Elf wedstrijden gespeeld en een negatief puntentotaal. De cijfers voor het Brabantse Geldrop liegen er niet om. Ondertussen is de selectie nog altijd op zoek naar een vaste keeper, terwijl het kansloos onderaan bungelt in de Tweede Klasse.
Misschien niet het meest aantrekkelijke affiche voor een sluitpost zonder club. Toch verzekert coach Eric Verhoeven het tegendeel. De Brabander sloot afgelopen zomer aan bij de ploeg en trof daar een behoorlijke ravage aan. En dat dient enige uitleg.
Want het hele Dames 1-team, dat jaren steady meedraaide in de Eerste Klasse, besloot massaal op te stappen. Sommigen stopten, anderen sloten aan bij clubs in de regio. Geen beslissing die over een nacht ijs ging, er was namelijk een hoop onrust. Zeker toen in de winter de toenmalige coach door het bestuur ontslagen werd, iets waar de groep totaal niet achter stond. De resultaten vielen tegen en Geldrop degradeerde uiteindelijk naar de Tweede Klasse. ’De bom klapte tussen het bestuur en de oude groep’, vertelt de nieuwe coach, die van de hele problematiek als nieuweling niks meegekregen heeft. ‘Ik weet dat de oude garde een behoorlijke kliek was, maar wat er exact fout gegaan is, weet ik niet. Ik hoor wat verhalen, maar de waarheid zal in het midden liggen’, probeert de 56-jarige Verhoeven uit te leggen.
Bouwen aan een zinkend schip
Zo had de vereniging van bijna duizend leden in de zomer plots een gedegradeerd team, zonder dat er ook maar een speelster overgebleven was. Een schip dat al een aardig eindje aan het zinken was, maar toch besloot Verhoeven aan boord te stappen. ‘Ik hou van bouwen’, vertelt hij. Dat was ook nodig. ‘Het bestuur vroeg of Jong Dames 1 door wilde schuiven, maar ook zij pasten. Er heerste rancune’, gaat hij verder. ‘Het bestuur zat met de handen in het haar. Er werd sterk getwijfeld om de stekker er compleet uit te trekken en het in de toekomst maar weer in de Vierde Klasse te proberen. Dat vond ik een slecht idee. Dan maar heel veel verliezen.’
Geldrop dames 1. Foto: Instagram
Spoedcursus seniorenhockey
Dus staat Verhoeven dit seizoen ‘gewoon’ in de Tweede Klasse. Met het complete, oude MO18-1 van vorig seizoen. Een piepjonge selectie dus, dat een spoedcursus seniorenhockey krijgt. Want dat vele verliezen, had de oefenmeester goed voorspeld, op het veld werd tot dusver alles verloren. ‘Meiden van zestien worden niet binnen een jaar volwassen’, gaat de coach verder. ‘Het gaat extreem hard met de ontwikkeling. Maar de oudste in het team is achttien jaar. De meesten zijn zestien. Ik hoop dat we over vijf jaar een stuk of zes of zeven meiden overhouden in dit team. En weer teruggekeerd zijn naar de Eerste Klasse. Dan hebben we het goed gedaan.’
‘Ik ben echt trots op ze’, wil de coach benadrukken. Hij weet als geen ander hoe zwaar het is voor zijn tieners. ‘Het zijn zestien meiden die geen reddingsvest gekregen hebben. Ze leren nu watertrappelen. Sommigen moeten af en toe met een haak omhoog getild worden, want anders gaan ze kopje onder. Anderen redden zich’, legt hij metaforisch uit.
Volgende degradatie ligt op de loer
Maar van promotie is voorlopig nog lang geen sprake. Met een puntentotaal van -3, is het gat met Venray (de nummer 11 uit de Tweede Klasse) negen punten. Dat de ploeg afstevent op een tweede degradatie, zorgt echter niet voor onrust. ‘Ik wil dit seizoen uiteindelijk met twaalf punten eindigen’, blikt de coach vooruit. Van chagrijn, tegenzin of verdriet is ook geen sprake. De eerste fles is zelfs al ontkurkt. ‘Ik had beloofd dat ik op champagne zou trakteren, als we voor het eerst zouden winnen. Dat is in de zaal inmiddels gelukt’, klinkt de coach vol trots. ‘We hameren dit seizoen echt op fun. Plezier maken samen. Op wat voor manier dan ook. Maar dit moment was voor de groep wel heel belangrijk.’
Dit bericht op Instagram bekijken
En dan nog het probleem onder de lat. Want al een half seizoen lobbyt Verhoeven er aardig op los. ‘We begonnen dit seizoen met een keeper van buitenaf, maar zij haakte al snel af. Nu vallen de keepers uit D2, D3 en Jong D4 afwisselend bij ons in. Maar zij hebben de focus natuurlijk op het eigen team. De keepers uit de jeugd moeten nog groeien en willen we niet kapot maken, door ze dubbele programma’s te laten draaien.’
Tijd voor een oproep. Want waar moet de keeper volgens Verhoeven aan doen? ‘Het moet iemand zijn die in de groep past. Liever dat, dan de beste keeper van Nederland. Het liefst iemand die actief is geweest in de Derde of Vierde Klasse. Maak je geen zorgen, ik ben vroeger ook een keeper geweest. Je bent onderdeel van onze trainingen. We gebruiken je echt niet alleen als schietschijf.’
2 Reacties
robdux
Niet voor het eerst dat hele teams weglopen door bestuursleden die het wiel denken uitgevonden te hebben. Te vaak ligt het aan (gebrekkige) communicatie, niet luisteren naar een groep, eigenbelang, ego of een enorm gebrek aan kennis. Hulde voor de mo18-1 meiden en de nieuwe coach die dit avontuur zijn aangegaan. Deze passie gaat zich vanzelf uitbetalen.
Stephan Bottemanne
Hulde aan de meiden die op het schip zijn gestapt. Ik hoop dat snel de weg omhoog weer wordt ingezet en inderdaad dat begint met plezier maken met elkaar. Erg jammer dat het zover heeft moeten komen en het 'oude' dames 1 was een kliek (dat klopt) maar dan in de positieve zin van het woord. Het was een echt team...