Rentree Van Baaren met ‘knullig’ rugnummer: ‘Maar ze speelt goed’

Aanvaller Lisa van Baaren (33) uit Rotterdam Dames 2 zou dit seizoen alleen met het eerste elftal meespelen als het echt, echt, écht nodig was. Maar toen liep Annebregt Rietveld een hersenschudding op. Rebecca Huijgens een knieblessure. En de resultaten vielen ook nog eens tegen. ‘Dus op een gegeven moment hing Brian [Vervoort] toch aan de lijn.’

Twee weken geleden, bij de herstart van de competitie, moest de manager van Rotterdam Dames 1 nog snel even wat improviseren. Van Baaren, oud-speelster van het eerste elftal en een jaar of zeven geleden gestopt met tophockey, beschikte nog niet over een eigen wedstrijdshirt. Dus ging de manager driftig in de weer met een rol wit tape.

Op de achterkant van een groen Rotterdams wedstrijdshirt plakte zij een nummer. Nummer vier, dat alleen wel érg groot uitviel. Hij bestreek nog net niet haar complete rug. ‘Dat zag er misschien een beetje knullig uit’, zegt de teruggekeerde speelster lachend. ‘We dachten nog: het valt niet op, dat hij zo groot is. Maar op de beelden van Viaplay kwam hij super close in beeld. Tja, zul je altijd zien.’

Vorige week donderdagavond, tijdens de thuiswedstrijd tegen Tilburg, was de nummer vier op haar rug weer in proporties. Deze keer was er voor haar wél een eigen tenue geregeld. Van Baaren speelt al een paar seizoenen in Dames 2. Vóórdat ze met Rotterdam in 2012 degradeerde naar de Overgangsklasse – toen nog het één-na-hoogste niveau van Nederland – maakte zij de laatste jaren van de reeks in de Hoofdklasse mee. Speelsters als Margot van Geffen en Ireen van den Assem, die later naam maakten in Oranje, waren in die tijd haar teamgenoten.

Maar de tijden zijn veranderd aan de Hazelaarweg. Van Baaren is uit haar tophockeypensioen gesleurd om de blessuregolf op te vangen en de selectie een kwaliteitsinjectie te geven, in de strijd tegen degradatie.

Lisa van Baaren met assistent-trainer Jordy van der Waart tijdens de competitiewedstrijd Rotterdam-Tilburg (4-1) van vorige week donderdag. Foto: Bart Scheulderman

Gemiste strafbal

‘Sinds een paar weken train ik weer mee. Eigenlijk stond ik alleen voor de zekerheid op de spelerslijst. Brian zou alleen een beroep op mij doen als het écht nodig was, hadden we afgesproken. Maar ik sta natuurlijk niet voor niets op die lijst. Dus toen hij mij vroeg, kon ik eigenlijk geen nee zeggen. Bovendien: ik help mijn club graag uit de brand’, zei Van Baaren vorige week donderdagavond na de competitiewedstrijd tegen Tilburg.

Dat zij niet lang na hoefde te denken en Vervoort haar jawoord gaf, is iets waarmee de coach van Rotterdam natuurlijk blij is. Hij kan wel een extra routinier gebruiken. Van de twaalf competitiewedstrijden voor de winterstop wist Rotterdam er slechts één te winnen, met destijds een elfde plaats op de ranglijst tot gevolg. Vervoort: ‘Onze ervaren speelsters in de voorhoede zijn allemaal geblesseerd geraakt. Daarom was ik op zoek naar ervaring. Lisa brengt die ervaring. Daar bovenop heeft zij ook nog een winnaarsmentaliteit. Zij doet alles om te winnen. We verwachten heus niet dat zij het nu in haar eentje even gaat doen. Maar het is fijn om zo’n type speelster in je selectie te hebben.’

Haar comeback maakte Van Baaren dus twee weken geleden, uit tegen HDM. Het zegt veel over hoe hoog zij in de pikorde staat dat er binnen een paar minuten direct een strafbal aan haar werd toevertrouwd. Maar haar rentree eindigde niet in een sprookje. Van Baaren raakte de bal niet goed en produceerde een rollertje. Haar poging werd gestopt. Grappend: ‘Daar heb ik nachtmerries van gehad.’

Lisa van Baaren. Foto: Bart Scheulderman

Maakt ze het seizoen af?

Toeval of niet: ondanks het missen van die strafbal boekte Rotterdam met Van Baaren binnen de lijnen wél meteen resultaat. De slechte reeks van acht competitiewedstrijden op rij zonder winst werd tegen HDM meteen beëindigd, dankzij een 0-1 winst. Vier dagen later boekte Rotterdam voor eigen publiek tegen Tilburg ook nog de tweede overwinning op rij (4-1). Dat afgelopen zaterdag verloren werd van Kampong (2-0), mocht de pret niet drukken. Rotterdam is inmiddels gestegen naar de tiende plaats, boven concurrent Tilburg. Vervoort: ‘Ze speelt goed. Ze was tegen HDM één van de sterkere van het veld. Dankzij beslissende acties van haar wonnen wij die wedstrijd.’

Of Van Baaren de ontbrekende schakel was? Lachend: ‘Dat zal ik nooit over mezelf zeggen. Nee, hoor. Dat zou wel heel arrogant zijn.’ Dan: ‘Het enige wat ik kan doen, is hard werken. We hebben een jonge ploeg. Ik ben de oudste, 33. Volgens mij zijn de meeste meiden een jaar of negentien. Voor veel van hen was het aan het begin van het seizoen misschien even wennen. Als je vaak verliest, daalt je zelfvertrouwen natuurlijk. Nu hebben we gelukkig weer wat punten gepakt. Daarmee komt het zelfvertrouwen vanzelf wel weer terug.’

Onduidelijk is nog of Van Baaren het seizoen afmaakt. ‘Die vraag krijg ik vaak. Ik weet het nog niet. Zodra iedereen weer fit is, ga ik terug naar Dames 2. Maar laten we eerst maar eens blessurevrij zijn.’