Alexander Cox: ‘Andere coach nodig voor hervorming bij Amsterdam’

Hij doorbrak anderhalf jaar geleden zijn coachpensioen om aan de slag te gaan bij de mannen van Amsterdam. Alexander Cox weet inmiddels dat hij na dit seizoen vertrekt bij de oudste club uit het land, die de tweede seizoenshelft op een schamele achtste plaats begint. ‘Ervaring moet geen routine worden.’

Of hij blij is dat hij is teruggekomen in het hockey? Cox weegt de vraag aan het eind van het gesprek. De laatste maanden voor de winterstop waren loodzwaar voor de coach, die met zijn ploeg pas twee duels won. Een seizoen eerder haalde Amsterdam nog de play-offs. ‘Het is supergoed geweest voor mij dat ik ben teruggekeerd. Ik ben veel wijzer geworden de afgelopen anderhalf jaar. Over mijzelf, over de rol van hockey in mijn leven en het belang van alles wat daarbuiten gebeurt. Hoe leuk ik het vind om met een spelersgroep om te gaan. De sfeer met de jongens in de kleedkamer. De spanning voor een wedstrijd. Het uiterste uit elkaar kunnen halen.’ 

De liefhebber in hem geeft vol gas. Denkt niet aan teleurstellende resultaten, gemiste kansen of dekkingsfouten. 

Maar er is dus ook een keerzijde. ‘Het belang van mijn vrouw en kinderen. Het afgelopen half jaar was ik alleen met Amsterdam bezig. Ik heb gemerkt dat ik daardoor niet de leukste versie van mezelf ben. Ik coach al twintig jaar. Doe dingen op ervaring. Maar ervaring moet geen routine worden. Dát is niet goed. Dan is het voor mij te veel van hetzelfde. En tot die conclusie ben ik de afgelopen tijd ook gekomen. Al met al weet ik nog niet of ik na de zomer als coach actief blijf. Mogelijk als dat van alle kanten past. Maar ik heb ook gesprekken buiten de sport lopen.’

Met Mirco Pruyser, die na drie duels zijn aanvoerdersband moest afstaan aan Fergus Kavanagh. Foto: Koen Suyk

Bitter of verzuurd, dat is-ie absoluut niet. Wel realistisch en eerlijk. ‘Amsterdam staat op het punt om een nieuw elftal te bouwen, om later weer meer te strijden om de landstitel. Daar hebben ze een coach voor nodig die volledig gecommitteerd is aan de groep en aan de club. Ik ben daar op dit moment niet de juiste persoon voor. De wereld daarbuiten geeft me daarvoor te veel plezier. De komende één tot vier jaar moet een hervorming plaatsvinden, waar alle aandacht voor nodig is. Dan is het heel verstandig dat ze een andere coach zoeken.’

De problemen moeten niet groter worden. Je kan wel zeggen dat zoiets niet kan of mag gebeuren, maar ik ben een realist Alexander Cox

Sterker nog: hij had het ergens wel begrepen als Amsterdam, dat tien punten achterloopt op de vierde plek, al eerder afscheid van hem wilde nemen. ‘Het is een club met veel ambities. We staan dichter bij de onderkant dan de bovenkant van de competitie. In zo’n situatie kan je ook andere keuzes maken als club. Gelukkig is er vertrouwen dat we met elkaar er een betere tweede seizoenshelft van maken. Er is nog heel veel te winnen.’

‘Eerst moeten we weg aan die onderkant. De problemen moeten niet groter worden. Je kan wel zeggen dat zoiets niet kan of mag gebeuren, maar ik ben een realist. Het verschil is klein met HGC (vier punten, red.). De eerste wedstrijd na de winterstop spelen we tegen elkaar. Een cru-ci-aal duel. Als we snel veel punten pakken, hebben we een kansje. Bij Kampong hebben we, als ik het goed heb, ooit een achterstand van acht punten goedgemaakt.’

Rupinder Pal Singh na zijn eerste en enige goal voor Amsterdam in de Hoofdklasse. Foto: Bart Scheulderman

Het afscheid van Singh en Mitton

Amsterdam kan ook een beetje hoop putten uit het vorig seizoen. Daarin stond de ploeg voor de winterstop slechts zevende, waarna een gouden tweede seizoenshelft volgde en de play-offs alsnog werden bereikt. Belangrijke kanttekening: het gat naar de vierde plek was toen maar vier punten – en dus veel makkelijker te dichten. ‘Nu staan er nog meer ploegen tussen. Daardoor is het nog moeilijker’, weet Cox, wiens ploeg in de eerste twaalf duels slechts vijf – van de 36 – strafcorners benutte.

Daar had Amsterdam een wapen voor in huis gehaald, dachten ze. In aanloop naar dit seizoen werd de Indiër Rupinder Pal Singh met veel enthousiasme aangekondigd. Voor zijn nationale team scoorde de verdediger aan de lopende band. Maar in Nederland kwam hij slecht tot één Hoofdklasse-goal. ‘Hockeyend had hij het moeilijk. Dat had weer z’n weerslag op zijn corner. Bovendien kon zijn vrouw moeilijk aarden in Nederland en zijn ze in verwachting van een kindje. Dus voor iedereen was het beter dan hij al in de winter terug zou gaan. Voor Rupinder, zijn vrouw en ook voor de club was dat de beste oplossing.’

In tegenstelling tot Singh was de Australiër Trent Mitton wel een schot in de roos bij Amsterdam. De aanvaller, bezig aan zijn tweede seizoen in het Wagener, is bij het moeilijk scorende Amsterdam topscorer met acht treffers. Ook hij keert in maart niet meer terug binnen de lijnen. ‘En daar balen we van’, stelt Cox. ‘Trent was onze aanvaller met het meeste rendement en een voorbeeld voor de rest van de groep. Hij is 32 jaar, maar liep bij iedere oefening altijd voorop en klaagde nooit.’

Ook Trent Mitton zien we niet meer terug bij Amsterdam: Foto: EHL/Frank Uijlenbroek

Mittons vrouw kreeg in Australië een goede baan aangeboden, waarna de spits besloot om mee te gaan. ‘Mijn vrouw heeft tijdens mijn hockeycarrière zoveel voor mij opgeofferd, dat het nu mijn beurt was om haar ambities te ondersteunen’, reageerde de aanvaller eind december op zijn keuze. Cox: ‘We hebben nog van alles geprobeerd om hem binnenboord te houden. Op-en-neer reizen bleek geen optie. En hem met tegenzin hier laten blijven, dat werkt natuurlijk ook niet. No hard feelings naar hem toe, maar we gaan ‘m wel missen.’

Zonder hem – en Singh – moet Amsterdam op jacht naar eerherstel. ‘Los van het resultaat moeten we een ander gezicht laten zien dan in de eerste seizoenshelft. Dat zijn we aan onszelf verplicht.’