Zijn actie leverde zondag geen treffer, maar wel het meeste applaus op. Pinoké-verdediger Daan Bonhof gooide er zondag tijdens het cruciale duel met Oranje-Rood (2-1 zege) op het moment suprême een solo uit, die over het halve veld ging. Het toonde nog maar eens aan hoe goed de back op dit moment in z’n vel zit.
Pinoké stond onder druk. Zwaar onder druk, toen Bonhof zo’n vijftig seconden voor tijd aan de linkerkant van de cirkel de bal afpakte van OR-middenvelder Sean Findlay. In een snelle beweging passeerde hij de Nieuw-Zeelander. De vleugelverdediger versnelde, richting de 23-meterlijn. Daar glipte hij ook langs Tijmen Reyenga. Vlak voor de middenlijn strandde de opmerkelijke run van het talent. Tientallen meters verder, met zeker tien seconden tijdwinst. Het publiek genoot, het gejoel galmde door het Amsterdamse Bos.
‘Daar ging het om. Ruimte en tijd winnen. Een impuls’, glom Bonhof na afloop. De verdediger was gesloopt na de loodzware strijd die Pinoké zo goed als zeker een playoff-ticket opleverde. ‘Wat een wedstrijd…we hadden weinig balbezit, maar verdedigend stond het heel goed. Natuurlijk hadden we het moeilijk, zeker toen Oranje-Rood hun keeper eruit haalde. Het was lekker defensief. We zaten overal tussen.’
Van hoekvlag naar hoekvlag
Pinoké-coach Jesse Mahieu grijnst als de opvlieging van zijn 22-jarige talent wordt aangehaald. ‘Of dit nou het handigste moment was om een solo aan te gaan? Dat weet ik niet’, lacht de oud-international. ‘Maar als hij het vertrouwen heeft om een duel te spelen, dan mag-ie dat doen. Het liep voor ons goed af, dus vind ik het wel prima. Het is duidelijk dat Daan met een hoop zelfvertrouwen op het veld staat. En dat opkomen past wel bij hem. Meestal gaat-ie een paar keer per wedstrijd van hoekvlag naar hoekvlag.’
Mahieu verwelkomde Bonhof twee jaar geleden in zijn selectie. De verdediger, toen nog middenvelder, kwam destijds over van Almere. ‘Hij ontwikkelt zich geweldig’, stelt de coach. ‘Daan heeft een goed atletisch lijf, een prima basis en een prachtige versnelling. Daarin lijkt hij wel wat op Niklas Wellen, die zichzelf ook kon lanceren. Hij is een van de spelers die na de EHL is opgestaan bij ons.’
In de Euro Hockey League, zo’n dikke maand geleden, was het nog kwakkelen bij Pinoké. Grillig, wisselvallig, net-niet. ‘Pas daarna hebben we echt een stijgende lijn ingezet’, stelt Bonhof. ‘Het duurde dus even. Het belangrijkste verschil is dat we nu niet meer als eilandjes hockeyen. Dat hebben we te lang gedaan. Iedereen dacht vooral aan zijn eigen taak, terwijl het in een team daar natuurlijk niet ophoudt. Daarom hebben we een paar weken geleden nogmaals de koppen bij elkaar gestoken.’
Open gesprekken en de toekomst
Dat was een call van de leiders van de groep. Iets korter trainen, omdat er moest worden gesproken. ‘Normaal ben ik daar niet zo van’, geeft Bonhof heel eerlijk toe. ‘Ik ben meer van het doen. Maar dit was achteraf precies wat er nodig is. We zaten met kleine groepjes bijeen. Telkens moest er dan één iemand de kamer uit. De rest besprak dan de plus- en minpunten van die speler. En die kreeg dat daarna te horen. Daarin zijn we heel open naar elkaar. Ik kreeg bijvoorbeeld te horen dat ik niet te overhaast acties moest maken. Het niet altijd zelf hoef op te lossen.’ Lachend: ‘Zoals bij die solo tegen Oranje-Rood…’
De open en ook kwetsbare gesprekken wierpen hun vruchten af. Op het moment dat het écht moest, afgelopen zondag, stond Pinoké er. Door de overwinning op Oranje-Rood klommen de Amsterdammers naar plek vier. Ze hebben evenveel punten als de concurrent uit Eindhoven, maar meer gewonnen wedstrijden. En daarom hebben ze zaterdag aan een overwinning tegen het gedegradeerde Voordaan – ongeacht de uitslag – genoeg om de play-offs te bereiken.
Lang verhaal kort, dit mag Pinoké niet meer weggeven. Dat weet ook Bonhof. ‘Dat is honderd procent zeker. Alle respect naar Voordaan, maar als nummer vier hoor je daar te winnen. We weten sinds vorig jaar hoe mooi de play-offs zijn. Hoe het hier leeft. Hoeveel mensen erop afkomen. Wat voor kippenvel dat oplevert.’
Ondertussen ziet Mahieu zijn pupil wekelijks stappen maken. ‘En hij kan nog heel veel beter worden. Hij is nog jong hè, 22 pas.’ Zou Bonhof dan een van de eerste spelers zijn die vanaf Pinoké doorstoot naar Oranje? ‘Hij en ook een speler als Miles Bukkens moeten er op een gegeven moment zelf voor zorgen dat een bondscoach niet meer om hen heen kan. Week in, week uit hét laten zien. Een topsporter zijn. Over een langere periode fit blijven en beter worden. Ik ga er niet over. Maar ik denk wel dat Daan een heel eind kan komen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.