Nijmegen droomt hardop: ‘Net als de mannen naar de Hoofdklasse’

Een jaar geleden kwamen de vrouwen van Nijmegen net kijken in de Promotieklasse. Als promovendus eindigde de ploeg op een prima zevende plek. Maar de ploeg wil meer. In drie jaar naar de Hoofdklasse, net als de mannen. Aan de nieuwe coach Martin van de Rakt is het de taak die stap te faciliteren. ‘We hebben de komst van Japanse en Spaanse topspelers tegengehouden.’

Van de Rakt is geen onbekende in Nijmegen. Begin jaren tien was hij al assistent-coach van het eerste damesteam, naast Rob Haantjes – toevallig net begonnen als hoofdcoach van de Nijmeegse mannen. Met speelsters als Janneke Woudenberg en keepster Saskia van Duivenboden in de gelederen promoveerde het team naar de Hoofdklasse. Na vier jaar vertrok Van de Rakt om via Tilburg vier jaar in België te coachen: bij de dames van ‘hoofdklasser’ Royal Victory in Edegem, iets onder Antwerpen, en het nationale meisjesteam Onder 16.

Nijmegen was intussen al gedegradeerd naar de – toen nog – Overgangsklasse. Het hoogste niveau bereikte de club sindsdien nog één keer: in 2017, om een jaar later direct weer te degraderen. Geen ramp, maar toch. Stiekem dromen ze er bij een van de meest succesvolle Oost-Nederlandse clubs van om zowel met de heren als de dames in de Hoofdklasse vertegenwoordigd te zijn. Die ambitie was een van de redenen voor Van de Rakt om terug te keren naar de D’Almaresweg.

‘Het team is jong en daarmee vol potentie. Talentvolle speelsters uit de eigen jeugd zijn doorgeschoven, twee kwamen over vanuit landskampioen Den Bosch MO18-1. Spaanse en Japanse topspelers wilden graag bij ons aansluiten, maar dat hebben we bewust tegengehouden. We willen eerst zien wat we aan kwaliteiten in huis hebben. Daarna kijken we wel verder, zo nodig over de landsgrenzen – als daar de financiële ruimte voor is. Anders dan bij de mannen is er op dit moment geen extra budget beschikbaar voor ons.’

Nijmegen heeft al een van de beste keepsters van de wereld

Overigens zitten er sinds vorig jaar al wel twee Duitse speelsters in de Nijmeegse selectie. En niet de minste. Keepster Nathalie Kubalski stond afgelopen zomer nog namens haar land op de Olympische Spelen en werd deze week door de FIH genomineerd voor de titel Beste Keepster van de Wereld. ‘Als club en team zijn we er natuurlijk heel trots op haar onder de lat te hebben staan. Zij en haar vriendin Emma Sophie Heßler zijn ook erg belangrijk voor ons. Zij weten wat ervoor nodig is om tophockey te spelen. Als Nathalie haar helm afzet om iets te zeggen, neemt iedereen haar woorden superserieus. Ze hebben zich nu gecommitteerd voor nog één seizoen.’

Met Kubalski heeft Nijmegen een keepster van wereldklasse in huis. Foto: Jan Willem de Venster

In jaar één de aansluiting bij de top drie vinden. In jaar twee meedoen aan de play-offs. En in jaar drie promoveren. Dat is het ideaalplaatje dat Nijmegen nu voor ogen heeft. ‘Het is een wens van de club, maar we hebben dit ook als team zo besloten. En dat heeft consequenties. Het betekent dat je moet werken aan je fysiek in het krachthonk. Dat je bij alle trainingen bent. Dat je medespeelsters aanspreekt als het gaat om afspraken in en buiten het veld. Dat je let op je voeding en de avonden voor de wedstrijd niet in de kroeg gaat hangen. Dat we consequent videobeelden kijken. Dat is niet altijd leuk, maar wel nodig als je die stap wil maken.’

Zo snel mogelijk Viaplay aan

Van jaloezie op de budgetten die voor de mannen – dankzij een groepje investeerders – zijn, is bij de vrouwen volgens Van de Rakt geen sprake. ‘Deels liften wij mee op de faciliteiten die er mede voor hen zijn gekomen, zoals het gebouwde krachthonk en de nieuwe vergaderruimtes. De speelsters halen er eerder inspiratie uit hoe het er de afgelopen jaren bij de mannen aan toeging. Ze zagen hoe ze eindeloos rondjes renden over het complex bijvoorbeeld. Maar ook dat die inspanning heeft geloond. Na onze wedstrijd afgelopen zondag ging direct Viaplay aan om te kijken naar de wedstrijd van de mannen van Nijmegen. Dat vinden ze heel cool.’

De vrouwen van Nijmegen zien de gepromoveerde mannen als hun voorbeeld. Foto: Jan Willem de Venster

Het vrouwelijke vaandelteam heeft nog een weg te gaan om daar ook te komen, beseft ook Van de Rakt. ‘De intentie is er. Ik proef de wil, bijvoorbeeld in hun gretigheid om beter te worden. Met een 17-jarige (Sem Krasenberg) die al centraal achterin de basis staat, Bente Peters die bij Den Bosch dames 1 mocht aansluiten, maar bewust koos voor ons om meer speelminuten te maken, Nathalie en Emma Sophie en zo nog meer jong talent en wat ervaren hockeysters is de basis er. Onze afspraken consequent bespreekbaar houden, is stap twee. Aan het begin van het seizoen is dat makkelijk. De kunst is om het niet te laten verwateren. Als we echt omhoog willen, komen we daar niet onderuit.’