Nijmegen tussen dromen en vrees: ‘Nu echt niets meer te verliezen’

In de toekomst wil Nijmegen een stabiele hoofdklasser worden. Maar het heden schetst een heel ander beeld. De Gelderse grootmacht ging zondag keihard kopje onder in het kelderduel met SCHC (0-4). En daardoor begint de tijd langzaamaan te dringen in de Waalstad.

Het ongeloof spatte zondag van de gezichten bij Nijmegen. Ze hadden zich heel wat voorgesteld van het kelderduel met SCHC. Bij winst zouden ze zelfs de laatste plaats achter zich laten. Maar de gehoopte strijd werd een martelgang, die voor rust al een feit was. Toen leidde SCHC al met 0-3.

‘Het was echt waardeloos’, foetert Nijmegen-spits Tijn Stuve. Die heeft na afloop weinig tijd nodig om de vinger op de zere plek te leggen. ‘We waren bangig aan de bal. Bang om te verliezen. Terwijl je eigenlijk niets te verliezen hebt. Als je hier thuis speelt, met het publiek erachter…dan moet je er vol agressie invliegen.’

Het is duidelijk. Dat lukte in die belangrijkste wedstrijd dus allerminst. ‘En dat terwijl we vooraf wel vertrouwen hadden’, zegt Stuve, die in kwart vier een strafbal miste. ‘Vorige week speelden we tegen Oranje-Rood een heel goede wedstrijd. Konden we lang meekomen. Dan heb ik echt geen idee waarom het er op zo’n dag niet uitkomt.’ Was Nijmegen dan bevangen door de spanning? Een ouderwets geval van plankenkoorts? ‘Ja, daar lijkt het wel op. Dat is bijna de enige verklaring die ik kan geven. Dat we schrokken van het idee dat we iets heel goed moesten doen.’

Eerlijk is eerlijk. Nijmegen had de wind ook niet mee. De Australische routinier Jake Whetton, op papier de grote ster van de thuisploeg, raakte in het eerste kwart al geblesseerd aan zijn knie. Zijn landgenoot Luca Brown liep een liesblessure op. Cas Leenen moest de strijd staken met een hamstringblessure.

Stuve miste een strafbal tegen SCHC. Foto: Jan Kruijdenberg

Buiten het veld is het wél altijd feest

De gifbeker moest dus tot de laatste druppel leeg. Ze kunnen weinig anders dan vooruitkijken, naar de laatste vijf wedstrijden van de competitie. Nu SCHC is geklommen op de ranglijst, is Hurley de nieuwe nummer elf. De Amsterdammers hebben acht punten, drie meer dan Nijmegen. ‘Er komen echt nog wel wat mooie potjes aan’, praat Stuve zichzelf alweer een beetje moed in. ‘Komend weekend spelen we uit bij Klein Zwitserland. Dan hebben we misschien wel een kans. We krijgen HDM nog thuis. Bij die ploeg komt de spanning er ook aardig in. En in de laatste ronde spelen we nog tegen Hurley.’

Langzaam maken de zorgen weer plaats voor hoop. ‘Deze situatie is ook niet het einde van de wereld. We moeten vooral beseffen dat we trots mogen zijn dat Nijmegen na zoveel jaar weer in de Hoofdklasse speelt. Dat moeten we in de laatste wedstrijden overbrengen. Buiten het veld is dat gevoel er. Wordt er hier van alles georganiseerd. Is het elke thuiswedstrijd feest.’

Stuve kijkt ter bevestiging even naar de gigantische buiten-barbecue op het clubterrein waar al de hele middag hamburgers worden gebakken. ‘Als we op dezelfde dag thuis spelen met NEC kan je hier een voetbalshirt, bier of kaartjes winnen. Het is elke keer hartstikke druk. Mensen lopen hier voor ons rond met toeters. Daar genieten we van. Maar dan moet wij ons ook laten zien. Nu hebben we écht niets meer te verliezen.’ 

Nijmegen druipt af na de dikke nederlaag tegen SCHC. Foto: Jan Kruijdenberg

De swingende toekomstmuziek

Die houding past ook bij de toekomstplannen van Nijmegen. De club presenteerde onlangs een nieuw bestuursplan, met de ronkende naam ‘De blauwe droom.’ ‘Daarin staat dat de club structureel in de Hoofdklasse wil spelen’, vertelt Stuve. ‘Ook wanneer we er dit jaar niet in kunnen blijven, is dat de ambitie. Ik weet dat de weg lang is. Maar andere clubs hebben het ook gepresteerd.’

‘Kijk naar Pinoké, dat vanuit de onderkant van de Hoofdklasse is opgeklommen. Of Den Bosch’, refereert Stuve aan zijn oude werkgever uit Brabant. ‘Toen ik daar hockeyde, speelden we ook in het rechterrijtje. En kijk waar ze nu staan. Dat kost tijd en heeft niet alleen met het eerste team te maken, maar ook met de jeugdopleiding.’

Die mooie woorden werden een paar weken terug kracht bijgezet met de presentatie van Lucas Judge, volgend jaar coach van Nijmegen. Een grote naam, voor de hekkensluiter. De oud-international streed de afgelopen jaren met de dames van SCHC om de titel en de EHL.

‘Hij heeft voor meerdere jaren getekend’, zegt Stuve trots. ‘Daardoor kunnen we makkelijker spelers binden aan dit project.’ Al snel staat de spits weer met beide voeten op aarde. Is het gewoon weer zondagmiddag. ‘Die plannen zijn heel mooi. Maar eerst kijken we naar de komende weken.’