De titel met een speciaal randje voor ‘afgeschreven’ De Wijn

Ze waren al tien keer het halve veld over gerend. Met schaal. Zonder schaal. Met beker. Zonder beker. In het feestgedruis als kersvers landskampioen opende Sander de Wijn zijn hart. De 34-jarige routinier werd twee keer eerder kampioen met Kampong. Maar dat hij bij deze titel in het veld zou staan, was absoluut geen garantie. 

Natuurlijk worden ze geleefd na de prijsuitreiking. Hobbelen ze als selectie alle kanten op. Naar fans. Naar de pers. Naar vrienden die klaar staan met champagne en bier. Naar familie. Terwijl zijn teamgenoten naar een nieuwe kant van De Klapperboom gaan om de schaal te tonen, blijft De Wijn even staan.

Met de gouden medaille om de nek moet hij moeite doen om de feestmuziek te overstemmen. Hij kiest zijn woorden zorgvuldig, omdat hij niemand pijn wil doen. Is niet rancuneus, boos of gefrustreerd. ‘Deze prijs is voor mij heel bijzonder’, steekt de verdediger van wal. ‘Persoonlijk komt dat vooral door afgelopen zomer. Daarin ben ik deels afgeschreven. Er waren hier op de club echt twijfels bij een aantal mensen. Of ze nog wel door moesten met Sander.’

De Wijn viert feest met zijn team. Foto: Willem Vernes

Het zijn woorden die niet passen bij het topjaar en de waanzinnige wedstrijd die De Wijn, die nog een doorlopend contract had, achter de rug heeft. Hij heerste – ook in de finale – als vanouds op het veld. Nam ‘opbouwend’ Kampong bij de hand met zijn schitterende passes en spelinzicht. De Wijn excelleert nog steeds in de ploeg waarin hij sinds 2008 speelt.

‘Het heeft mij heel veel pijn gedaan. Maar ik vond het daarna ook heel mooi hoe andere mensen voor mij opstonden. Teamgenoten en coryfeeën die het nog wel in mij zagen zitten. De club en ik hebben allebei water bij de wijn gedaan. En zie hier het resultaat. De Gold Cup-winst, de EHL-finale en nu dit. Achteraf ben ik dankbaar hoe het is gelopen. No hard feelings. Wil je dat alsjeblieft benadrukken?’

De emotionele speech in de kleedkamer

De mensenmassa neemt toe. Er staat hordes supporters om hem heen, die de tekst van Sweet Caroline duidelijk uit hun hoofd kennen. Achter hem host zijn teamgenoot Pim Wasser met de beker. De Wijn puft na over de tweede finale die werkelijk alle kanten opging. ‘Het verloop van de finale past wel bij de manier waarop dit jaar voor mij verliep. Het is symbolisch. We werden aan het wankelen gebracht. Maar zijn er op onze eigen manier en op karakter en DNA doorheen gegaan. En het kwam goed.’

In de rust nam De Wijn zondag het woord in de kleedkamer. ‘Dat kwam uit mijn diepste vezels. Ik brak volledig. Was helemaal in tranen. Ik heb gezegd dat we het zelf moeten afdwingen. Dat je niet weet hoe vaak een kans als deze voorbij komt. Dat we het zelf moeten doen. Lef moeten tonen.’ Hij lacht: ‘Niet dat ik altijd een goede voorspeller ben. Maar heb ik in de rust al gezegd dat de corner het verschil zou maken.’

Foto: Willem Vernes

Waarom De Wijn de schaal in ontvangst nam

Het was ook het jaar waarin hij definitief een streep zette onder Oranje. ‘Ik weet inmiddels dat het niet meer gaat gebeuren. Ik was hongerig, wilde met mijn deelname aan de Hockey5s-toernooien een signaal afgeven. Ik heb gehoord dat ook de bondscoach vindt dat ik goed sta te spelen, maar dat het ‘m niet meer wordt. Het is oké zo, voor mij. Zeker als ik nog even besef hoe ik hier eigenlijk sta. Fysiek ging het goed genoeg om hier te kunnen staan.’

Want ook dat is weleens anders geweest voor De Wijn, die de laatste jaren van de ene naar de andere blessure ging. Hij werd al in 2017 en 2018 kampioen met Kampong. ‘Die eerste was een prijs na 32 jaar. Die daarna kwam direct in het opvolgende jaar. Dat was ook bijzonder. Maar door alles wat er is gebeurd, is dit natuurlijk ook een hele speciale geworden.’

De verdediger genoot van de geste van Lars Balk, die De Wijn en Harte naar vorig schoof om de schaal te ontvangen. ‘Dat was heel erg mooi. Het betekent veel voor mij. Lars noemde ons de belichaming van de oude naar de nieuwe generatie. Heel gaaf dat zoiets uit de groep komt. Ook dat maakt deze titel waanzinnig voor mij.’ 

Het lijkt een ideaal moment om er een punt achter te zetten. Maar daar wil De Wijn niets van weten. ‘Komend seizoen ben ik er gewoon weer bij, om de titel te verdedigen.’