Amsterdam en Oranje-Rood deelden de punten zondag in Eindhoven wat vooral de boeken in gaat als duel met krankzinnige slotfase. Heel lang leken de bezoekers na een vroege openingstreffer van Billy Bakker (na zevenentwintig tellen) met de volle buit naar huis te gaan, tot de laatste drie minuten van de wedstrijd aanbraken. Minuten waarin Oranje-Rood gelijk kwam, in de slotminuut de voorsprong pakte, maar veertig tellen later Amsterdam langszij zag komen: 2-2.
Bizar was de slotminuut in Eindhoven. Die werd ingeluid door een snoeiharde sleeppush van Teun Beins. Met nog iets meer dan een minuut op de klok. Ditmaal had de uitstekend uitlopende Daan Dekker geen antwoord op Beins’ inzet. Net als de misschien wel man of the match Philip van Leeuwen. De goalie raakte de sleep nog met zijn stick, maar de bal schoot snoeihard de kruising binnen. Toch?
Consternatie ontstond. De bal eindigde niet in de touwen van de goal, maar in de touwen in het vangnet, achter de goal. Beins schreeuwde het uit en vloog naar de goal toe, terwijl de scheidsrechter al floot voor een lange corner. Maar Beins wist het zeker: hij had gescoord. De scheids later ook. Een gat in het net van de goal gaf de doorslag: Oranje-Rood stond met nog veertig seconden op de klok op voorsprong.
De wedstrijd was zeker nog niet over. Het duel snakte naar doelpunten. En dat kreeg het in de slotfase. Oranje-Rood dacht de drie punten binnen te hebben, maar daar was Amsterdam. Nog een keer. Via Valentin Verga versierden de hoofdstedelingen een voetje in de cirkel. Het fluitsignaal had al geklonken. Met tien man aan de rand van de cirkel, vond Tanguy Cosyns met een variant niemand minder dan Teun Rohof, die voor de gelijkmaker zorgde.
‘Dit ga ik niet laten gebeuren’
‘Ik wist het echt zeker’, reageert Beins vlak na het duel over zijn eigen treffer. ‘Toen ik na mijn push omhoog keek, zag ik de bal binnen vliegen. Hij moest en zou dus door het net geschoten zijn. Ik schrok en schreeuwde het uit. Ik dacht echt: dit ga ik niet laten gebeuren. Toen ik naar het net rende, zat er een gat bij de kruising. Normaal worden de goals voor de wedstrijd gecheckt. Vandaag blijkbaar niet.’
Dit bericht bekijken op Instagram
Zijn treffer was niet voldoende voor de overwinning. Na zevenentwintig tellen stond het al 0-1 in Eindhoven, nadat Billy Bakker het op zijn heupen kreeg. Hij zette het direct op een lopen na een verkregen vrije bal, slalomde langs de Eindhovense defensie. En tot slot ook voorbij Pirmin Blaak, die goed uitkwam, maar de bal met wat geluk omhoog schoot en Bakker moeiteloos kon scoren. ‘We wisten dat ze sterk zouden starten. Dat ze met bluf zouden komen. Het is zuur dat het dan toch misgaat. We hadden elkaar gewaarschuwd’, blikt Beins terug. ‘Natuurlijk is het ook de persoonlijke klasse van Billy. Als iemand dat kan, is hij het.’
‘Gevochten voor wat we waard waren’
Het vizier stond in de hoofdstad weer op scherp afgelopen week. De opvolger voor Santi Freixa was gevonden in de persoon van Alexander Cox. Een nieuw hoofdstuk voor Amsterdam. Een nodig hoofdstuk. ‘We willen vooruit kijken. Misschien zijn we vandaag wel de goede weg in geslagen’, zijn de woorden van Teun Kropholler, direct na afloop van het duel. ‘We hebben gevochten voor wat we waard waren. We hebben met onze rug tegen de muur gestaan. Als je een minuut voor tijd tegen een achterstand aan kijkt, moet je toch een goed gevoel overhouden aan een 2-2.’
Amsterdam was vooral in het eerste kwart heer en meester. Na de openingstreffer van Billy Bakker kregen Valentin Verga en Tanguy Cosyns nog kansen uit de corner, en mocht Tijn Lissone vrij uithalen. Pas een paar minuten voor de rust deed Oranje-Rood ècht weer mee. Jim van der Venne was dichtbij met een tip, Jamie van Aart had de gelijkmaker later op zijn stick. Maar doelpunten bleven uit.
Amsterdam leek die 0-1 voorsprong lang prima te vinden. De ploeg verdedigde met man en macht en werd keer op keer onder druk gezet door de thuisploeg. Amsterdam kon alleen maar hopen op een snelle counter, maar ook die bleef uit. De werklust van de Eindhovenaren werd drie minuten voor tijd beloond, toen Thomas Briels van dichtbij raak pushte. Eindelijk was daar de gelijkmaker. De verdiende gelijkmaker.
En toen was daar de laatste minuut. De reclame voor het hockey. De minuut van Beins, die later de minuut van Rohof werd.
8 Reacties
luchtisblauwgrasisgroen
Doet me denken aan een corner in de Play Offs vele jaren geleden waarbij de bal zo hard in de kruising werd gesleept dat de scheidsrechter dacht dat het de lat was..
maarten-van-rossem
Vind je dat niet een beetje een zware term voor een doelpunt wat iets later alsnog is toegekend, als ik het goed lees? De zinnen "De scheids later ook. Een gat in het net gaf de doorslag:" wijzen daar best wel op, denk je ook niet? 🤷🏻♂️
luchtisblauwgrasisgroen
Te snel gelezen, mijn fout
ericst29
Ik vrees dat Blauwe lucht vanmiddag zeer, zeer vroeg aan de witte wijn is gegaan.
luchtisblauwgrasisgroen
Klopt, Rosé
luchtisblauwgrasisgroen
Ik heb de video nagekeken: ik begrijp niet waarom de scheidsrechter het doelpunt goedkeurt omdat zijn collega aangeeft dat de bal door een gat in het net is gegaan (wat hij zelf niet controleert) en het gat vervolgens laat zitten...
maarten-van-rossem
Ik heb de samenvatting bekeken, waarom zou de scheids het doelpunt niet goed mogen keuren omdat zijn collega dat aangeeft? Oprechte vraag hoor, ik wil je niet afplassen oid. Ik vind dit juist een sterk staaltje teamwork en dit is juist 1 van de redenen waarom de niet-cirkel scheids op die positie, in de as van het veld, staat. Je ziet namelijk ook bij de cirkelscheids de twijfel of het een doelpunt is, de lange corner wordt niet in volle overtuiging aangegeven. Overigens kan ik uit de samenvatting niet opmaken of dat gat daarna wel of niet is gedicht, mocht uit jouw beelden blijken dat dat inderdaad niet is gebeurd ben ik het met je eens dat dat niet helemaal volgens de wetten der logica is gegaan.
conegut
Toch weer good old Rohof die met een ouderwetse tip in scoort. Wat een heerlijke speler.