De donderdagse topper tussen Den Bosch en Bloemendaal heeft geen winnaar opgeleverd. Aan de Oosterplas werd het – in een vrij saai duel – 1-1, door treffers van Jan van ’t Land (Bloemendaal) en Eduard de Ignacio-Simó (Den Bosch). Het zorgt ervoor dat Den Bosch z’n ongeslagen reeks voortzet. De Brabanders zijn nu al acht keer op rij ongeslagen, waardoor ze op de helft van de competitie vierde staan. Bloemendaal staat een plekje lager.
Vlak voor tijd klonk er een harde knal door het knusse stadion in Den Bosch. Een beuk van Max Kreft. Die nam echter niet het doel, maar een reclamebord onder vuur. De bal ging onder zijn stick door, waardoor er een streep ging door de laatste kans van zijn ploeg, uiteraard tot frustratie van de spits. Dat gebeurde in een wedstrijd die nooit echt tot leven kwam. Heel even kwam in het vierde kwart wat meer vuur in het spel na de Bossche gelijkmaker, maar daarna doofde het duel als de welbekende nachtkaars.
Het was een wedstrijd waarin Den Bosch weer ongeslagen bleef. Want na een stroeve start met twee nederlagen in de eerste drie duels, gaat het crescendo bij de sleeping giant uit het zuiden. Na de gelijke spelen tegen Klein Zwitserland (2-2) en Pinoké (3-3) werd er tot vandaag alleen maar gewonnen. Vijf zeges achter elkaar zorgden ervoor dat Den Bosch wekelijks opschoof op de ranglijst en zich in de top vier nestelde. Net als vorig seizoen, waarin ze op het nippertje de hete halve finales om het landskampioenschap tegen Amsterdam verloren (3-2, 3-3).
Foto: Rob Römer
Rondje om de Oosterplas
Zo doelpuntrijk was deze inhaaltopper tegen Bloemendaal dus niet. Laten we eerlijk zijn: er werd van de bezoekers in Den Bosch een flinke portie uithoudingsvermogen gevraagd. De wedstrijd kwam zo traag op gang als het verkeer op de A2 op een doordeweekse dag. Met liefst vier olympisch kampioenen, talloze buitenlandse sterren en bakken met jeugdinternationals stond er genoeg geweld op het veld. Maar die sterren lieten zich met name in de beginfase amper gelden.
Als bezoeker had je zomaar nog een rondje om de Oosterplas kunnen lopen, in het eerste kwart dat amper voor entertainment zorgde. Den Bosch was het gevaarlijkst, maar na een vurige speech van Jorrit Croon in het kringetje bij Bloemendaal kwamen de bezoekers beter in de wedstrijd. Het leidde tot kansen, absoluut. Via Elian Mazkour bijvoorbeeld, die twee keer vrij uit kon halen en twee keer de zijplank raakte. Arno van Dessel zorgde voor de fraaiste actie door een meter of dertig te overbruggen, een stel verdedigers te omspelen en vervolgens hard naast te knallen. Aan de overkant was Thierry Brinkman ouderwets een plaag voor zijn oud-teamgenoten.
Die moesten het donderdag nog stellen zonder Casper van der Veen. De spits kampt nog steeds met een knieblessure, maar is wel opgenomen in de Jong Oranje-ploeg die eind deze maand naar India vertrekt voor het WK. Dat geldt ook voor Jan van ’t Land, die vlak na rust eindelijk de wedstrijd uit de slaapstand schoot. Zijn harde forehandtreffer van dichtbij werd zwaar bediscussieerd door de defensie van Den Bosch. In de protestregen kreeg routinier Gijs Campbell een groene kaart. Natuurlijk was die tegengoal voor Den Bosch het sein om wat meer vooruit te denken.
Foto: Rob Römer
Dat zorgde er ook voor dat het spel van de thuisploeg wat slordiger werd. Timo Boers miste achterin een scoopje, Marc Vizcaíno bracht zijn medespelers in verlegenheid door een bal knullig tegen zijn stick te laten stuiteren. Het liep allemaal met een sisser af voor Den Bosch, dat in het derde kwart twee kansjes kreeg. Die waren allebei voor Koen Bijen, maar Maurits Visser – ze kennen elkaar goed van Oranje – stond zijn mannetje in het doel bij Bloemendaal.
De ploeg van Michel van den Heuvel zakte in die fases massaal terug. Logisch ook. De voorsprong verdedigen was heilig. In ieder geval veel heiliger dan de marge uitbreiden. Het zorgde er ook voor dat Den Bosch dieper en dieper doordrong tot de helft van Bloemendaal. Na nog een waarschuwingsschot van Bijen, viel aan het begin van Q4 de verdiende gelijkmaker. Dat het inmiddels met bakken uit de hemel kwam, maakte voor de Spanjaard Eduard de Ignacio – Simó niets uit. Die schreeuwde het uit van plezier toen hij voor de 1-1 tekende, zijn tweede goal sinds zijn overstap naar de Hoofdklasse.
Wachten op het slotstuk
Eindelijk werd de wedstrijd wat opener. Iets minder voorgeprogrammeerd of volgens verwachting. Er vielen gaten en er kwamen wat meer gevaarlijke uitvallen. De eerste corner bleef bewaard tot de 51ste minuut (!) toen Van ’t Land een voetje vond en Teun Beins namens Bloemendaal mocht aanleggen. De sleep van de specialist werd gekraakt door de Duitse goalie Alexander Stadler. Het was wachten op het slotstuk. Een laatste dreun. Een ultiem moment om het amusementscijfer van de vrij saaie wedstrijd toch nog wat op te poetsen.
Helaas.
Die echte explosie bleef, ondanks al dat mooie spelersmateriaal op het veld, achterwege. Daardoor morste Bloemendaal voor de vijfde keer dit seizoen punten en gaat het de laatste speeldag van 2025 in als de nummer vijf van het land. Een plekje hoger staat Den Bosch, dat weer een extra streepje zette in die lange rij met ongeslagen duels.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.