Herboren Cartouche: ‘Moeten af van slappe excuses’

De afgelopen seizoenen was het steeds kantje boord voor Cartouche. Twee keer op rij waren er play-outs nodig om niet te degraderen naar de Overgangsklasse. Dit jaar zijn de kaarten volledig anders geschud. Met de nieuwe coach Robbert Paul Aalbregt aan het roer loopt het dit jaar ineens wél voor de Leidschendammers, getuige de voorlopig vierde plaats op de ranglijst.

Toegegeven, tegen (nummer drie) Push leek het er lange tijd op dat Cartouche aan het kortste eind zou trekken. Met een 1-4 achterstand en nog één kwart te spelen, leek er bij de Bredase mannen geen vuiltje aan de lucht. Maar waar de thuisploeg voorheen de handdoek in de ring had gegooid, ging nu het gas erop. Cartouche kwam terug tot 3-4 en liet zelfs de moed niet zakken toen – wie anders dan – Push-topscorer Noud Borsten uit hun enige strafcorner van de wedstrijd 3-5 maakte. De uiteindelijke 5-5 uitslag was op basis van het speelbeeld terecht, maar liet ook de veerkracht van het herboren Cartouche zien.

Cartouche-aanvoerder Arthur Mouwen was zondagmiddag een van de aanjagers in het veld met sterke verdedigende en aanvallende acties. De middenvelder had met twee goals bovendien een belangrijk aandeel in het gelijkspel. ‘Met Aal aan het roer trekken we minder ons eigen plan in het veld’, duidde Mouwen een verschil ten opzichte van de voorgaande jaren. ‘Als het in de afgelopen seizoenen niet liep, dan bedachten we ter plekke onze eigen tactiek in het veld – en die was vaak anders dan hoe onze coach erover dacht. Daar werd ons spel niet beter op. Maar Aal heeft zoveel ervaring als coach dat wij zijn analyses en strategieën wél aannemen.’

Cartouche-keeper Daan Taphoorn was de bal kwijt en zag Push op een 1-4 voorsprong komen. Foto: Rob Römer

Fitter dan ooit tevoren

Aal, coach Robbert Paul Aalbregt – vorig jaar nog assistent bij de heren van Rotterdam, herkende zich in de woorden van Mouwen. ‘Een week nadat ik wist dat ik dit seizoen niet meer tot de staf van Rotterdam zou behoren, hing Cartouche aan de lijn. Ze hadden een duidelijke behoefte. Ze zochten een coach die eerlijk tegen de spelers was en overwicht had. Op die manier wilden ze weer naar een Cartouche dat goed meedraait in de Promotieklasse, in plaats van onderaan bungelt.’

Aalbregt, met 35 jaar coachervaring, waarvan talloze jaren in de Hoofdklasse, had wel oren naar deze klus. ‘Ik begon in juni met 28 man aan de selectie. Veel teveel om in mijn eentje te beoordelen. Ik zie jullie in augustus, zorg maar dat je retefit bent dan, zei ik tegen hen.’

‘In augustus viel ik bijna van mijn stoel’, vervolgde Aalbregt. ‘En of ze fit waren. De shuttles die ze liepen, waren meer dan hoofdklassewaardig. Uiteindelijk schiftte de selectie zich vanzelf. Vooral spelers die vorig jaar nog in de ploeg zaten, haakten af omdat ze dachten het niveau niet aan te kunnen. Wat overbleef, was een groep jongens die stuk voor stuk enorm gemotiveerd waren. Een paar oudgedienden, zoals Martijn van Grimbergen en Arthur, maar ook vijf supertalentvolle jongens van achttien jaar, als Pelle Stork en Luuk Bakker.’

Routinier Martijn van Grimbergen zweepte het publiek op na zijn rake strafbal, twee minuten voor tijd (5-5). Foto: Rob Römer

Met de nieuwe groep maakte Cartouche dit seizoen een bliksemstart met drie zeges op rij. ‘Dat is natuurlijk heel lekker’, zei Mouwen met een lach. ‘Het maakt alles leuker als je ook wint. De trainingen, de sfeer in de groep, de wedstrijden zelf. Ik sta met zoveel meer plezier op het veld.’

Mindshift

Volgens Aalbregt heeft Cartouche nog wel een weg te gaan. ‘Ik merk dat de jongens nogal eens excuses verzinnen en slap doen. Dan hoor ik ze bijvoorbeeld tijdens de wedstrijd zeggen dat ze moe zijn en gewisseld willen worden. Ben je geblesseerd?, vraag ik dan. Zo niet, dan moeten ze gewoon doorgaan. Moeheid vind ik een slap excuus. Als het doorvechten dan effect heeft, zoals vandaag tegen Push, dan geeft hen dat ook vertrouwen. Ze zien dat hard werken loont en dat ze meer kunnen dan ze denken.’

Met de flow waarin Cartouche nu zit, rijst de vraag of er stiekem zelfs aan play-offs gedacht wordt. Mouwen wil zover nog niet denken. ‘Het geloof in de ploeg moest echt terugkomen na de afgelopen jaren, al is de groep deels nieuw. We hebben de eerste seizoenshelft nu in blokken opgehakt en per blok bedacht hoeveel punten we in ieder geval willen halen. Dat zijn er tot nu toe meer dan ingecalculeerd. In de winterstop kijken we verder. Al zegt Aal nu al dat we gewoon moeten durven uitspreken voor het linkerrijtje te willen gaan.’

Robbert Paul Aabregt is niet bang om ambitieus te zijn met Cartouche. Foto: Rob Römer

Aalbregt: ‘Hockeyend is dit team nog lang niet klaar voor de Hoofdklasse en in deze competitie zit een aantal heel sterke ploegen. Schaerweijde, Tilburg, Laren, om de belangrijkste te noemen. Maar verder doen wij voor niemand onder. Het linkerrijtje is dus zeker haalbaar en als we de play-offs halen, is dat een mooie bonus. Maar ik vind het belangrijker dat de jongens het vertrouwen in zichzelf voelen en daarnaar handelen. Als ze zo veerkrachtig blijven als we deze zondagmiddag tegen Push hebben laten zien, dan zetten ze al grote stappen.’