Diep in de tweede helft leek alles er in Den Haag op te wijzen dat HDM voor de vierde opeenvolgende wedstrijd gefrustreerd van het veld zou druipen. Maar de thuisploeg – die in de eerste drie competitieduels liefst negentien tegendoelpunten incasseerde – sleurde op pure wilskracht tegen promovendus Laren alsnog de eerste winst van het seizoen over de streep: 3-2. ‘Hopelijk kunnen we onze blik nu eindelijk weer omhoog richten.’
Als Chris Taberima met nog vijf minuten op de klok vanaf de kopcirkel de bevrijdende 3-2 binnensleept, ontploft iedereen in het blauw-wit. De wisselspelers veren overeind van de bank, overmand door pure blijdschap. Langs de lijn vallen wissels Tom Provily en Fabian Verzuu elkaar in de armen, uitzinnig van vreugde. Coach Ivar Knötschke brult het uit alsof hij zélf heeft gescoord. Als een paar minuten later de toeter klinkt voor het eindsignaal, breekt er bij de spelers van HDM opnieuw een glimlach door. Na drie pijnlijke nederlagen met ruime cijfers valt er duidelijk een last van hun schouders.
Na een reeks harde klappen viel het kwartje eindelijk weer eens de goede kant op voor HDM. Aanvoerder Cédric de Gier (hoofdfoto), al jaren een vaste kracht in Heren 1, wist dat het tijd was om de eerste overwinning van het seizoen binnen te slepen. ‘Er lag veel druk op deze wedstrijd. We zijn slecht aan het seizoen begonnen, met veel tegendoelpunten. Deze zomer hadden we nog het gevoel dat we juist een stap vooruit hebben gezet ten opzichte van vorig jaar, maar tot nu toe zag je dat natuurlijk nog niet terug. Daarom voelden we de druk, omdat we die drie punten nodig hebben. Omdat we echt een stap omhoog willen maken.’
Chris Taberima schreeuwt het uit nadat hij HDM vijf minuten voor tijd naar een 3-2 voorsprong tegen Laren heeft gepusht. Foto: Willem Vernes
Onder Knötschke stapte HDM over van zonedekking naar mandekking
Na een moeizaam seizoen – met het voortijdige vertrek van trainer Richard Smith – waait er met de terugkeer van Ivar Knötschke op het oude nest een nieuwe wind bij HDM. Onder zijn leiding schakelde de nummer negen van vorig seizoen over van zonedekking naar mandekking. Maar het gewenste effect bleef in de eerste drie wedstrijden nog uit. Sterker nog, in die duels oogde de verdediging juist opvallend wankel.
In de openingswedstrijd tegen topclub Bloemendaal bleef HDM voor rust nog knap op de been, maar daarna zakte het volledig door het ijs en incasseerde het maar liefst vijf tegendoelpunten (0-5). De donderdag daarna werd het voor HDM allemaal nog veel erger: op eigen veld moest het tegen Oranje-Rood maar liefst zeven keer vissen (2-7). Vorige week zondag hoopte HDM op bezoek bij Rotterdam zichzelf eindelijk te revancheren, maar incasseerde het met een pijnlijke 7-2 nederlaag de volgende klap.
Lachende gezichten bij HDM na de 1-0 van Guus van den Boezem. Foto: Willem Vernes
Je ziet dat we soms nét een meter te veel ruimte geven. Daar moeten we echt aan werken HDM-aanvoerder Cédric de Gier
Dat HDM na de duels tegen de potentiële play-offkandidaten nog altijd puntloos was, kwam natuurlijk niet als een verrassing, zegt De Gier. Maar het aantal tegengoals was wel veel te hoog, vindt hij. ‘We moeten even wennen aan die mandekking. Het is gewoon een nieuwe manier van spelen voor ons. Je ziet dat we soms nét een meter te veel ruimte geven. Daar moeten we echt aan werken. Zeker topploegen kun je niet zomaar een meter geven. Dat is gewoon te veel. Daar zijn we keihard op afgestraft.’
Een crisisoverleg is er volgens de aanvoerder niet geweest. De mandekking stond ook geen moment ter discussie, zegt hij. ‘Vorig jaar kregen we ook best veel tegengoals, toen we nog met zonedekking speelden. Dus we hebben het allemaal niet groter gemaakt dan het is. We hebben vooral gekeken: wat kunnen we beter doen? Maar ook: waar zijn we eigenlijk goed in? Dat is: hard werken, alles geven. Dus hebben we geprobeerd ons daaraan vast te houden. En ik denk dat we vandaag de juiste stappen hebben gezet.’
Groot is de vreugde bij HDM na de 3-2 van Chris Taberima. Foto: Willem Vernes
‘We moeten niet denken dat we er nu al zijn’
Die aanpak wierp zijn vruchten af. Verdedigend stond het zondag tegen Laren een stuk stabieler. Na de vroege openingsgoal van spits Guus van den Boezem – overgekomen van Push – gaf HDM voor rust amper iets weg. Toch viel de gelijkmaker uit het niets: de enige strafcorner die Laren in de eerste helft versierde, werd door Teun van Uunen meteen binnengesleept: 1-1.
Na de 2-1 van Mats Dicke verzuimde HDM het duel na rust in de slot te gooien. De deur werd op een kier gelaten, wat het nog puntloze Laren steeds meer hoop gaf op een gelijkspel. Toen Berend van Langeveld zes minuten voor tijd de 2-2 binnenprikte, dreigde het tóch weer mis te gaan voor HDM. Hoofdschuddend beenden meerdere spelers van het veld op het moment dat ze werden gewisseld, gefrustreerd door de tegengoal. Maar op pure wilskracht versierde HDM binnen een minuut een strafcorner, waarna de individuele klasse van Chris Taberima de winst over de streep trok: 3-2.
De Gier: ‘We hebben vandaag vertrouwen getankt. Aan de bal waren we goed. Maar we moeten niet denken dat we er nu al zijn. Volgende week spelen we uit tegen Schaerweijde. Als we daar verliezen, ziet de situatie er alweer heel anders uit. Hopelijk kunnen we onze blik vanaf nu eindelijk weer omhoog richten.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.