Waarom Schlingemann dezelfde spinazie wil eten als Jan van Groesen

Met een 1-1 gelijkspel verlieten de mannen van Den Bosch en Klein Zwitserland zaterdagavond het veld. Een puntendeling waar beide ploegen eigenlijk allebei niet echt blij mee waren. Maar vooral KZ niet, dat met acht strafcorners het meeste recht had op de volle buit. 

Een minuutje of vier voor tijd. De tussenstand is 1-1. Hij moet het doen. Aki Käppeler. Zoals het hem al zo vaak lukte dit seizoen. Met zijn negen treffers presteerde hij het zelfs om in iedere speelronde tot scoren te komen. Een uitgelezen kans voor de Duitse Amerikaan. Hij legt aan voor zijn achtste poging. Even is het doodstil aan de Oosterplas. Käppeler pusht. Snoeihard. Linksonder. Precies op het volledig uitgestrekte been van keeper Jan van Groesen.

Van Groesen redt. Weg kans en weg prachtige statistiek. Weer mislukte het. Ook nu stond de defensie van Den Bosch weer in de weg. Met invalkeeper Van Groesen, spelend omdat Alexander Stadler nog altijd herstelt van een polsbreuk, als dirigent van het geheel. De clubjongen werd toegezongen door het publiek: ‘Wij zijn niet bang want Jan die is erbij’. Gelijk hadden ze.

Nee, het was zaterdag niet de dag van Käppeler. Dat moet ook zijn coach Omar Schlingemann beamen. ‘Ik vind dat we vandaag meer goals hadden moeten maken’, is zijn conclusie. Dat lukte alleen Albert Bertran, die eigenlijk vanuit het niks een rollertje via de achterlijn produceerde die prompt over de doellijn rolde. ‘We krijgen acht strafcorners en vijf echte veldkansen. We geven weinig weg, maar moeten er eentje extra bijprikken.’

Ook de aanwijzigingen vanaf de kant hielpen niet voor Aki Käppeler. Foto: Willem Vernes

Waar KZ zo’n moeite had met de corner, was het Den Bosch die uit de eerste de beste inzet raak pushte en daarmee de score opende. Jeremy Hayward sleepte een kanonskogel achter Koene Schaper. Een corner waar KZ zaterdag een voorbeeld aan kon nemen. Dat vond ook Schlingemann, die lovend is over zijn Brabantse opponent. 

Spinazie en een Bossche bol 

‘Den Bosch heeft onze strafcorner goed uitgeschakeld. Hun verdediging was van wereldklasse. En ik weet niet wat voor spinazie die Jan van Groesen eet, maar die wil ik ook hebben. Hij mag morgen wel een Bossche bol als het aan mij ligt.’

Schlingemann vertelt het allemaal met een lach op zijn gezicht. Kan vlak na het duel al wat grappen. Maar hij is ook kritisch. Vooral op, daar is-ie weer, die strafcorner. ‘De aangeef gaat een paar keer niet perfect, twee keer wordt de bal te ver weg gestopt… Dan heb je er nog maar een paar over. Imre Vos loopt er twee perfect uit. En de rest pakt de keeper. Aki heeft maar vier echte kansen gehad. Tja, de hele routine had beter gemoeten. Maar het was een geweldig gevecht om te zien.’ 

Hij genoot van zijn jongens, die weer honger naar de bal hadden. Hij zag dat de vonken er vanaf vlogen. Daar waar zijn ploeg tegen Schaerweijde, Voordaan en Oranje-Rood wat afwezig oogde, zag Schlingemann weer vuurwerk bij KZ. En naar die sprankeling zal hij de komende weken ook op zoek moeten, als de ploeg achtereenvolgend Rotterdam, Kampong, HGC en Amsterdam treft. Een moordend programma. 

Omar Schlingemann. Foto: Willem Vernes

Come and go van WK-gangers

Bovendien wordt het in Den Haag na het duel met Rotterdam ook een komen en gaan van spelers die zich voorbereiden op het WK. Regelmatig dus zonder de Aussies (Tim Brand en Tom Craig), Duitser (Marco Miltkau) en Argentijn (Nico Keenan). Vier do-or-die-potten, om te zien waar de Steenbokken – qua verliespunten de nummer zes van Nederland –  nou echt toe in staat zijn. ‘We staan nu waar we horen te staan. Ik heb in het verleden geroepen dat we in drie jaar de play-offs moeten halen. Dit is inderdaad het derde seizoen. Play-offs halen is wat we willen, maar we moeten realistisch zijn. Als we onszelf vergelijken met de top, moeten we er nog iets van ervaring bij krijgen of hebben. Alleen al om wedstrijden zoals vandaag over de streep te trekken.’

De play-offs zijn dus geen verplichting aan de Klatteweg. Vol gas geven wel. En dat gebeurde in Den Bosch. Was de puntendeling dan toch terecht? ‘Nee… maar ik kan er voor nu mee leven.’ 

Aki Käppeler en Jan van Groesen. Foto: Willem Vernes

Den Bosch – Klein Zwitserland 1-1 (1-0)
12. Jeremy Hayward 1-0 (sc)
33. Albert Bertran 1-1


Wat vind jij? Praat mee...