Kaart voor keeper zet kelderkraker op z’n kop: ‘Dit was abnormaal’

Uniek. Zelden meegemaakt. Nooit eerder gezien. Het ging zaterdag na afloop van de kelderkraker in Zeist tussen Schaerweijde en Laren (1-1) veel over één bizarre situatie. De gele kaart van Laren-goalie Joppe Boerstra, die ervoor zorgde dat de hekkensluiter tien minuten zonder doelman speelde. Want een reserve-keeper, die was er niet.

De camera’s van Viaplay namen ‘m gretig en geregeld in beeld. Het lege doel van Laren, tussen de dertiende en de 23ste minuut. Een vreemde aanblik, zo midden in de wedstrijd. Want natuurlijk zien we vaker verlaten goals. Maar dat is altijd in de slotfase, wanneer de keeper wordt gewisseld voor een extra veldspeler. 

Nu was dat anders. Heel anders.

We gaan eerst even terug naar die dertiende minuut. Er is op dat moment nog heel weinig gebeurd in het duel tussen de twee zwakste ploegen uit de Tulp Hoofdklasse. De angst om te verliezen lijkt groter dan de wil om te winnen. Kansen zijn er amper. Totdat Schaerweijde-captain Jur van der Have een prachtige dieptepass geeft op zijn Australische teamgenoot Patrick Coates. Coates komt de cirkel binnen en komt in contact met Laren-doelman Joppe Boerstra. De gevolgen stapelen zich op. Strafbal. Geel. Tien minuten tijdstraf. De Zeister Kuil staat op z’n kop. Het bier trilt in de glazen.

Na afloop is Boerstra de beroerdste niet. Die wil prima terugblikken op dat spraakmakende moment. ‘Ik heb er een tweeledig gevoel over’, zegt de keeper. ‘Aan de ene kant denk ik dat die spits helemaal geen intentie heeft om te scoren. Hij speelt die bal ongeveer richting de cornervlag en ziet dat ik lig. Ik probeer afstand van ‘m te houden. En hij loopt tegen me aan. Gaat liggen. Ik raakte ‘m, maar hij zocht mij echt op.’

‘Invalkeeper’ Zarate kan de strafbal van Westendorp niet keren. Foto: Willem Vernes

Boerstra ‘was een beetje dom’

En aan die andere kant? ‘Is het ook een beetje dom van mij’, klinkt het zelfkritisch. ‘Ik ging liggen, probeerde in een keer de bal te pakken. Het was beter geweest als ik langer was blijven staan. Hem had begeleid. Ik vond het heel bepalend dat het én een strafbal én tien minuten straftijd was. Maar dat zijn kennelijk de regels.’  

Boerstra had op dat moment de beelden nog niet teruggezien. Dat was tien minuten daarna wel het geval bij scheidsrechters Pieter Hembrecht en Thijs Retra, die in de kleedkamer al waren teruggescrolld naar de tv-uitzending. ‘Ik zou de volgende keer dezelfde beslissing voorstellen’, zegt Hembrecht, op wiens advies de strafbal werd gegeven. ‘De keeper raakt alleen zijn tegenstander en brengt hem ten val. Dan is het een strafbal en geel.’ Met dus die forse tijdstraf van tien minuten. ‘Bij iedereen die een sliding maakt en de man meeneemt is dat de straf’, vult Retra aan. ‘En dan maakt het niet uit of je een keeper bent of een veldspeler.’

De impact van die sanctie was enorm. Vooral omdat Laren geen reservekeeper in de wedstrijdselectie had opgenomen. Die hadden ze er namelijk meteen in mogen zetten, in plaats van een veldspeler. ‘Maar die nemen we nooit mee’, zegt coach Lucas Rey. ‘Dat doen we het hele seizoen al niet, we hebben liever een extra veldspeler erbij. Hoe vaak gebeurt zoiets? Ik heb in mijn hele loopbaan als coach en als speler dit nog niet meegemaakt. Wat vandaag gebeurde is abnormaal. Verbazingwekkend’, zegt de 225-voudig international van Argentinië. ‘Ik vind het geen tactische fout van onze kant. Ik ga nu niet opeens een tweede keeper op de bank zetten. We blijven het zo doen. Zeker weten. Geen twijfel.’ 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door hockey.nl (@hockeynl)

Voetbalkeeper Zarate

Het gevolg was bijzonder. Laatste man Facundo Zarate offerde zich op om bij de strafbal van Jelle Westendorp in het veld te staan, met slechts een masker als bescherming. Hij gooide zich als een volleerd voetbalkeeper in een hoek. Met zijn hoofd dook hij richting de paal, zijn benen waren gestrekt om zoveel mogelijk oppervlakte te pakken. Alleen koos de Argentijnse verdediger verkeerd. De bal ging loepzuiver in de andere hoek. ‘Het was niet zo dat we iemand hiervoor hadden aangewezen’, zei Boerstra. ‘Facundo ging er staan. Die is echt niet bang.’ Lachend: ‘Als-ie ‘m had gehouden, dan had ik een probleem gehad. Was er een concurrent geweest.’

Is het niet stom dat Laren geen tweede keeper bij zich had in zo’n cruciale wedstrijd? ‘Nou als je kijkt hoe vaak dit gebeurt in een seizoen, dan snap ik die keuze wel’, zegt Boerstra na kort nadenken. ‘Je zag ook dat het niet nodig was. Want Schaerweijde heeft amper kansen gehad toen we geen keeper hadden. Ze moesten eerst tien spelers voorbij. En ach, heel veel teams doen het zo, toch?’

Boerstra zag het gebeuren vanaf het strafstoeltje. ‘Het was even wennen om daar te zitten’, zegt de keeper gniffelend vol ongeloof. Toen hij tien lange minuten later zijn straf had uitgezeten, ging-ie als een speer weer het veld in, richting zijn cirkel. ‘Ik liep al een beetje te geinen met de official. Dat-ie maar een startschot moest geven, omdat ik harder dan ooit zou gaan rennen. Ik vroeg of ik al achter de goal mocht staan. Want daar lagen al mijn spullen nog. Maar dat kan blijkbaar niet. Dus ging ik nu zo snel mogelijk naar mijn doel, zonder helm en stick.’ Hij schudt zijn hoofd, terwijl hij terugdenkt aan die surrealistische scène. ‘Gelukkig was de bal toen aan de overkant.’

Scheidsrechters Retra (links) en Hembrecht (rechts) in overleg met Laren. Foto: Willem Vernes

Het Almere-scenario

Die vreemde tien minuten droegen eraan bij dat Laren voor rust aanvallend weinig voorstelde. Pas na de pauze schoot de degradatiekandidaat voor het eerst een bal op doel. Het spel werd iets opener en uit de eerste corner maakte Joaquin Krüger via een rebound de 1-1. In de slotseconden had Sam Vlasman de winnende op z’n stick voor Laren, maar de spits schoot snoeihard op de lat. 

Door het gelijkspel blijft ook na achttien duels het gat tussen hekkensluiter Laren en nummer voorlaatst Schaerweijde drie punten. ‘Het is niet waarvoor we hierheen kwamen’, verzucht Boerstra. ‘Maar we kunnen nog steeds elfde worden. We krijgen Bloemendaal, Kampong, Den Bosch en HDM nog.’ Weer die grijns. ‘Dat zijn twaalf punten.’

De keeper maakt uiteraard een geintje. Maar hij weet ook uit ervaring dat het in de slotfase van de competitie raar kan lopen. ‘Toen ik een paar jaar geleden nog bij SCHC keepte, was Almere een van onze concurrenten. Die wonnen in de laatste weken ineens uit bij Kampong. Het kan dus raar lopen. We hebben de afgelopen weken alles met een goal verschil verloren of gelijkgespeeld. Kortom, vlak ons nog niet uit.’