Huisgenoten Ankum en Nikerk: vijanden op het veld

Huisgenoten en vriendinnen voor het leven Coco Ankum (21) en Iris Nikerk (20) stonden zondag lijnrecht tegenover elkaar in de Promotieklasse. De een als spits bij MOP, de ander als keepster van Rotterdam. Zeven jaar geleden waren ze teamgenoten in de B1 van Laren, vervolgens verloren ze elkaar hockeyend uit het oog, maar zondag was er een weerzien. 

De een verliet in Vught met een lachend gezicht het veld, de ander met een treurende blik. Maar een brede glimlach maakt plaats als de winnaar uit de strijd de verliezer direct na afloop een innige knuffel geeft. Als we enkele minuten later het tweetal spreken is er geen sprake van enige haat of wrijving naar elkaar. Ankum (MOP) en Nikerk (Rotterdam) zijn vriendinnen, die elkaar het beste gunnen.

‘Onze vriendschap is ontstaan in de B-jeugd van Laren’, legt Nikerk uit. ‘Maar wel pas het tweede seizoen hoor’, vult Ankum lachend aan. Het duo kijkt graag terug naar het tweede jaar in de B1 van Laren. De ploeg speelde play-offs en haalde bijna de finales. Daarna splitsten de hockeywegen van de aanvalster en keepster. Maar de vriendschap bleef bestaan. Inmiddels wonen ze al een jaar samen in Utrecht.

Een-op-een had ik haar zonder pardon onderuit gehaald. Maar als ze had moeten scoren, had ze dat natuurlijk ook gedaan. Iris Nikerk

‘We hebben afgelopen week ons mond moeten houden’, vertelt Nikerk. ‘Je kijkt videobeelden van elkaar en probeert hier en daar toch iets te ontfutselen. Ik heb wel een aantal keer gevraagd wat voor eerste corner ze gingen spelen’, grapt de keepster. Maar Ankum gaf geen kik. Dat bleek zondag al helemaal, toen Nikerk meteen de eerste strafcorner niet tegen kon houden. ‘We spelen natuurlijk in dezelfde poule, dus iedere zondag als we thuiskomen is het: Wat heb jij gedaan? Hoe doet die tegenstander het?‘, vertelt Ankum. ‘Ik vond het bijzonder’, vult ze aan. ‘Maar ook gek’, weet Nikerk. ‘Een-op-een had ik haar zonder pardon onderuit gehaald. Maar als ze had moeten scoren, had ze dat natuurlijk ook gedaan.’

Coco Ankum voor MOP aan de bal, Iris Nikerk verdedigt het Rotterdamse doel. Foto: Bart Scheulderman

Behoorlijke clubgeschiedenis

Ankum en Nikerk zijn dit seizoen allebei nieuw bij hun club. Het tweetal is al voor behoorlijk wat clubs uitgekomen. Zo belandde Nikerk na Laren bij Kampong, Hurley en nu dus bij Rotterdam. De lijst van Ankum is nog langer. Zij verkaste na Laren naar Bloemendaal, daarna Voordaan en eindigde bij MOP, maar speelde daarvoor nog bij Soest, Kampong en Almere.

Na de vraag of het tweetal dan niet beter voor dezelfde club had kunnen kiezen, is het even stil. Maar dan: ‘Daar hebben we eigenlijk niet over nagedacht’, vertelt Nikerk. ‘Voor mij was het voor de zomer al duidelijk dat ik naar Rotterdam zou gaan.’  De transfer voor Ankum kwam later: ‘Het was voor mij niet zeker dat ik naar een andere club zou gaan. Ik had het bij Voordaan naar mijn zin, maar het team liep leeg. Toen ik deze kans kreeg, was ik daar ontzettend blij mee. Ik wilde altijd al een stap hogerop’. Vervolgens: ‘Samen in een team lijkt me ook niet handig’, lacht Ankum als eerste. De aanvalster legt uit: ‘We delen echt alles. Als we op school zitten, appen we naar elkaar hoe het gaat op school. We facetimen en bellen in de weekenden dat we bij onze ouders zijn. Het is prima zo.’ Nikerk: ‘Nu zit de een soms chagrijnig op de bank.’

De twee stapten zondag vanuit Vught samen weer de auto in richting Utrecht, waar vervolgens niemand chagrijnig op de bank ging zitten. Nikerk had verloren, maar is positief: ‘MOP doet het goed. Wij krijgen nog een paar tegenstanders waar we de punten moeten pakken. Ik heb er vertrouwen in dat we het MOP in de return echt wel weer moeilijk kunnen maken.’ Ankum lacht: ‘Dat zou mooi zijn. Ik hoopte dat ik een goede wedstrijd zou spelen, maar dat hoopte ik ook voor Iris. We hadden vandaag de trekker na rust over moeten halen, dat lieten we na. Toch loop ik met een tevreden gevoel het veld af.’

Huisgenoten en vriendinnen Coco Ankum en Iris Nikerk knuffelen elkaar na de wedstrijd. Foto: Bart Scheulderman