Hij was zaterdag een van de meest gewilde fotoprooien op het veld van Kampong. En dat terwijl hij pas vier wedstrijden onder de lat staat. Keeper Estiaan Kriek pakte de afgelopen weken de spotlights bij de landskampioen, als vervanger van David Harte. Een droom die – helaas voor de Zuid-Afrikaan – niet langer dan een maandje duurt.
Eerst even terug naar zaterdag. Want daar beleefde Kriek een relatief rustige middag in de topper tegen Den Bosch. Tijdens de 3-1 zege kreeg hij niet al te veel op zich afgevuurd. Na de overwinning van de Utrechters, had-ie het een stuk drukker. Want toen volgde de ene na de andere selfie. Terwijl olympische sterren als Lars Balk en Jonas de Geus de kleedkamer van Kampong al hadden opgezocht, stond Kriek – normaal gesproken reserve-keeper – nog te poseren.
De reden? Een stuk of dertig kinderen van een school uit Johannesburg. Inderdaad, landgenoten van Kriek dus. ‘Een van mijn beste vrienden werkt daar. Ze wilden een wedstrijd kijken en ik had ze aangeraden om hierheen te komen. Naar een topper dus. Ik vind het prachtig dat ze langskwamen. Rond deze tijd van het jaar zijn er veel scholen uit Zuid-Afrika die met sportteams rondreizen in Europa. Voor hockey is dit natuurlijk de beste plek. Een betere competitie is er niet.’

Kriek in de goal tegen Oranje-Rood bij zijn eerste duel voor Kampong. Foto: Bart Scheulderman
Guus Vogels en Klaas Veering op YouTube
De 29-jarige goalie is in de Hoofdklasse een vrij onbekende naam, maar in zijn eigen land heeft hij zijn hockeysporen al behoorlijk verdiend. Hij ging als reserve mee naar de Olympische Spelen van Parijs. Twee jaar eerder kwam hij in actie op het WK in India en schopte het inmiddels tot 36 interlands. Hij is inmiddels drie jaar in Nederland. Na twee seizoenen bij Pinoké, achter Hidde Brink, is Kriek sinds de zomer stand-in bij Kampong. ‘Ik kwam naar Nederland om mezelf op het hoogste niveau te ontwikkelen richting de Olympische Spelen’, vertelt Kriek.
‘Als tiener keek ik al beelden van de Hoofdklasse en de EHL op YouTube. Zag ik Guus Vogels en Klaas Veering. Die laatste had zo’n mooie Amsterdam-helm met die kruisen van de stad erop. Daarnaast leerde ik op een hockeykamp Martijn Drijver kennen. Hij geeft natuurlijk al jaren training hier aan de beste keepers. Ik heb al meer dan tien jaar contact met hem. Ook dankzij hem ben ik hier met clubs in contact gekomen.’
Bij Pinoké was de Zuid-Afrikaan vooral bekerkeeper. In de Hoofdklasse stond hij maar een keer onder de lat. ‘Ik ben blij in Nederland, maar op hockeygebied wilde ik meer. Het liefst was ik ergens eerste keeper geworden. Maar het totale plaatje bij Kampong was ook heel mooi. Weliswaar ben ik daar ook de stand-in. Maar wel achter David, in mijn ogen de beste keeper van de afgelopen twintig jaar. Bovendien was het onduidelijk hoe lang hij nog door zou gaan. Daar lag misschien wel een mooie kans voor mij.’

Kriek tijdens de warming-up voor Kampong-OR, zijn eerste Hoofdklasse-duel in Utrechtse dienst. Foto: Bart Scheulderman
Vervanger van zijn idiool
David is natuurlijk David Harte, die al sinds 2012 bij Kampong keept. De Ier won niet alleen twee landstitels en een EHL-hoofdprijs met de Utrechters, maar werd ook tweemaal uitgeroepen tot beste keeper van de wereld. ‘Ook David is al jaren een idool van mij. Hij stond waarschijnlijk al in de EHL toen ik thuis in Pretoria die hockeyfilmpjes keek. Het is fantastisch om van hem te leren. Niet alleen op technisch gebied, maar ook hoe hij een wedstrijd benadert.’
Kriek had in de eerste seizoenshelft een rol in de luwte. Was er natuurlijk op trainingen, maar kwam niet aan spelen toe. Dat veranderde kort na de winter. Begin maart liep Harte een zwaar gekneusde enkel op. Opeens stonden de spotlights vol gericht op Kriek. Nota bene in een megabelangrijke fase van de competitie. Kampong morste al behoorlijk wat punten in de eerste seizoenshelft, waardoor er in de lente keihard geknokt moet worden om de play-offs te halen.
‘Ik was er klaar voor. Dit kwam op mijn pad’, vertelt Kriek. ‘Voor dit soort situaties ben ik hier. Om mijn werk te doen. Niets meer, niets minder’, zegt de Zuid-Afrikaan koeltjes, na zijn praktisch foutloze wedstrijd tegen Den Bosch. ‘De beste man van het veld’, zegt zijn coach Tim Oudenaller met een lach, terwijl hij langsloopt. Kriek neemt het compliment bescheiden in ontvangst. ‘Ik ben tevreden. Ik deed het oké. En ik ben blij dat ik mijn ritme een beetje heb gevonden.’

Kriek met Hidde Brink na het kampioenschap van Pinoké in 2023. Foto: Willem Vernes
Maar aan dat ritme komt wellicht snel een eind. Achter de schermen werkte Harte de afgelopen tijd aan zijn herstel, waarvoor hij vermoedelijk komend weekend weer ouderwets onder de lat staat in de topper tegen Amsterdam. ‘Hoogstwaarschijnlijk wel inderdaad’, weet ook Kriek. ‘En dat is oké natuurlijk. Ook dat hoort bij mijn rol.’
‘Niet nog een jaar tweede keus’
Toch had Kriek het op de lange termijn graag anders gezien. Want ja, natuurlijk zag hij mogelijkheden voor zichzelf toen Harte in de winter zijn afscheid aankondigde bij Kampong. De Ierse reus vertrekt met zijn gezin naar Belfast, in Noord-Ierland. Een verhuizing die niet te combineren is met hockeyen in Hoofdklasse. ‘Natuurlijk hoopte ik op een kans’, zegt Kriek eerlijk.
Die kreeg hij niet. Vorige maand – twee dagen voor de eerste Hoofdklasse-wedstrijd van Kriek bij Kampong – legde de titelkandidaat de Spanjaard Luis Calzado vast. ‘Dat is teleurstellend voor mij. Maar het is niet anders’, zegt Kriek.
‘Ik ben om mij heen aan het kijken. Wil nog niet een jaar ergens tweede keus zijn, maar ik wil wel graag in Nederland blijven. Het is nog steeds mijn droom om eerste keeper te worden in de Hoofdklasse. Met Zuid-Afrika werken we toe naar het WK van volgend jaar en de Olympische Spelen. In de tussentijd wil ik me op een zo hoog mogelijk niveau blijven ontwikkelen. Maar waar ik volgend jaar keep? Dat weet ik nu nog niet.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.