‘Ik voel zo’n moment niet hetzelfde als de mensen aan de zijlijn’, zijn de woorden van Madelief de Beer (24). Ze heeft net haar ploeg aan een punt geholpen tegen Tilburg (1-1), door drie minuten voor tijd een strafbal raak te pushen. Alweer haar derde strafbal van het seizoen.
Ze deed het in de slotseconden tegen Bloemendaal voor een 2-1 overwinning, en sleepte er in de zestigste minuut tegen HGC een gelijkspel uit. Vrijdagavond tegen Tilburg herhaalde ze haar kunstje opnieuw. Haar strafbal in de linker bovenhoek zorgde ervoor dat de Brabantse derby eindigde in een gelijkspel.
Ze moet lachen als haar gevraagd wordt hoe ze het telkens weer voor elkaar krijgt. De verdediger begint vlak na de puntendeling over de vele trainingsuren die ze erin stopt en het vertrouwen dat ze van haar teamgenoten krijgt. ‘Ik had dit keer wel een kriebel in mijn buik. Voor het eerst. De andere twee strafballen zijn natuurlijk op beeld gebracht en door iedereen bekeken. Dat zorgde voor iets meer druk. Toch voel ik zo’n moment heel anders dan anderen. Eigenlijk zonder spanning.’
Madelief de Beer legt aan voor haar strafbal. Foto: Joris Verwijst/ Orange Pictures
‘Weet je dat ik het vet vind’, gaat ze verder. ‘Als ik zie dat er een strafbal gegeven wordt, dan denk ik: yes. Ik mag naar voren lopen’, verklaart ze haar gevoel. De vrije verdedigster wordt meer en meer van onschatbare waarde voor de ploeg van Rob Haantjes.
Van QZ naar de Hoofdklasse
En dat is knap. In 2022 degradeerde de Nijmeegse nog met haar ploeg QZ naar de Eerste Klasse. Toen wilde ze wat anders. Ze hockeyde destijds met de dochter van Haantjes waardoor het contact met de Eindhovense coach makkelijk gelegd was. ‘Toen ik Rob een berichtje stuurde, wist ik nog niet of Oranje-Rood zou degraderen, of in de Hoofdklasse zou blijven’, blikt ze terug. ‘Voor mij persoonlijk was het positief dat ze naar de Promotieklasse moesten. Er kwamen veel plekken vrij. Bovendien was ik toen niet goed genoeg geweest voor de Hoofdklasse.’
Inmiddels acteert ze op het hoogste niveau en is De Beer niet meer weg te denken uit de selectie van OR. Ze staat in het hart van de verdediging, stuurt en coacht en staat vaak op de goede plek. ‘En ze laat strafballen binnen pushen eruit zien als een koud kunstje’, vertelt haar coach in het Eindhovense clubhuis. ‘Ze zat goed in de wedstrijd. Net als bij de andere strafballen. Dat helpt ook mee. Ze is onze strafbalkoningin.’
Twijfels of ze wel in de selectie hoorde
‘Ze heeft een mooie ontwikkeling doorgemaakt’, gaat Haantjes verder. Dan is hij eerlijk. ‘In het begin waren er in de staf wat twijfels, maar niet bij mij. Hoorde ze wel bij de selectie? Bij Oranje-Rood wordt er het liefst geselecteerd op lichtvoetige speelsters, snel en beweeglijk. Madelief beweegt motorisch wat grover. Maar die speelsters zijn juist schaars. Ze brengen wat fysiek mee en zorgen voor een heel andere dynamiek. Precies wat ik nodig had. Ik vind het knap hoe ze het doet’, vertelt de coach trots.
Madelief de Beer. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures
De flinke fout in de verdediging
‘Ik had twee jaar geleden nooit verwacht dat ik hier zou staan’, gaat de clubtopscorer (met drie treffers) verder. ‘Dat ik in de Hoofdklasse speel, vind ik echt supervet.’ Maar ze is ook kritisch. ‘We moeten strakker staan in de verdediging. Ik moet het organiseren. Sommige dingen moeten achterin echt nog beter. Ikzelf moet ook nog veel beter.’
Vrijdagavond tegen Tilburg stond Oranje-Rood al binnen tien minuten op achterstand. Door – jawel – een flinke fout in de verdediging. Juul van der Velden hakte vol op de stick van Louise Versavel, waardoor Mikki Roberts vanaf de strafbalstip raak pushte (0-1). Pas na rust beet Oranje-Rood wat van zich af.
‘We beginnen gewoon te laat’, legt De Beer uit. ‘We staan voor rust echt te kloten met z’n allen. In de laatste twee kwarten doen we pas wat we moeten doen’, klinkt ze wat gefrustreerd. ‘Ons doel is direct klassebehoud. Dan moet je dit soort potjes gelijk aanstaan. En niet te laat beginnen. We hadden echt een gat kunnen slaan vandaag. Dat is jammer.’
Haar doelpunt zorgde echter wel voor een verdiend gelijkspel. Ze draagt ‘m op aan haar jarige vader. Die haar vrijdagavond aan de rand van het veld als eerste feliciteerde. ‘Ze komen vaak kijken. Dat vind ik fijn, ook al moeten ze daar vanuit Nijmegen best een stuk voor rijden. De Beer zelf woont ook nog steeds in de Gelderse stad. ‘Telkens weer van Nijmegen naar Eindhoven en andersom zijn behoorlijk wat kilometers, maar dit avontuur is me echt iedere kilometer waard.’
2 Reacties
charliejanssen
Rommelige wedstrijd, waarbij het toch wel erg opvalt dat de speelsters, maar met nieuwe de coach van Tilburg toch wel erg aan het roepen zijn naar en in aan het inpraten zijn op de scheids. Die eerste strafbal was mijns inziens wel erg zwaar gestraft, maar goed. Tilburg eerste helft beter en OR tweede helft. Terechte puntendeling. Maar kap toch eens met het eindeloos roepen en appelleren bij de scheids.
gerardvanstijn
Volledig eens met charliejanssen. Op de scheids heb je geen invloed, op je eigen spel wel. En zeker op dit niveau zijn de scheidsen niet meer slechts of partijdig. Het is geen jongetjes C6, waar de scheids een goedwillende ouder of beginnend jeugdlid is. Dus inderdaad, kappen met jezelf uit je spel halen en ga hockeyen.