in de Overgangsklasse zijn er nu dus andere tijden aangebroken in Almere. ‘We moeten wennen aan het niveau’, zo gaat de coach verder. ‘Het gaat sneller én het vraagt meer zakelijkheid. Van de vijf kansen die je krijgt, moet je er twee maken. Zo simpel is het, maar dat zijn de speelsters niet gewend van de seizoenen hiervoor. We knokken 110% voor de winst en laten creativiteit zien, maar als je niet doortastend bent in de cirkel, dan koop je daar niets voor.’

Almere-aanvoerder Catherine Clot (rechts) probeert Push-speelster Brit Voss de bal afhandig te maken. Foto: Erwin Goossens/Orange Pictures

Ondanks de magere oogst van drie punten is Morees verre van somber gestemd. ‘We gaan er niet keihard af. Alleen HIC (2-0 verlies) en Leonidas (1-1) vond ik veel beter dan wij. Het zit ‘m vooral in details. Daar trainen we drie keer per week keihard voor. Daar zitten sommige speelsters vijf kwartier voor in de auto. Voor zulke dingen kan ik alleen maar respect voor hebben. Ons doel, handhaven, wordt lastig. We zijn in de basis goed genoeg, maar moeten nog leren om slimmer te zijn in de cirkel. We worden wekelijks beter, maar de tijd tikt ook door.’

Niet zeuren en schouders eronder

Als voormalig keeper van Bloemendaal weet Morees als geen ander wat er bij komt kijken om mee te kunnen draaien op topniveau. ‘Dat zit ‘m in het afmaken van kansen, maar ook in hoe je traint. Niet domweg schieten op goal, maar de bal gericht plaatsen – en dat honderd keer achter elkaar. Net zolang totdat je die technische vaardigheid onder de knie hebt. Meerdere speelsters uit het team zijn bijzonder creatief, maar hebben nog wel wat te leren als het om de wetten van topsport gaat.’

Maar Morees gaat door. Hij weet als geen ander welke aanpak werkt. ‘Niet zeuren, schouders eronder en vol vertrouwen blijven’, klinkt hij duidelijk. ‘Dat zit in het DNA van de ploeg en daar pas ik ook bij. Bovendien hebben we nog veertien wedstrijden te gaan. Ongetwijfeld worden we nog een keer volledig van de mat geveegd, maar in theorie kunnen we ook nog dertig punten halen.’

Zondag wacht de volgende test, als zijn ploeg Huizen treft. Die ploeg heeft met een recente coachwissel een roerige tijd achter de rug. Morees besluit: ‘Ik heb de laatste weken best medelijden gehad met de meiden, met zo vaak een nipt verlies of gelijkspel. Het zou te gek zijn als we nu eindelijk eens winnen.’

Pien Holleman (Push) zet de achtervolging in op Dhymara Lacrous (Almere). Foto: Erwin Goossens/Orange Pictures