Het was misschien wel de mooiste aanval van de finale. Amsterdam-zaalicoon Robert Tigges speelde de bal razendsnel van achteruit naar Teun Rohof op de rechterflank, die de bal teruglegde en Mirco Pruyser alleen voor de keeper Derk Meijer zette. De rest was een koud kunstje voor Pruyser, die met drie goals een belangrijk aandeel had in de 7-1 overwinning op Rotterdam. Daarmee kroonde Amsterdam zich – alweer – tot Nederlands kampioen zaalhockey.

Het was tekenend voor de wedstrijd waarin voor Amsterdam alle puzzelstukjes op hun plaats leken te vallen en voor Rotterdam de laatste schakel er telkens een te veel bleek te zijn. ‘Wij hebben zó veel mooie teamgoals gemaakt. Dat is niet te geloven’, zei Pruyser na afloop. ‘Ik heb vandaag achterin, op het midden en in de aanval gespeeld. We hebben zo veel complete spelers dat we het iedereen moeilijk kunnen maken.’

Het leek op een tenniswedstrijd

Wanneer er alleen van het publiek een video was geweest, zou de leek denken dat er naar een tenniswedstrijd werd gekeken. Het spel ging zo snel op- en neer, dat het publiek van links naar rechts bleef kijken. Zonde was dat het duel nooit echt spannend werd. Amsterdam liep al snel weg van Rotterdam, dat bij vlagen ook geweldig zaalhockey speelde, maar simpelweg weggeblazen werd door de ploeg dit seizoen alle wedstrijden won: tien competitieduels, de halve finale en de finale.

Pruyser: ‘Als je kijkt wie Rotterdam allemaal op het veld heeft staan, dan moet je concluderen dat zij ook een goede ploeg hebben. Daarom hebben we ze zeker niet onderschat. We hebben ze van tevoren uitgebreid geanalyseerd en ik denk dat vandaag de beste zaalhockeyploegen in de finale hebben gestaan. Ik moet zeggen dat dit NK supergaaf is aangepakt. Prachtig dat zoveel mensen de finale hebben gezien. Weet je wat ik ook mooi vind? Dat er een live-stream was.’

(c) KNHB/Willem Vernes

Op zoek naar de openingstreffer

Beide teams gingen vanaf de beginfase op zoek naar de openingstreffer en voor Amsterdam al vrij snel met succes. Het was Johannes Mooij die via een tip-in zijn team op voorsprong zette. Het antwoord van Rotterdam liet op zich wachten, sterker nog, Amsterdam verdubbelde de score via Pruyser. Na een spel dat flink op en neer golfde, gingen beide teams met een 3-1 tussenstand de rust in.

Gemiste strafbal

De tweede helft begon in feite hetzelfde als de eerste helft. Fel op en neer golvend spel, waarbij Amsterdam daadwerkelijk kansen kreeg, en Rotterdam wederom veel buiten de cirkel werd gehouden. Uiteindelijk vielen er nog vier doelpunten, allen voor Amsterdam. De laatste Amsterdamse goal kwam voort uit een door Jeroen Hertzberger gemiste strafbal voor Rotterdam. Mirco Pruyser zette met een genadeloos harde blow in de kruising de 7-1 eindstand op het scorebord.

Oliver Polkamp

Rotterdammer Oliver Polkamp gaf toe dat Amsterdam zeker sterker was, maar dat hij een 7-1 score wel erg geflatteerd vond. ‘Ik vond dat Laurens Goedegebuure van Amsterdam een dijk van een wedstrijd stond te keepen’, zegt Polkamp. ‘Het gaf een heel raar gevoel, om er met 7-1 af te gaan en toch het idee te hebben dat je een aardig hebt meegedaan. De complimenten gaan absoluut naar Amsterdam. Zij zijn gewoon beter. Klaar. Desondanks denk ik dat het een leuke – maar wellicht minder spannende – finale was. Reclame voor het zaalhockey.’

(c) KNHB/Willem Vernes

Amsterdam – Rotterdam 7-1 (3-1)
‘3 Johannes Mooij 1-0
‘5 Mirco Pruyser 2-0
’11 Robert Tigges 3-0
’20 Kranstauber 3-1
’25 Robert Tigges 4-1
’28 Boris Burkhardt 5-1
’29 Mirco Pruyser 6-1
’40 Mirco Pruyser 7-1