Breda-uithangbord Leemans: ‘Wil niet ruilen met olympiërs’

Ze maakte deel uit van het Jong Oranje met Frédérique Matla, Marijn Veen en Pien Sanders. Werd twee keer landskampioen in de VS. Speelde in de Hoofdklasse voor Hurley en Victoria. Toch bleef Yentl Leemans steeds terugkeren naar Breda: de club van haar jeugd. Als routinier is het nu aan haar om het Breda-DNA op de nieuwe generatie over te brengen als kersverse promovendus in de Promotieklasse.

Leemans (27) moet er zelf om lachen als ze vertelt over haar meerdere comebacks bij Breda. Als zeventienjarige verliet ze het blauwe nest voor het eerst. Via stadgenoot Push en Hurley belandde ze bij de University of North Carolina. Na haar tijd in Amerika belde coach Karel Alferink – ook al coach van de middenvelder bij Push – of ze een terugkeer bij Breda zag zitten. Ze had (en heeft) talent genoeg om bij een betere club aan te sluiten, maar toch koos Leemans voor een rentree bij Breda, op dat moment nog een overgangsklasser.

‘Het was lekker om bij Breda te settelen na mijn periode in het buitenland. Tegelijkertijd was ik op dat moment te fanatiek. In Amerika was ik gewend om keihard te trainen en zat ik in een professionele omgeving. Terug bij Breda merkte ik dat nog te eager was voor de Overgangsklasse.’

Yentl Leemans. Foto: Thijme Huurman

Bij Victoria, in 2021 uitkomend in de Hoofdklasse, ontvingen ze Leemans na dat jaar met open armen. Toch was ook dat niveau niet zaligmakend. ‘Vijf keer in de week trainen vroeg om flink wat commitment. En dat terwijl ik net was afgestudeerd en ging werken als orthopedagoog. Ik wilde mijn focus daar naartoe verleggen.’

Leemans stopte en stond alleen als reserve op de spelerslijst van Vic. Tot Alferink opnieuw aan de lijn hing en haar het afgelopen jaar overtuigde opnieuw terug te keren bij Breda. ‘Ik twijfelde of ik helemaal zou stoppen. Maar ik vind Breda gewoon een hele leuke club. Het is mijn thuis en ik heb hier altijd zo lekker gehockeyd. Dus toen Karel appte of ik nog zou komen, besloot ik er gewoon voor te gaan.’

Uithangbord

Ooit waren de vrouwen van Breda tweede van Nederland. Dan hebben we het wel over 1962. Na die hoogtij-jaren was de Overgangsklasse decennialang het hoogst haalbare. Jarenlang speelde Breda op het derde niveau. Tot vorig seizoen. Toen werd Breda glansrijk kampioen en promoveerde het naar de Promotieklasse, mede dankzij Leemans.

‘Ik vind het zo bijzonder dat we dit überhaupt bereikt hebben. Als je kijkt naar de geschiedenis van Breda, dan komen we echt van heel ver. Vorig jaar waren we bij uitstek de beste ploeg. Dat we dan nu in de Promotieklasse mogen spelen is voor een echte familieclub heel bijzonder en genieten.’

Yentl Leemans. Foto: Thijme Huurman

Dat Breda weer meer op de kaart staat, wil volgens Leemans niet zeggen dat haar ploeg ieder resultaat voor lief neemt. ‘We hebben een jong team. Vorig jaar is de helft van het team naar Dames 2 gegaan of gestopt. Van Push Onder 18-1, Etten-Leur, IJsseloever en uit onze eigen jeugd kwamen er nieuwe speelsters bij. Tegen Leonidas vandaag deed er zelfs een speelster van vijftien jaar mee (Zusje Slooff, red.). Dat is ook heel leuk, want het betekent dat ze potentie hebben om te groeien. En nu we dit niveau hebben bereikt, willen we ons ook heel graag handhaven. We hebben niet voor niets zo hard gewerkt vorig jaar.’

Volgens coach Alferink – al zeven jaar hoofdcoach van de Breda-vrouwen – speelt Leemans een belangrijke rol in het team. ‘Het blauw zit in haar hart. Ze is echt het uithangbord van de club. Alleen al door haar aanwezigheid laat ze haar liefde voor Breda zien. Daarnaast is ze een voorbeeld op het veld. Yentl levert altijd energie. Dat inspireert de jonge meiden. Bovendien is het een feest om te zien hoe ze beweegt. Als een jongetje dat voetbalt: vol frivoliteit en flexibiliteit en met een prachtige tred.’

Nu Breda een stapje omhoog is gegaan, sleutelt de club ook aan de professionaliteit rondom het vaandelteam.

Leemans: ‘Alles is net wat beter geregeld dan een paar jaar geleden. We doen video-analyses. Hadden allemaal op tijd onze hockeyspullen. Doen een strakke warming-up. Ik heb een auto gekregen waarmee ik vanuit mijn woonplaats Rotterdam naar de club rijd. We willen niet een promovendus zijn die alleen maar leuk even komt buurten in de Promotieklasse. Leonidas (0-3) was vandaag duidelijk een maatje te groot, maar dat we vorige week tegen Victoria gelijkspeelden (1-1) was geen beginnersgeluk. We waren echt goed. Maar we blijven ook Breda. Op donderdag na de training drinken we samen een biertje. Heb je iets belangrijks buiten hockey om, dan is het niet erg als je een keer een training afzegt. Je maakt natuurlijk een commitment, dus je zegt natuurlijk niet voor ieder wissewasje een training af. Maar het voelt allemaal net iets relaxter dan dat ik van andere clubs gewend ben.’

Yentl Leemans. Foto: Thijme Huurman

Alleen met Breda naar de Hoofdklasse

Tegen Leonidas was Leemans afgelopen zondag een absolute uitblinker aan Bredase zijde. Haar klasse droop af van de souplesse van haar aannames, haar handige acties en slimme passes. Nog altijd is de middenvelder een speelster die zo op het hoogste niveau kan meedoen. Toch is dat voor Leemans een gepasseerd station.

‘Juist doordat het er hier zo relaxed aan toegaat, hockey ik met veel vrijheid. Daardoor zit ik goed in mijn vel zit. Ik vind het echt heel leuk. Als ik de meiden met wie ik zelf heb gespeeld zie hockeyen op de Olympische Spelen, denk ik niet: ik zou willen ruilen. Ik weet hoeveel je ervoor moet opgeven. Dat is in feite je hele leven en dat moet je wel echt willen. Daarvoor vind ik mijn werk en mijn sociale leven te leuk. Dus mij zie je niet in de Hoofdklasse terug. Tenzij we promoveren met Breda. Dan ga ik er volle bak voor.’