Het is over en sluiten voor Hurley. De ploeg degradeert na drie seizoenen in de Hoofdklasse terug naar de Promotieklasse. Op bezoek bij Oranje-Rood in Eindhoven lukte het de ploeg uit Amstelveen niet om te winnen (3-2). Hoewel het er lang aan zat te komen, was de verslagenheid groot.
Keeper Christopher Combe zat met zijn spullen bij de hoekvlag. Uitgeteld op de grond. De plek waar hij drie minuten voor tijd al stond, toen Hurley met een alles-of-niets-poging voor een extra veldspeler koos. Casper van Loon zat minuten lang gehurkt op het veld. Met een lege blik voor zich uitstarend. Pim Wasser koos voor een plek tegen de reclameborden. Onderuitgezakt, met tranen in de ogen.
‘Misschien was het te mooi om waar te zijn’, stamelt Wasser, die na een kwartier zijn plek aan de zijkant van het veld verlaten had. ‘De Houdini-act. Vandaag had het moeten gebeuren. We zijn er in blijven geloven. Dus dit is hard. Heel hard. Het is voorbij. Het is pijnlijk dat het is afgelopen.’
‘Dit is hard. Heel hard. Het is voorbij’
De 23-jarige verdediger speelt vanaf zijn vierde voor de club uit Amstelveen. Maakte zijn debuut op 16-jarige leeftijd en heeft al een degradatie – en promotie – meegemaakt. Eerst de degradatie in 2017. Na twee seizoenen keerden de Hurleyanen weer terug, toen de ploeg in 2019 kampioen werd van de Promotieklasse. Maar deze zondagmiddag, na drie seizoenen in de Hoofdklasse, viel het doek opnieuw.
Met nul punten tijdens de winterstop, zag het er voor Wasser en zijn teamgenoten niet heel best uit. Maar de ploeg van Reinoud Wolff hield hoop. Gaf zich niet gewonnen. ‘Opgeven doen we niet. Nooit. Het was een pittig seizoen. In de winter hebben we een crisisberaad gehad. Toen pakten we een punt tegen Rotterdam. Dat gaf hoop. Ik dacht echt dat het toen ging gebeuren. Maar helaas.’
‘Ik weet nog niet zo goed hoe ik me voel’, gaat de verdediger verder, vechtend tegen de tranen. ‘Ik kan het lastig onder woorden brengen. Ik ben zwaar teleurgesteld. Ik wil in de Hoofdklasse spelen. Ik vind ook dat we niet onder doen voor Tilburg, SCHC of Rotterdam. Het viel voor ons alleen zo vaak de verkeerde kant op. Dat maakt het zo pijnlijk.’
‘Als het aan mij ligt, blijven we met z’n allen bij elkaar’
Hoe nu verder? ‘Ik blijf het liefst bij Hurley. Ik heb ooit gezegd dat ik niet voor een andere club wil spelen. Ik ben vanaf m’n vierde een Bosuil. Sprong toen ooit over een hek en ben ooit meer weggegaan. We zijn een vriendenteam. Ik ga er niet vanuit dat we uit elkaar vallen. Als het aan mij ligt, blijven we met z’n allen bij elkaar. Dit hebben we al eens eerder meegemaakt. Maar pas in september weet ik het zeker.’
Vanavond komt de ploeg nog samen in Amstelveen. Dan wordt er nagepraat. ‘Er gaat niemand alleen naar huis’, benadrukt Wasser, die weet hoe belangrijk het is om nu samen te blijven. Komende week laadt de ploeg zich nog een keer op, voor hun laatste Hoofdklasse-optreden, als HGC langskomt. ‘We gaan spelen om te winnen. We hebben een sportieve plicht en gaan ons echt niet naar de slachtbank laten leiden.’
Wasser denkt nog even aan de promotie van 2019. Die herinnering doet hem goed. Voor het eerst tijdens het gesprek breekt er een lach door. ‘Ik zie je komend seizoen bij de play-outs.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.