Waarom ‘verdwenen hockeyer’ Tim Hage (31) droomt over de Spelen

Eigenlijk was hij al volledig gestopt met hockeyen. Stond hij te boek als verdwenen hockeyer. Oud-jeugdinternational Tim Hage was na jaren in de Hoofdklasse het spirituele pad ingeslagen. Een leven in het tophockey paste daar niet bij. Via Hurley Heren 8 kwam hij terug in de schijnwerpers en belandde hij bij Almere in de Promotieklasse. ‘Kennelijk is het alles of niets bij mij.’

Na zijn afscheid bij HGC, in 2018, liet Hage (31) het hockey jarenlang voor wat het was. Alleen in Australië pakte hij drie maanden zijn stick op, als startschot van een jaar waarin zelfontdekking voorop stond. Terug in Nederland viel de Amsterdammer vanaf 2021 af en toe in bij het team van zijn broertje: Hurley Heren 8, uitkomend in de Reserve Tweede Klasse.

‘Soms deed ik een paar weken mee, dan weer een aantal maanden niet. Ik was niet fit, maar het hockeyen ging technisch gezien best aardig. Het seizoen erna viel ik vaker in en mijn conditie werd beter. Ik ging ook meer shuttles lopen en naar de sportschool. Daardoor vond ik het spelletje ook steeds leuker.’

Twijfels

Toen Hage de vraag kreeg of hij niet vast in het team wilde komen, sloeg de twijfel toe. ‘Ik kreeg het heel benauwd bij het idee om mij vast te leggen. En ik dacht ook: als ik mij weer commit, dan wil ik ook voor het hoogst haalbare gaan. Iedere zondag met moeite met elf man op het veld staan en een beetje aanklooien op de training – daar zat ik niet op te wachten. Kennelijk is het alles of niets bij mij.’

Bijna tien jaar geleden was Tim Hage aanvoerder van SCHC in de Hoofdklasse, hier in duel met Billy Bakker. Foto: Koen Suyk

Hage sparde met zijn teamgenoten van heren 8. Hogerop gaan; moest hij dat wel willen? Aan het einde van het seizoen 2022-2023 besloot hij om het contact met Hurley en SCHC heren 1 op te zoeken. ‘Bij beide teams trainde ik een paar weken mee. Met de coaches was ik open over mijn twijfels. Voor Hurley was dat uiteindelijk de reden om mij er niet bij te halen. SCHC was bereid het risico te nemen, zelfs als ik halverwege het jaar zou stoppen. Maar zelf twijfelde ik nog te veel. Het veel moeten trainen. Mij een jaar vastleggen. Daar was ik nog niet klaar voor.’

Via oud-teamgenoot van HGC, Dick Möhlmann, speelde Hage vorig seizoen in Pinoké heren 2. Een reserve hoofdklasser, maar hockeyend was het voor Hage qua niveau toch net niet. Intussen liet het hoogste niveau Hage niet los. Zeker na het zien van de EHL op Pinoké. ‘Dat was megavet. Hoe cool zou het zijn als ik daar zelf ooit zou staan?’

Nieuw avontuur

Hage overwoog opnieuw een hockeyavontuur van drie maanden in Australië. Ook speelde hij in zijn gedachten met een terugkeer bij HGC. Hurley en SCHC bleken een gepasseerd station: de promovendi hadden geen ruimte meer in de selectie. ‘Toen kreeg ik de tip van een andere selectiespeler bij HGC om eens met Almere mee te trainen. Gewoon om eens te kijken hoe ik dat vond. Een team dat, in tegenstelling tot HGC, al stond. En een club die qua cultuur veel diverser is dan HGC.’

Een paar uur na zijn telefoontje naar coach Jamie Kroukamp stond Hage al bij Almere op het veld. ‘Het was de laatste training voor hun zomerstop. Eigenlijk hadden ze geen plek meer op het middenveld, maar de coach zei dat ik in augustus mocht terugkomen. Die maanden kwam de bindingsangst weer terug. Met knikkende knieën stond ik na de zomerstop op het veld. Maar het ging aardig en ze wilden mij er heel graag bij hebben. Laten we er wat van maken, dacht ik. HGC was ook nog steeds een optie geweest, maar ik had het idee dat het voor mijzelf beter was om in een team te komen dat niet van de grond af moest worden opgebouwd. Dan kon ik mij meer op mijzelf focussen.’

Tim Hage (rechts van teamgenoot Thomas Delisle) maakte dit seizoen zijn comeback bij Almere. Foto: Almere heren 1

Inmiddels is Hage met Almere vier competitiewedstrijden in de Promotieklasse onderweg. ‘Ik ben er steeds meer van overtuigd dat ik de goede keuze heb gemaakt. Ik word fitter, speel intuïtiever, durf vaker acties te maken en word als vanouds boos als een teamgenoot zijn tackleback niet loopt. Het is ook gaaf om weer wedstrijden te spelen tegen en met goede hockeyers en onderdeel te zijn van een team. Van Valentin Verga leer ik bijvoorbeeld heel veel. Hij heeft zoveel ervaring en pusht mij in positieve zin om meer ballen op te eisen. En op mijn beurt probeer ik de jonge jongens ook weer dingen te leren.’

Nog geen ademcoachsessies met teamgenoten

Van het ademcoachen van zijn teamgenoten, een van de zaken waar Hage zich in de afgelopen jaren op richtte, is het nog niet gekomen. ‘Toen ik laatst even uit de roulatie was vanwege een lichte verrekking in mijn lies, grapten mijn teamgenoten al dat dat kwam omdat ik geen vlees eet. Ik ga mijn ademsessies echt niet opleggen, maar ik denk wel dat het waardevol is. Dus wie weet komt het ervan bij een volgend teamweekend.’

Tim Hage in duel met Laren-speler Diederick van Berkel. Foto: Ruud Cornelisse

Nu de hockeyer Hage weer steeds meer opbloeit, groeien ook zijn ambities. ‘Met Almere hebben we hoge verwachtingen uitgesproken. We willen voor het kampioenschap gaan. Die mindset alleen al vind ik top. Het laat zien dat we er alles uit willen halen. Zelf heb ik ook nog dromen. Het lijkt me heel vet om ooit nog een keer EHL te spelen en soms droom ik stiekem nog van de Olympische Spelen. Ik weet dat ik daarvoor nog een lange weg te gaan heb. Of het überhaupt haalbaar is, betwijfel ik, maar wie weet. Voor nu vind ik het heel vet dat ik weer terug ben, bij Almere aan iets moois bouw en groei als mens en hockeyer.’