Duits counterspel brengt HIC lichtpuntje in lastig seizoen

Niet voormalig landskampioen SCHC, veldpromotiekandidaat Schaerweijde, maar het opgeleefde HIC plaatste zich zondag aan het begin van de middag voor de kampioenspoule in de zaal. Een wereld van verschil met het veldseizoen, dat soms een ware worsteling was.

De eerste seizoenshelft op het veld, in de Promotieklasse, stond voor HIC in het teken van roeien met de riemen die er waren. Door een blessuregolf, waarbij er soms zelfs niet of nauwelijks een wissel beschikbaar was, behaalde de ploeg slechts acht punten en bezet daarmee een tiende positie op de ranglijst. Dat reserve-goalie Tobias Vink inviel als veldspeler, illustreerde op een pijnlijke manier de schaarste bij de ploeg uit Amstelveen.

Uit het niets drie keer scoren

In de zaal is de bank wél goed gevuld. Spelers kwamen terug van blessures, een paar oudgedienden werden opgetrommeld.  De al met hockey gestopte Niels Hesseling en Casper Engelkens bijvoorbeeld. Vanuit Klein Zwitserland sloten Camil Papa en Rogier Schaeffers aan. Met zijn frivole spel is laatstgenoemde een van de opvallendere spelers binnen de selectie. Gehuld in een oud shirt, afkomstig uit de tijd waarin hij ook in het veld nog voor HIC uitkwam. Voor zijn toenmalige rugnummer 9 is een tapeje geplakt. Nummer 19 rent vol vuur over het veld.

Rogier Schaeffers (HIC) tijdens het duel tegen Amsterdam. Foto: Koen Suyk

‘Twee jaar geleden stapte ik over naar KZ. Maar KZ speelt in de zaal niet in de Hoofdklasse’, verklaart Schaeffers. ‘Met De Reigers had ik al wel hoofdklasse-ervaring in de zaal. Omdat ik vroeger bij HIC heb gespeeld en nu in Amsterdam woon, trok het mij wel aan om met mijn oude maatjes in de zaal te staan.’

Na een puntloze eerste speelronde, met nederlagen tegen Bloemendaal en Pinoké, ging er bij HIC een knop om. ‘We wonnen vervolgens van SCHC en Schaerweijde. Dat gaf vertrouwen en zagen ook in ons spel dat het steeds beter ging lopen. We hebben dan wel niet de beste spelers, maar wel de ervaring om er af en toe uit te komen en uit het niets drie keer te scoren.’

Rogier Schaeffers en Camil Papa juichen voor weer een treffer tegen Amsterdam. Foto: Koen Suyk

Duits counterspel

De expertise van zaalcoach Marijn Petermeijer komt daarbij ongetwijfeld ook goed van pas. ‘In het verleden bij ik verschillende teams in Duitsland meegelopen’, vertelt hij. ‘Die speelstijl probeer ik mee te geven aan de jongens. Verdedigend spelen, loeren op de counter. Daar slagen ze steeds beter in. Dat zich dat ook in punten vertaalt, is natuurlijk een opsteker.’

‘De vibe is lekker’, vindt Schaeffers. ‘Niemand zeikt op elkaar. Als we een keer een doelpunt tegen krijgen of punten verliezen, is dat niet erg. Tegen Pinoké kregen we de eerste keer flink op onze kloten, maar tegen Amsterdam stonden we er wél. Bovendien is er geen vaststaande hiërarchie, maar staan er op een natuurlijke manier leiders op. Tjerk van Dinten, met wie ik al twaalf jaar op het veld heb gestaan, zet bijvoorbeeld achterin de lijnen uit. Mees Loman zwengelt het op de trainingen aan, net als Coen Merkx. Ik vind het belangrijk om me aan te passen aan de jongens die op het veld bij HIC staan, en af en toe iets toe te voegen.’

Marijn Petermeijer spreekt een volle bank HIC-spelers toe. Foto: Koen Suyk

Nog een verrassing?

De uitgangspositie van HIC in de kampioenspoule is niet ideaal, met maar drie behaalde punten tot dusverre. Ook Schaeffers weet dat een plek in de play-offs veroveren een flinke kluif is. ‘Maar we maken tegen iedereen een kans. We spelen tegen ijzersterke teams, maar als we positief de wedstrijd ingaan, kunnen we nog mooie dingen laten zien.’

‘Ik heb in het verleden al eens met Hudito in de halve finale gestaan’, vult Petermeijer aan. ‘Ook dat was een outsider. We gaan zien of we voor een nog grotere verrassing kunnen zorgen. Maar hoe dan ook verdienen de jongens het om met een goed gevoel de tweede seizoenshelft in te stappen.’