Dames Oranje-Rood willen degradatie niet laten doorsudderen

Veel tijd om te treuren over de degradatie uit de Hoofdklasse Zaal afgelopen weekend hebben de dames van Oranje-Rood niet. De knop moest snel om, want vandaag start de ploeg alweer met de voorbereiding op het tweede deel van het veldseizoen. ‘Je hoopt dat de degradatie niet door blijft sudderen.’

‘Het lijkt wel of er een vloek op mij heerst.’

Floor Hoogers, de aanvoerder van Oranje-Rood, schiet een beetje in de lach. Ze kan er ook wel de humor van inzien. Met haar vorige club MOP degradeerde Hoogers zowel op het veld als in de zaal. Ook met Oranje-Rood degradeerde ze op het veld en nu dus ook in de zaal. ‘Ik heb het al eerder ervaren, maar voor sommige meiden is het nieuw. Het is een lastig verhaal om de nacompetitie te halen als je maar één punt hebt.’

Op drempel degradatie

Het was dan ook geen verrassing dat de Eindhovense ploeg in de zaal een stap terug moest doen. Het perspectief om rechtstreekse degradatie te voorkomen was zaterdag miniem. Oranje-Rood moest tijdens het laatste speelweekend in Den Haag de laatste twee wedstrijden winnen en de nummer vijf op de ranglijst Hurley mocht in haar twee duels geen enkel punt pakken.

‘Na vier speeldagen sta je op één punt. Hoe realistisch is het dan om in het laatste weekend SCHC en Hurley op te rollen?’, vraagt Hoogers zich hardop af.

Floor Hoogers van Oranje-Rood duelleert met Anna de Geus van SCHC tijdens het laatste speelweekend van de Hoofdklasse Zaal. Foto: Willem Vernes

Het ontbrak dit seizoen bij Oranje-Rood aan zaalhockeyvernuft zoals ploegen als HDM en SCHC dat wel hebben met bijvoorbeeld Mila Muyselaar en Anna de Geus. De Eindhovense ploeg miste ‘echte’ zaalhockeysters als Vivienne Peters en Janneke van de Venne. Peters raakte tijdens het veldseizoen geblesseerd en Van de Venne behaalde afgelopen weekend met Oranje de wereldtitel hockey5s.

‘We kunnen allemaal hockeyen, maar zaalhockey is echt een ander spel’, zegt Hoogers. ‘Je moet het spel snappen, de lijnen begrijpen. Als je een echte zaalhockeyer in je team hebt, maakt dat het wat makkelijker. Ik vind het een heel leuk spelletje, maar nee, ik ben geen echte zaalhockeyer.’

Ook scorend gezien verliep het stroef. Met zestien doelpunten was Oranje-Rood een van de minst trefzekere ploegen in de Hoofdklasse. ‘We hadden op zich een corner die prima liep, maar qua veldgoals liepen we achter. Ook hier geldt: met een echte zaalhockeyer kan je meer kansen creëren.’

Het doek valt

Het doek voor Oranje-Rood viel zaterdag al in het eerste duel van de dag. Ondanks een goed begin en een 1-1 tussenstand blijkt SCHC, dat zich plaatst voor de halve finales, een paar maten te groot. Het wordt 10-2.

Degradatie is dus een feit. Pas drie uur later staat de tweede wedstrijd op het programma, tegen Hurley. ‘We zijn op de tribune gaan zitten. Ieder voor zich. Sommige meiden hebben een uur zitten mokken, anderen wilden er juist over praten en weer anderen moest je met rust laten. Daarin hebben we iedereen vrijgelaten.’

Teleurstelling als het doek is gevallen voor Oranje-Rood in de Hoofdklasse Zaal. Foto: Willem Vernes

Nadat de emoties zijn bekoeld, de eerste teleurstelling is verwerkt en buiten de sporthal een rondje is gelopen voor een frisse neus worden de koppen bij elkaar gestoken. ‘We willen met een goed gevoel afsluiten zeker richting het veld en gaan er in de laatste wedstrijd niet met de pet naar gooien.’

Oranje-Rood gaat in die laatste wedstrijd de strijd aan en wint op de valreep met 3-2 van Hurley dankzij een benutte strafcorner van Phéline Vos. De eerste overwinning van het seizoen is op de valreep behaald.

‘Het is fijn dat we nog drie punten pakken alleen komen die punten wat te laat’, concludeert Hoogers nuchter. ‘Dat we door de winst met een goed gevoel weer naar buiten kunnen en hebben gestreden tot het laatste moment is hartstikke leuk. Het neemt niet weg dat we zijn gedegradeerd. Daar balen we heel erg van, maar het is niet het einde van de wereld.’

Op de bank van Oranje-Rood is het besef dat degradatie uit de Hoofdklasse Zaal een feit is. Foto: Willem Vernes