Keepster Marsha Zwezereijn groeide zaterdag in de gewonnen halve finale tegen Victoria (4-4) uit tot absolute uitblinker van SCHC. De 27-jarige sluitpost hield haar ploeg in de zaal in een moeilijke fase met enkele cruciale reddingen op de been. Bovendien maakte ze in de shoot-outserie eigenhandig twee Rotterdamse pogingen onschadelijk.
‘Voor een keeper is het heerlijk om je zo te kunnen onderscheiden’, is de eerste reactie van Zwezereijn na de zenuwslopende halve finale in de catacomben van Topsportcentrum Rotterdam. ‘Maar… ik kan die ballen dan wel tegenhouden, we moeten de goals en shoot-outs uiteindelijk zelf óók maken. Het is zeker niet alleen míjn verdienste dat we zondag in de finale staan.’
De plek in de schijnwerpers die Zwezereijn zaterdagmiddag zich in de goedgevulde sporthal toeëigende, betekende een vrij nieuwe ervaring voor de goalie. Ze stapte in 2019 over van Klein Zwitserland naar de Bilthovense ploeg en had daar tot nu toe altijd de rol van tweede keeper, achter de onbetwiste nummer één Alexandra Heerbaart. Alleen in haar eerste seizoen bij Stichtsche (2019-2020) was ze eerste zaalkeeper.
Marsha Zwezereijn zit Victoria’s Donna Dupuis op de huid bij diens shoot-out. Foto: Bart Scheulderman
Zaterdag, enkele seconden nadat SCHC via shoot-outs de finaleplaats had veiliggesteld, was het uitgerekend Heerbaart die Zwezereijn als eerste feliciteerde met een dikke knuffel aan de rand van het veld. Zij koos er dit seizoen voor de zaallegguards een paar maanden in de tas te houden. Heerbaart wil zich – mede door het wegvallen van het internationale zaalhockey met de Oranje Dames – volledig focussen op de tweede competitiehelft op het veld.
Heerlijk om belangrijk te zijn
Zwezereijn: ‘Dit zaalseizoen is dé periode voor mij om als eerste keeper wekelijks in actie te komen. Het voelt heerlijk om belangrijk te kunnen zijn voor de ploeg, al voel ik me als tweede keeper ook altijd een volwaardig lid van het team. Mooi dat Lex er vandaag was. Zij is trots op mij, ze gunt mij dit enorm.’
Niet alleen Heerbaart, maar álle SCHC-ploeggenoten van Zwezereijn zullen trots op haar zijn. Zwezereijn behoedde SCHC zaterdag voor een aantal tegentreffers in een fase van de wedstrijd waarin de ploeg ver wegzakte en meer tegen zichzelf vocht dan tegen Victoria.
Bij een achterstand van 3-4 bracht ze met haar klomp redding in een één-tegen-één met Victoria-speelster Donna Dupuis. En vlak voor tijd, toen Ginella Zerbo een ploeterend SCHC aan de 4-4 had geholpen, keerde de keepster een flitsende tip-in van diezelfde Dupuis met een katachtige reflex. Zonder die redding had SCHC niet eens aan de shoot-outs kunnen beginnen.
Dolle vreugde bij Zwezereijn en Ginella Zerbo na de keepster de laatste shoot-out van Victoria onschadelijk heeft gemaakt. Foto: Bart Scheulderman
Trots op de veerkracht
‘Ik vond dit wel de wedstrijd van de keepers, want ook Amber Klijsen pakte bij Victoria een paar mooie ballen op belangrijke momenten’, reageert Zwezereijn met een welgemeend compliment voor haar collega. ‘Ik ben er trots op hoe wij het weer oppakten na een moeizaam einde van de eerste helft. We zijn een relatief jong zaalteam en dan is het mooi om te zien hoe we ons kunnen terugknokken. Je legt ons niet zomaar over de knie. Die veerkracht kenmerkt ons.’
Tja, die eerste helft. SCHC stond al na dertien minuten op een 3-1 voorsprong en leek hard op weg naar een soevereine overwinning. Tot drie minuten vóór rust. Toen kreeg Victoria de geest en stond er ineens 3-4 op het scorebord, in Rotterdams voordeel dus. Een ommekeer van jewelste, onder luid gejoel van het talrijke Rotterdamse publiek.
‘Ik moet echt even terugkijken wat daar allemaal gebeurde’, verzucht Zwezereijns. ‘Victoria kwam er een aantal keren goed doorheen op momenten dat wij terugrenden en uit positie stonden. Dat was een mindere periode. Passjes kwamen ook net niet lekker aan, er lukte even weinig. Dat strafte Victoria af. Die kwaliteiten hebben ze. Maar ondanks dat zijn we elkaar gelukkig niet verloren.’
Vreugde bij Anna de Geus (links), Ginella Zerbo en Famke Richardson na de winst op Victoria. Foto: Bart Scheulderman
Nuchter de shoot-outs in
Toen de shoot-outs zich eenmaal aandienden, voelde Zwezereijn logischerwijs de spanning toenemen. Maar echt zenuwachtig is ze nooit geweest, zegt ze. ‘Ik ben vrij nuchter van aard. Ik kon mijn zenuwen goed in bedwang houden. Mijn taak is simpel: ik moet proberen de bal zes seconden voor me te houden. Dat is twee keer aardig gelukt. Ik stopte de shoot-out van Mady Hof met mijn hand, vlak voor de lijn. Ik kon de bal nog goed afschermen, zodat ik wat tijd won. Bij de laatste shoot-out [van Donna Dupuis] veranderde ik de bal nog net van richting met mijn backhand.’
Mede door de heldenrol van Zwezereijn hebben de vrouwen van SCHC zondag in de finale tegen HDM een kans om voor het eerst in de clubhistorie de nationale zaaltitel te winnen. ‘Ik denk dat beide ploegen aardig aan elkaar gewaagd zijn. In de reguliere competitie hebben we twee keer van ze gewonnen, maar dat is geen garantie voor morgen. Ook in die duels kwamen we op achterstand. Dus die veerkracht van vandaag hebben we morgen zeker weer nodig.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Kijk hier de halve finale SCHC-Victoria terug
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.