Hoofdklasse Heren: is de top vier bestand tegen de aanval van achteren?

Nadat we alle heftige ontwikkelingen in het rechterrijtje van vorig seizoen op een rijtje hebben gezet, is het nu tijd voor de top zes van de Tulp Hoofdklasse van 2020-2021. Kunnen zij alle aanvallen vanuit het achterveld pareren?

HGC
Vorig seizoen: 6^e
Het vorige seizoen duurde een paar weken te lang voor HGC, dat lang in de top vier stond. De smalle selectie van Paul van Ass bleek opgebrand op het moment dat het er echt omging. Door veel blessures en weinig wissels zakte de formatie uit Wassenaar weg in de middenmoot.

Alan Forsyth en Zach Wallace met de ABN Cup. Foto: Willem Vernes

Van Ass wist dat er wat moest gebeuren. Beter en breder, dat moest zijn HGC worden. En zo geschiedde. Een mix van jong talent en buitenlandse routiniers kwam naar De Roggewoning. De nieuwe shirts pasten amper allemaal tegelijk in de wasmachine, zoveel spelers waren er ingekocht, gehaald of opgeduikeld. De Engelse middenvelder Zach Wallace maakte indruk op het EK en is absoluut een aanwinst voor onze competitie. Hoopvol is de start van een andere Brit Alan Forsyth, de Schotse goalgetter die drie keer scoorde in de halve finale van de ABN Cup en in de eindstrijd de winnende maakte voor de kampioen van de voorbereiding. Zie ook vooral Lucas Veen niet over het hoofd. Inderdaad, de zoon van Oranje-legende Stephan Veen. Een ouderwetse pieldoos van pas zeventien jaar. Aan de hand van Seve van Ass wil HGC doorgaan waar het gebleven was: de gevestigde orde aanvallen. En nu echt.

Pinoké
Vorig seizoen: 5^e
Wat waren ze goed op weg en dichtbij. Wat maakten ze veel goals en wat was het gat met Den Bosch klein. Maar ja. Pinoké greep mis en mag het dit jaar opnieuw proberen. Dat gebeurt onder dezelfde coach – Jesse Mahieu – met ook vrijwel dezelfde groep. Natuurlijk, er waren wel wat mutaties. De Argentijnen zijn verdwenen. Aan de ene kant zonde, omdat techneuten Agustin Mazzilli en Martin Ferreiro vaak een lust voor het oog waren.

Nieuw bij Pinoké: Daniël Aarts. Foto: Willem Vernes

Maar… het scheelt Mahieu ook een heleboel geharrewar met de behoorlijk grillige Argentijnse bondscoach Carlos Retegui. Daniël Aarts en Noud Schoenaker haakten aan en mogen in het Amsterdamse Bos hun plafond gaan verkennen. Dat geldt voor heel Pinoké, dat met Alexander Hendrickx de topscorer van de Spelen in huis heeft. Omdat we dol zijn om aanstormend talent: ga kijken naar Miles Bukkens. Hij is eerstejaars senior en maakt belachelijk mooie doelpunten. Uiteraard schrijven we Pinoké ook op voor de top vier.

Den Bosch
Vorig seizoen: 4^e
Den Bosch is een beetje het Hurley van het linkerrijtje. Na de eerste play-off-deelname in twintig jaar zijn bekende gezichten als Arjen Lodewijks, Jelle Galema en Loïc van Doren vertrokken. Gelukkig weten de twee teamoudsten Austin Smith en Gijs Campbell nog van geen ophouden. Zijn hebben veel nieuwe teamgenoten begroet, zoals de Australiër Dylan Wotherspoon, de Oostenrijker Fabian Unterkircher en Paul-Philipp Kaufmann uit Duitsland.

Ook nieuw bij Den Bosch: Jaïr van der Horst. Foto: Willem Vernes

De grote vraag is of Eric Verboom van deze nieuwe groep ook zo’n hecht ploegje kan smeden? Op termijn lukt dat vast. Maar hoe snel raken de Brabanders op elkaar ingespeeld? Mocht de start tegenvallen – wat niet ondenkbaar – is, kunnen ze even terugdenken aan vorig seizoen. Toen begon Den Bosch ook zwak, maar zette het een waanzinnige eindsprint in. Het is een feitje dat hoop biedt in toch wat onzekere Bossche tijden.

Rotterdam
Vorig seizoen: 3^e
Waar HGC en Pinoké het vorig seizoen lieten liggen, pakte Rotterdam wel door. Aan de hand van snelheidsduivels Thijs van Dam en Tjep Hoedemakers en – what else is new – een trefzekere Jeroen Hertzberger werd zonder al te veel issues de play-offs behaald. Daarin bleek Rotterdam nog niet te kunnen tippen aan de echte top.

Still going strong: Jeroen Hertzberger. Foto: Koen Suyk

Weinig wisselingen waren er in de zomerstop aan de Hazelaarweg. Ze zijn er met de komst van Harry Martin iets op vooruit gegaan. Is dat genoeg om al die andere clubs met play-off-ambities af te weren? Die aanstormde bizons uit het de onderkant van het linker- en ook vanuit het rechterrijtje? De concurrentie is sterker geworden en het is absoluut geen zekerheidje dat Rotterdam zich handhaaft aan de top. Ze beschikken over veel talent en hebben in alle linies een topspeler. Maar of dat wederom een ticket voor de titelstrijd oplevert? In dit hoofdklasse-jaar is er weinig zeker.

Kampong
Vorig seizoen: 2^e
Routine maakte plaats voor jeugd bij de vice-kampioen, die vorig seizoen minder stabiel bleek dan Bloemendaal. Pepijn en Jasper Luijkx, Floris de Ridder en Martijn Havenga vertrokken uit Utrecht. Zij waren samen goed voor zo’n veertig hoofdklasse-jaren. Op Caspar Dobbelaar (Hurley) na kwamen de opvolgers voor dit kwartet niet uit het buitenland of van andere clubs. Nee, Kampong vulde de selectie aan met eigen jeugd.

Caspar Dobbelaar ging van Hurley naar Kampong. Foto: Willem Vernes

Zij kunnen zich optrekken aan een groep die nog steeds overloopt van kwaliteit en dus wederom een echte kanshebber is voor de titel. Sterren genoeg. Van David Harte tot Jip Janssen en van Robbert Kemperman tot Bjorn Kellerman. Over Kellerman gesproken; we zijn heel benieuwd of (en hoe) hij zich herpakt na het mislopen van de olympische selectie. Dat geldt natuurlijk ook voor de spelers die wél op de Spelen waren. Hoe reageren zij op de tik die ze daar te verduren kregen? Rechten zij direct de rug of dreunt de voortijdige uitschakeling van Oranje nog door?

Bloemendaal
Vorig seizoen: 1^e
De koelste, de stabielste, de ploeg die zich door niets en niemand uit het veld liet slaan. Dat was Bloemendaal allemaal in het afgelopen seizoen. En, ook niet onbelangrijk, ze hadden op ’t Kopje een selectie die bulkte van de kwaliteit. Dat laatste is niet veranderd. Alleen good-old Wouter Jolie deed weer een stapje terug, al staat zijn naam uiteraard wel weer ‘in het geval van nood’ op de spelerslijst. Bloemendaal had vorig seizoen samen met Pinoké de beste corner van de competitie; Tim Swaen maakte er net als Hendrickx achttien. Maar De Mussen doen er nog een schepje bovenop.

‘Koning Arthur’ Van Doren in actie tegen Kampong. Foto: Koen Suyk

Ze hebben er nóg een specialist bij. Teun Beins, gekomen van OR en iemand die zonder meer in de picture is bij bondscoach Jeroen Delmee. De kampioen is er dus alleen maar sterker op geworden, al kunnen we hier dezelfde vraag stellen als bij Kampong: hoe is het Tokio-trauma verwerkt? Er is er in ieder geval één die in een opperbeste stemming het vliegtuig uitkwam. Inderdaad, de gouden Belg Arthur Van Doren. Zijn aanwezigheid, plus die van bijvoorbeeld Florian Fuchs, Thierry Brinkman, Glenn Schuurman en Maurits Visser, maken van Bloemendaal niet alleen een ervaren, maar ook de meest uitgebalanceerde ploeg van deze hoofdklasse. Lang verhaal kort: de titelhouder is het ‘team to beat’.

<< Check hier alle transfers uit de Tulp Hoofdklasse van deze zomer >>