Van Tokio naar ’t Kopje: Croon en Brinkman laten de zomer achter zich

Het gewone leven is weer begonnen voor Jorrit Croon en Thierry Brinkman. Deze internationals van Bloemendaal moesten de afgelopen weken een brug slaan tussen de teleurstelling van Tokio en de terugkeer op ’t Kopje. Dat lukte. Maar helemaal vanzelf ging dat niet.

Zondagmiddag, midden in het gesprek, komt de vraag wanneer het positieve gevoel weer overheerste bij Brinkman. Hij staat achter het clubhuis van Bloemendaal. De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen zit er net op. Een nette, maar verre van spectaculaire 2-1 zege op HGC.

Na een paar tellen denken volgt het antwoord.

‘Vandaag pas, denk ik. Als ik heel eerlijk ben zit je totaal niet op de voorbereiding te wachten. Ja, ik vind het leuk om met het team te zijn. Om hier op Bloemendaal te zijn. Maar vandaag had ik weer een heel ander gevoel dan in de laatste twee weken. Nu voelde het echt weer goed.’

Je mist de motivatie om van elke dag een topdag te maken. Thierry Brinkman over de periode na de Spelen

Natuurlijk dreunde het nog na bij de aanvaller. De Spelen, waarin Nederland in de kwartfinales werd uitgeschakeld en vooral in de poulefase zeer zwak voor de dag kwam. Nog voordat de halve finales werden afgewerkt zat Brinkman alweer in Amsterdam. De weken daarna waren moeizaam. ‘Ik had een leeg gevoel. Raakte snel in een negatieve spiraal, ook op de dagen dat ik niets met hockey deed. Wilde wat minder onder de mensen komen. Ik miste de motivatie om van elke dag een topdag te maken.’

De blik even omhoog. ‘Dat is op zo’n moment vrij menselijk, toch?’

‘De eerste weken was ik zwaar naar de kloten’, zegt Croon goudeerlijk. ‘Dat was de ontlading. Al het gevoel kwam eruit. Na de vorige Spelen ben ik te snel weer doorgegaan met de rest van het leven. Ik heb nu dus meer tijd genomen om te balen. Gelukkig heb ik lieve mensen om me heen die mij begrepen. Die het snapten als ik chagrijnig was. Dat het moeilijker was om gezellig te zijn. Op vakantie heb ik alle social media even van mijn telefoon gegooid.’ Lachend: ‘Was best lekker rustig.’

Brinkman scherpt de bal af tegen HGC. Foto: Koen Suyk

Nieuwe doelen

‘Je wil de pijn van het toernooi verwerken’, zegt Brinkman. ‘Daar moet je de ruimte voor nemen. Aan de andere kant moet je je niet in de put laten praten. Daar wordt het alleen maar slechter van. Ja, Tokio is voor ons dramatisch verlopen. Maar je wil het ook niet de hele eerste seizoenshelft met je meeslepen. Ik vind het fijn dat we echt weer begonnen zijn. Iedere week weer naar iets nieuws toeleven. Een nieuw doel hebben. Je wil door.’

Croon: ‘Ik zit nog steeds met vragen. Misschien worden sommige vragen nooit opgelost. Dan gaat het vooral om wat er is gebeurd tussen het EK en de Spelen. Of is er voor het EK al iets in het proces geslopen? Hoe kan het dat we ons op het EK goed voelden? Scherp en gretig waren. We voor elke meter vochten, energie uitstraalden ook als we niet goed speelden. We toonden karakter. En juist die dingen misten we op de Spelen. Dat staat nog los van het hockeytechnische deel. Want we hebben best veel wedstrijden gehad waarin we moeite hadden om de bal van A naar B te spelen. What the… gebeurt hier? Dat dacht ik. Hoe kan dit nou? Hoe kan het 180 graden draaien, in zo’n korte tijd?’

‘De knop gaat niet van de ene op de andere dag weer om’, zegt Brinkman. ‘Maar je moet wel weer wat doen. Op zoek gaan naar de leuke momenten in het veld. In de training, doordeweeks. Een streep proberen te zetten onder wat er is gebeurd. En dan is dit de beste plek om na zo’n zomer te belanden. Een mooi team met een fijne cultuur waarin iedereen zich veilig voelt en waarin we rustig konden opbouwen.’

En een team met iemand die wel een succesvolle Spelen had, Arthur Van Doren. Hij won goud met België. ‘Het is het leven van een sporter hè’, weet Brinkman. ‘Je hebt verliezers en winnaars. Maar daar denk je niet continue aan, hoor.’

Croon wordt voorafgaand aan het eerste competitieduel gefeliciteerd met het EK-goud door Bloemendaal-icoon Floris Jan Bovelander. Foto: Koen Suyk

Volgende stap en eerste goal

Croon: ‘Het is ook fijn om met jongens te zijn die de shit niet hebben meegemaakt. Met gasten die er vooral weer heel veel zin in hebben. Het gevoel van de Spelen zal slijten. Het allerbelangrijkste is dat je ervan leert. Hoe stom dat misschien ook klinkt. Je gaat daarheen om te winnen. Niet om te leren. Maar je wil uiteindelijk wel verder, dus wil je ervan leren. Voor mezelf weet ik dat ik een nieuwe stap wil maken. Dat betekent dat ik – zowel bij Bloemendaal als Oranje – altijd impact wil hebben op de wedstrijd. Zichtbaar en aanwezig ben.’

Met gevoel voor symboliek kan je zeggen dat Brinkman al z’n venijn van de zomer in de goal stopte, die hij zondag maakte. De aanvaller volleyde na een klein half uur de openingstreffer op het bord tegen HGC. Hij vond z’n team nog wat grillig, onrustig aan de bal. ‘Maar we stonden er wel allemaal weer’, zegt Brinkman. ‘Daar ben ik het meest blij om. Het was van onze kant beter dan ik verwachtte. Vooral als je kijkt wat er de afgelopen tijd gebeurd is. Aan de andere kant weet ik ook wel dat wel deze ploeg dat kan.’