Na zestien jaar vertrekt De Heer bij Rotterdam: ‘Ik wilde iets anders’

Zeg je Lotte de Heer, dan zeg je Rotterdam. Zestien jaar lang verdedigde zij het groen-wit, maar onlangs verraste ze met haar keuze voor een nieuw avontuur, bij Tilburg. ‘Uiteindelijk voelt dit als de juiste beslissing, hoe moeilijk het ook is om Rotterdam achter me te laten.’

Keer op keer stak ze haar hand uit, een paar weken geleden, voor haar allereerste training bij haar nieuwe club. ‘Ik moest me aan iedereen voorstellen’, lacht de 27-jarige centrale verdediger. ‘Normaal ben ik degene die de nieuwe spelers in het team verwelkomt, maar nu stond ik daar zelf, als nieuw gezicht, die iedereen moest leren kennen. Het omgekeerde van wat ik gewend was.’

Oud-international Jeroen Hertzberger staat ook wel bekend als ‘Mister Rotterdam’. Lotte de Heer kun je gerust bestempelen als ‘Miss Rotterdam’. Sinds haar elfde was de club aan de Hazelaarweg haar tweede thuis. Als klein meisje werd ze weggeplukt bij Voorne in Hellevoetsluis en vijf jaar later sloot ze al aan bij Dames 1, toen ze nog maar zestien was. Elf seizoenen lang was ze een vaste waarde in het vaandelteam. In 2019 beleefde ze de legendarische promotie naar de Hoofdklasse. De afgelopen vier jaar droeg ze met trots de aanvoerdersband.

‘Rotterdam blijft voor mij een club die altijd een speciaal plekje heeft in mijn hart. Zestien jaar lang heb ik hier niet alleen met plezier gehockeyd, maar voelde ik me echt thuis. Mijn keuze om over te stappen, heeft dan ook niets met de club te maken. Over Rotterdam zul je mij nooit een negatief woord horen zeggen’, benadrukt De Heer, die in Rotterdam niet alleen hockeyt, maar ook woont en werkt en haar hele privéleven daar heeft opgebouwd.

Na zestien jaar Rotterdam draagt Lotte de Heer komend seizoen het shirt van Tilburg.

Je krijgt te maken met andere persoonlijkheden en sommige daarvan hebben best wel een stevige mening. Het afgelopen jaar merkte ik dat er wat onrust in het team was en dat we veel met randzaken bezig waren. Lotte de Heer

Op de vraag hoe de breuk tussen haar en de club uiteindelijk is ontstaan, volgt een lang en hartstochtelijk betoog, doordrenkt van emotie. Vooral het afgelopen seizoen heeft haar mentaal uitgeput. Nederlaag na nederlaag stapelde zich op, als een onophoudelijke stroom van teleurstellingen. Als aanvoerder stond ze in de frontlinie en had ze het zwaar. Het was vooral een eindeloze worsteling om te voorkomen dat haar team uit elkaar viel. Degradatie kwam steeds dichterbij, tot het uiteindelijk op het nippertje werd afgewend in de zenuwslopende play-outs, tegen Nijmegen.

‘In de loop der jaren heb ik bij Rotterdam best veel teams meegemaakt. Er kwamen altijd wel speelsters bij en anderen gingen ook weer weg. Daardoor veranderde de dynamiek. Je krijgt te maken met andere persoonlijkheden en sommige daarvan hebben best wel een stevige mening. Het afgelopen jaar merkte ik dat er wat onrust in het team was en dat we veel met randzaken bezig waren. Elk team dat weinig punten pakt, krijgt te maken met negativiteit, dat is logisch. Maar dit seizoen was dat voor mij wel echt een stuk extremer dan anders.’

Nederlaag na nederlaag stapelde zich afgelopen seizoen op. Rob Römer

‘Ik dacht: ik ben blij als dit seizoen straks achter de rug is’

Als aanvoerder droeg ze de band altijd met trots, maar het afgelopen seizoen voelde het voor haar steeds meer als een zware last. ‘Er kwamen zoveel dingen op mijn pad waarvan ik echt dacht: dit is niet waarom ik elke week vier, vijf keer op het veld sta. Dat vond ik echt zonde. Tegen het einde van het seizoen merkte ik zelfs dat ik dacht: ik ben blij als dit seizoen straks achter de rug is.’

Dieptepunt was de laatste wedstrijd van de competitie, in april tegen Oranje-Rood, toen de ploeg in de eerste twintig minuten al vijf tegendoelpunten incasseerde. ‘Dat vatte ons seizoen eigenlijk heel goed samen’, zegt De Heer. ‘We waren toen weer veel te veel bezig met van alles en nog wat, terwijl we ons gewoon moesten focussen op de wedstrijd.’ Ze benadrukt dat ze anderen niet de schuld geeft: ‘Ik vind iedereen uit mijn oude team superleuk. Ik had echt geen rot jaar, zo erg was het nou ook weer niet. Het was gewoon iets dat ik zelf voelde, een persoonlijke beslissing. Ik was op zoek naar iets anders, iets nieuws. Iets dat me weer zou laten verlangen om op het veld te staan.’

Aan een overstap had De Heer in eerste instantie helemaal niet gedacht, vertelt ze. Het stond totaal niet op haar radar. Maar toen haar blik langzaam richting het nieuwe seizoen ging, tegen het einde van juni, gebeurde er ineens iets onverwachts. Ze kreeg een telefoontje van Tilburg.

‘Zij waren op zoek naar een centrale verdediger. Iemand met ervaring, die de boel een beetje op sleeptouw kan nemen. Ik was echt verrast, maar merkte meteen dat ik er eigenlijk wel voor openstond. Een nieuw avontuur. Even helemaal uit die beschermende bubbel waar ik al jarenlang in zat.’

Juichend steekt Lotte de Heer haar armen in de lucht nadat ze een doelpunt heeft gemaakt voor Rotterdam. Foto: Willem Vernes

Dit voelt als de juiste beslissing, hoe moeilijk het ook was om Rotterdam achter me te laten. Lotte de Heer

Lang duurde het vervolgens niet voordat De Heer de knoop doorhakte. Nadat zij Tilburg aan de lijn had gehad, gaf ze haar jawoord binnen een week. Onmiddellijk stroomde de energie weer door haar lijf, als een adrenalinestoot die de hockeyer in haar weer tot leven bracht. Maar er was nog één zware klus die haar te wachten stond: ze moest Rotterdam nog op de hoogte stellen.

‘Als eerste heb ik één van de bestuursleden gebeld, degene met wie ik altijd contact had. Ik heb uitgelegd waarom ik deze stap heb gezet, hoe moeilijk die beslissing ook was. Toen heb ik Jorge Nolte gebeld, die komend seizoen coach van Rotterdam is. Daarna heb ik de meiden met wie ik een hechte band heb persoonlijk ingelicht. De rest van het team heb ik via een bericht in de groepsapp op de hoogte gebracht’, vertelt De Heer, bij wie er vervolgens een last van haar schouders viel. Niet iedereen reageerde enthousiast – dat wist ze van tevoren – maar de meeste mensen op de club wensten haar het beste.

‘Ik heb echt fantastische jaren bij Rotterdam gehad, vol momenten die ik nooit zal vergeten. Jaren met enorme pieken, maar ook met diepe dalen. Ik heb er vriendschappen voor het leven gesloten. Maar uiteindelijk voelde dit als de juiste beslissing, hoe moeilijk het ook was om Rotterdam achter me te laten. Nu kijk ik met plezier uit naar mijn avontuur bij Tilburg, waar ik aan een compleet nieuw hoofdstuk ga beginnen.’