Als coach klopt het zaalhockeyhart van Willem Hertzberger weer

‘Natuurlijk heb ik tijd voor een interview’, zegt oud-zaalinternational Willem Hertzberger (39), die zondag in de Sporthallen Zuid in Amsterdam plotseling opdook als coach van de mannen van SCHC. ‘Maar eerst wil ik graag nabespreken met mijn team.’

De serieuze benadering van het zaalseizoen was met de benoeming van de zaalhockeygekke oudere broer van Jeroen Hertzberger een feit voor de Bilthovenaren, die dat ook een beetje aan hun stand verplicht zijn. Drie seizoenen geleden eisten zij de landstitel op, voor het eerst sinds 2000. Sinds er in 2018 voor het eerst een blaashal op het complex aan de Kees Boekelaan werd opgebouwd, stroomt de liefde voor zaalhockey steeds meer door het bloed van de club.

De benoeming van de oud-zaalinternational tot hoofdcoach onderstreept dat laatste. Behalve een wereldkampioenschap speelde Hertzberger met de Oranje Heren Zaal drie Europees kampioenschappen. Op het EK van 2010 in Almere won hij met Nederland brons. De lijntjes tussen de club en hem waren kort, want Hertzberger – als speler clubman van Rotterdam – woont sinds twee jaar in Bilthoven, om de hoek bij SCHC. Zelf draagt hij bovendien het rode-blauwe shirt wekelijks, als speler van de veteranen.

Toch werd hij verrast door de vraag van het bestuur of hij deze winter de zaalploeg wilde begeleiden. Zijn zaalhockeyhart ging meteen sneller knoppen, al moest hij wel eerst zijn agenda zien af te stemmen. Toen bleek dat hij meer dan de helft van de speelrondes zijn commitment kon geven, beloonde hij het vertrouwen van de club met zijn jawoord. ‘Allereerst is het hartstikke leuk om die jongens beter te leren kennen. Ik loop wekelijks op de club rond, maar ik kende ze eigenlijk niet. Verder vind ik het een grote uitdaging om voor het eerst coach te zijn. Ik heb alleen wat jeugdteams getraind, maar dat stelt natuurlijk niets voor vergeleken met de Hoofdklasse. Mijn doel is vooral om mijn zaalhockeyervaring zo goed mogelijk over te brengen. We hebben weinig tijd met elkaar, maar de wil van die gasten om beter te worden is groot.’

Willem Hertzberger is het niet eens met een beslissing van de scheidsrechter. Foto: Willem Vernes

Dit team speelt in de Promotieklasse. Dan hoef je niet de ambitie te hebben om landskampioen te worden in de zaal Willem Hertzberger, coach van SCHC

De serieuze benadering van het zaalseizoen moet voor de Bilthovenaren als een medicijn werken voor de veldcompetitie, waar ze er als nummer vijf van de Promotieklasse niet florissant bijstaan. Doortrainen en vooral zichzelf doorontwikkelen was de wens van de ploeg, die zondagmiddag vriend en vijand verraste door tegen de torenhoge favoriet Rotterdam brutaal met 0-2 de leiding te nemen. Dat uiteindelijk met 8-5 werd verloren, deed niets af aan het opgebouwde zelfvertrouwen. Later op de dag was tegenstander Cartouche een prooi voor SCHC (7-4 winst).

In één van zijn eerste interviews als coach hanteert Hertzberger meteen een truc die hij ongetwijfeld van zijn vroegere leermeesters heeft opgestoken. Hij tempert de verwachtingen. Stichtsche heeft als landskampioen van 2019 een aantal spelers die weten wat zaalhockey op het hoogste niveau vraagt, zoals Daan Dullemeijer, Thijs van Pelt, Bram Weers en keeper Matthijs Odekerken. Maar behalve die schat aan ervaring heeft SCHC ook een hoop jonge, onervaren spelers.

‘Dit team speelt in de Promotieklasse. Dan hoef je niet de ambitie te hebben om landskampioen te worden in de zaal’, vindt Hertzberger. ‘Sinds onze start twee weken geleden, hebben we al veel stappen gezet. Onze doelstelling is om onszelf deze winter te ontwikkelen. Zowel op technisch, tactisch als mentaal vlak. De leergierigheid spat er bij deze ploeg vanaf. Maar we moeten niet van tevoren denken dat we zomaar even tien keer gaan winnen.’

Broers Willem en Jeroen Hertzberger omhelzen elkaar na de 8-5 winst van Rotterdam op SCHC. Foto: Willem Vernes

Verloren van zijn broer Jeroen

Na de verloren wedstrijd tegen zijn oude liefde Rotterdam is de eerste die hij een hand geeft zijn jongere broer Jeroen, de maker van de 3-2. Samen met Maurits Hertzberger vormden de drie broers het fundament van Rotterdam, dat uitgroeide van stabiele Overgangsklasser tot topclub in de Hoofdklasse, na de promotie in 2005. ‘Het was leuk om voor het eerst niet met, maar tegen Jeroen te spelen. Hij was de eerste helft een beetje gefrustreerd, omdat het niet zo goed liep, haha. Dat mijn team in staat is om jongens zoals hij een beetje uit hun spel te halen, is een goed teken. Wat dat betreft ben ik tevreden over wat ik vandaag heb gezien.’