Met de gezichten op onweer dropen de mannen van Oranje-Rood zaterdagavond af op ’t Kopje. De 2-1 nederlaag in de cruciale wedstrijd tegen Bloemendaal hakte er zichtbaar in bij de immer ambitieuze ploeg uit Brabant. Aanvoerder Joep de Mol wist het na afloop maar al te goed: de kans dat er dit seizoen playoff-hockey in Eindhoven wordt gespeeld, is nihil.
Het was een triestig gezicht, in de heerlijke lenteavondzon. Vlak na het laatste fluitsignaal in de topper tegen Bloemendaal gingen de OR-mannen van het veld. Eén voor één, achter elkaar aan, richting clubhuis. Een optocht met weinig woorden en veel boze blikken. Met schuddende hoofden en hangende schouders. De desillusie van een verloren seizoen droop ervan af.
In de gang van dat clubhuis was Tobias Walter, zaterdag reserve-keeper, zich alvast aan het omkleden. Midden in die verkleedsessie sloot hij aan bij zijn teamgenoten in kleedkamer 5. Dat was zaterdag het privéplekje van Oranje-Rood op Bloemendaal. Daar bleef de deur niet lang gesloten. Binnen twee minuten liep aanvoerder Joep de Mol alweer naar buiten. Hij meldde zich keurig voor de interviews met de pers. ‘Er was in de kleedkamer ook niet zoveel te zeggen’, verzuchtte de verdediger.
Oranje-Rood baalt op de bank na de nederlaag tegen Bloemendaal. Foto: Willem Vernes
Het beslissende moment, dat typisch was voor het seizoen van OR
Die vond niet dat zijn ploeg te voorzichtig van start ging. ‘We wilden er geen renwedstrijd van maken. Dan ga je eraf. We hebben helemaal geen slechte wedstrijd gespeeld, vind ik. Ik denk dat we het Bloemendaal echt heel lastig maakten. Zij creëerden helemaal geen kont. Het laatste kwart stonden zij met elf man in hun eigen 23-metergebied. Ze maakten het heel compact, waardoor het lastig hockeyen was.’
Natuurlijk baalde hij enorm van de 2-1 van Bloemendaal, in het derde kwart. Het uiterst knullige moment waarop verdediger Sheldon Schouten de bal op de hak passte van middenvelder Thijs Bams. Het gevolg: balverlies en een vrije schietkans voor Bloemendaal, die dus de beslissende goal opleverde. ‘Die vloog er zo makkelijk in, door een stomme miscommunicatie achterin. Komen we weer tekort.’
Dan de spijkerharde conclusie. ‘Het is typisch voor dit seizoen. Net niet.’
De Mol in discussie met de arbitrage. Foto: Willem Vernes
De stortvloed aan tegengoals
En waar zit het ‘m dan in? ‘Als ik dat had geweten…’, klinkt het peinzend. Na een beetje wikken en wegen komt De Mol toch met een interessante analyse. ‘Verdedigend zijn we niet goed genoeg op dit moment. We hebben nu vijftig goals tegen in negentien wedstrijden. Dan kan je zoveel playoff-ambities hebben als je wil. Maar met die cijfers ga je dat niet halen.’
Hij haalt het enorme aantal tegengoals zelf al aan. Die cijfers springen natuurlijk in het oog. Geen ploeg uit de top acht van de Tulp Hoofdklasse moest zo vaak vissen als Oranje-Rood. Alleen de vier degradatiekandidaten kregen meer tegengoals. En dat terwijl de defensie gigantische namen bevat. Drie verdedigers van OR – De Mol, Tijmen Reyenga en de Belg Arthur de Sloover – zijn olympische kampioenen. ‘Verdedigen doen we natuurlijk met z’n allen’, countert De Mol. ‘Die vijftig tegengoals is veel te veel. Maar dat zit ‘m in alle linies, over het hele veld.’
Er moet een klein wonder gebeuren, wil Oranje-Rood de play-offs nog halen. Het kampioenenbal waarvoor Bloemendaal zich zaterdag plaatste. Amsterdam en Den Bosch doen dat vermoedelijk ook binnen afzienbare tijd. Blijft nog één plek over. En die is voor Kampong (34 punten), Rotterdam (31 punten) of Oranje-Rood (ook 31). Belangrijke kanttekening: OR heeft een duel meer gespeeld dan z’n beide concurrenten.
Foto: Willem Vernes
‘Laten we hopen dat Kampong morgen tegen Amsterdam punten laat liggen. Dan blijft ons verschil met hen klein. Drie keer winnen is alles wat we kunnen doen. Als dat gebeurt en Kampong verspeelt nog wat punten, dan hebben we een kans. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Maar als je eerlijk bent, had je vandaag moeten winnen. We hebben die kans op de play-offs eigenlijk al weggegeven. Het wordt gewoon een lastig verhaal voor ons.’
De grote schoenen van Blaak
En dat lastige verhaal volgt na de successtory van afgelopen jaar, toen OR na vele smachtende jaren wel in de top-vier eindigde. Doorbouwen op die prestatie lijkt dus niet te lukken. ‘Er is natuurlijk wel wat veranderd in ons team. We zijn Pirmin Blaak kwijtgeraakt in de goal. Dat zijn grote schoenen om te vullen. Nieki Verbeek doet het hartstikke goed, maar heeft iets minder interlands natuurlijk. Verder gingen onze Nieuw-Zeelanders weg, kwam er een nieuwe coach, dus was het niet meer de ploeg van vorig jaar. Ik had niet de illusie dat we geen wedstrijd zouden verliezen.’
‘Maar ik had wel het idee dat we tot meer in staat waren. Ik geloofde dat we de play-offs konden halen. Had ook heilig het vertrouwen erin dat we van Bloemendaal konden winnen. Ik was helemaal niet zo onder de indruk van hen. Ze waren te pakken. Dan denk ik nu nog steeds.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.