SCHC blij met zaalzilver: ‘Maar één training richting Europa Cup’

De piepjonge vrouwenploeg van SCHC keerde maandagavond met een koffer vol herinneringen én een zilveren medaille terug van de Europa Cup Zaal in Litouwen. Verlies in de finale tegen het Oekraïnse MSC Sumchanka was een flinke teleurstelling, maar zorgde niet voor een kater. ‘Heel veel meiden krijgen hier juist extra vertrouwen van’, zegt SCHC-topscorer Maud van den Heuvel (19).

Op de dag na de verloren finale blikken we met Van den Heuvel terug op de voorbije drie dagen in speelstad Siauliai. SCHC plaatste zich met twee zeges en één gelijkspel vlotjes voor de halve finales, waarin het de Spaanse ploeg Sanse Complutense uitschakelde na shoot-outs. In de eindstrijd moest de ploeg van zaalcoach Frank Balvers haar meerdere erkennen in MSC Sumchanka, de ploeg waarvan SCHC in de groepsfase nog had gewonnen.

Het had niet veel gescheeld of jullie waren met de hoofdprijs naar huis gekomen. Wat ging er mis in de finale?
Van den Heuvel: ‘We stonden na een kwartier met 2-0 voor en hadden we wedstrijd eigenlijk volledig onder controle. Maar het lukte ons niet om de derde goal te maken, ondanks een flink aantal strafcorners. En je weet: een marge van twee goals stelt in de zaal niets voor. In het laatste kwart zetten zij ons goed onder druk en scoren ze twee keer. Daarna verliezen we de shoot-outs. Heel jammer dat we het hebben weggegeven.’

Van den Heuvel op weg naar een goal tegen MSC Sumchanka. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Welk gevoel hebben jullie overgehouden aan dit toernooi?
‘We hadden de finale natuurlijk graag gewonnen, maar we hadden vooraf niet per se de verwachting dat we dit toernooi zouden winnen. Gezien onze rommelige voorbereiding hebben we het prima gedaan. Direct na de uitschakeling tegen Den Bosch in de halve finale van het NK Zaal zijn we naar buiten gegaan om op het veld te trainen. Pas in de week vóór de Europa Cup hebben we nog in de zaal kunnen trainen, letterlijk één keer. We moesten dus even een knop omzetten, maar dat is goed gelukt.’

De hal waarin jullie speelden zag er uit als een doorsnee gymzaal. Hoe was het om daar te spelen?
‘We merkten wel snel dat er een zachte vloer in de hal lag, heel anders dan we gewend zijn van de zalen in Almere of Rotterdam. Vanuit de opbouw een versnelde pass geven, dat lukte niet echt. Je was vooral bezig om de bal onder controle te houden. Die kon zomaar opspringen door de zachte ondergrond. De locatie zag er misschien niet spectaculair uit, maar het toernooi was goed georganiseerd.’

Van den Heuvel juicht na haar doelpunt tegen Sumchanka in de finale. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Persoonlijk kun je terugkijken op een uitstekend toernooi met acht doelpunten en een handvol assists.
‘Ik speel in de zaal meestal achterin, maar door de afwezigheid van Ginella [Zerbo], Laurien [Leurink] en Jip [Dicke] heb ik alle wedstrijden voorin gestaan. Dat ging lekker. Ik kreeg in sommige wedstrijden veel ruimte om acties te maken en met een turn te scoren. Ik wilde me graag verbeteren in het bewaren van rust en overzicht vóór de goal. Niet meteen schieten maar even vertragen en met een bekeken balletje scoren. Dat is aardig gelukt.’

Konden jullie je een beetje vermaken tussen de wedstrijden door?
‘Ja hoor, de dagen vlogen snel om. Voor of tussen de wedstrijden door maakten we een wandelingetje of dronken we een koffietje. En we hadden natuurlijk voor elke wedstrijd een bespreking. Tussendoor heb ik nog wat gestudeerd en speelden we spelletjes. Bij aankomst in het hotel kwamen we erachter dat het restaurant in het hotel wel geopend was, maar dat er geen eten beschikbaar was. Gelukkig waren er ouders die ons drie dagen geholpen hebben. Zij kochten eten en drinken in een supermarkt om de hoek zodat we toch in het hotel konden ontbijten en lunchen. En ’s avonds zijn we drie keer naar een restaurantje in de buurt gegaan om te eten.’

Van den Hevel in actie tegen het Turkse Ege Yildizlari, waarin ze met vier goals en twee assists bij zes van de negen SCHC-goals betrokken was (9-0 zege). Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Wat nemen jullie van deze trip mee richting de tweede competitiehelft van het veldseizoen?
‘We waren met veel jonge meiden in Litouwen. We hebben allemaal weer veel ervaring opgedaan met wedstrijden die ertoe doen. Sommige meiden die op het veld nog niet zoveel speelminuten hebben gemaakt, hebben hier alles gespeeld en hadden een belangrijke rol in de ploeg. Dat deden ze heel goed. Je krijgt er alleen maar extra vertrouwen van en dat moeten we meenemen naar het veld.’