Waterballet en een slopende topper: het gekke weekend van OR

Hij kneep uiteindelijk zijn handjes dicht met een ultralaat punt tegen Bloemendaal (3-3). En toch verliep het dubbelweekend niet zoals OR-coach Jeroen Baart had gehoopt. De afgelasting van de wedstrijd tegen Schaerweijde vrijdagavond leverde hem en zijn team extra werk op, al staat er wel een mooie beloning te wachten. 

‘Wat een gek weekend was dit’, verzuchtte Baart zondag aan het eind van de middag op het balkon bij Bloemendaal. Een dubbele speelronde die dus begon met een kater. Want ze waren er bij Oranje-Rood helemaal klaar voor. Behalve de voetblessure van Max Kuijpers was er geen vuiltje aan de lucht bij de Eindhovenaren. Totdat ze naar de hemel en daarna naar hun hoofdveld keken.

‘Toen we voor de wedstrijd uit de bespreking kwamen, wisten we al hoe laat het was’, vertelt Baart. ‘Op dat moment stonden er al plassen op het veld. Schaerweijde was er ook al. We moesten vooral wachten. De wedstrijd zou om half negen beginnen, maar werd een half uur uitgesteld. Maar toen was het veld nog steeds niet bespeelbaar. Ik heb het geprobeerd te rekken, maar tien minuten later ging er toch echt een streep doorheen.’

Het kletsnatte hoofdveld in Eindhoven. Foto: Oranje-Rood

Rekken met een reden

Dat rekken was uiteraard niet zonder reden. ‘Ik ken ons veld natuurlijk’, zegt Baart. ‘Als het regent, komen er snel plassen op te staan. Maar…het water gaat ook altijd snel weer weg. Ik heb bij alle partijen nog geprobeerd om het nog even aan te kijken. Alleen was iedereen er op een gegeven wel klaar mee. Snap ik wel hoor. De officials en Schaerweijde wilden ook weten waar ze aan toe waren. Het werd later en later. Maar vlak na de officiële afgelasting, was het veld prima te betreden.’

Zo goed dat Oranje-Rood – terwijl Schaerweijde terugreed naar Zeist – nog wat shuttles liep, op datzelfde veld. ‘Ik baalde wel een beetje. Natuurlijk is het niet ideaal wanneer je om elf uur ’s avonds uur klaar bent met een wedstrijd. Maar het was in mijn ogen de beste van alle ‘worstcase-scenario’s’. Nu moeten we donderdag inhalen en spelen we daarna zaterdagmiddag de topper tegen Kampong. Onze jongens kunnen wel wat aan, maar ze nemen toch wat ballast mee naar zo’n wedstrijd, die bakken met kracht kost.’

Van die extra inspanning had OR zondag geen last. Tegenstander Bloemendaal had wel een zware wedstrijd – de verloren topper tegen Pinoké – in de benen. Baart zag dat zijn team in de slotfase gered werd door Sam Lane, die de laatste minuut de 3-3 binnensleepte. Het was alweer de elfde treffer van de Nieuw-Zeelander, in slechts negen duels. De spits annex cornerman was in de vorige jaargang met zestien goals goed op dreef bij OR, maar is in zijn tweede seizoen in Brabantse dienst helemaal niet te stuiten.

Sam Lane (geheel links) heeft er al elf in liggen dit seizoen. Foto: Koen Suyk

De Nieuw-Zeelandse killer die nooit mekkert

‘Zijn puzzelstukje valt nog beter in de selectie dit jaar’, stelt Baart. ‘Vorig seizoen moest Sam soms nog wat wennen. Aan het combinatiehockey in plaats van het directere spel wat hij in Nieuw-Zeeland gewend was. Maar ook aan zijn rol. Bij zijn nationale ploeg komt hij meer aan de bal, hier speelt hij dieper in de aanval.’

‘Sam is een echte killer en een professional. Iemand zonder ego, die nooit mekkert. Ook niet als het keihard regent of vriest. Sam staat er altijd. Hij komt natuurlijk niet uit het grootste hockeyland, maar ik vind hem echt een wereldtopper. Ik hoop dat we hier nog een paar jaar van hem mogen genieten.’

Lane en zijn teamgenoten bereiden zich dus deze week opnieuw voor op een dubbelweekend. ‘Niet ideaal, ook omdat er veel jongens ook druk zijn met hun nationale teams. Het vergt van iedereen een hoop flexibiliteit.’

Dan breekt de lach door bij Baart. Want door de nederlaag van koploper Pinoké bij Kampong, is er donderdag tegen Schaerweijde een extra beloning te behalen voor de Eindhovenaren. ‘Als ik me niet vergis kunnen we de eerste plaats pakken. Een heel mooi doel, voor een wedstrijd die we liever al gespeeld hadden.’