Project ‘Blaashal’: peperduur, maar vooral een zoet gevoel

Blaashallen. Iedere club wil er vast wel een, maar ziet (onder meer) op tegen de kosten. Zeker met de huidige energieprijzen. Berkel en Rodenrijs is een van de clubs die het dit seizoen wel aandurfde en beschikt dit seizoen over een eigen hal. In Barendrecht hadden ze ‘m al, maar schakelen ze na een jaar noodgedwongen over op goedkoper gas. 

‘Eigenlijk konden we niet anders’, vertelt voorzitter Jeroen Zwaard van Berkel en Rodenrijs. Zij beschikken net als zeven andere verenigingen (Zwolle, EHV, Naarden, Hilversum, Schaerweijde, Overbetuwe en Son) dit seizoen over een gloednieuwe blaashal. Een vrij unieke, bovendien. HBR heeft als een van de weinige clubs in Nederland een hal met drie velden. Normaliter liggen er twee of vier in een onderkomen. ‘We hebben dik 1500 leden. Er komt buiten op termijn een zesde veld bij, waardoor we verwachten door te groeien naar de 1800. Op basis daarvan hebben we gekozen voor een blaashal met drie velden op onze club. Een zaal met vier velden zou meer dan een miljoen kosten. Dat was iets te duur’, aldus Zwaard.

Project van 8,5 ton

Hij moest wel, wilde hij al zijn leden aan het zaalhockeyen krijgen. De binnensport-verenigingen in de regio groeien en van de zevenhonderd zaaluren die de club aanvroeg bij de hallen, kreeg ze er nog driehonderd. En die waren dan ook nog buiten de plaats, in Bleiswijk en Bergenschenhoek. Kortom: leden van de Zuid-Hollandse vereniging moesten altijd de auto in voor zaalpret. De club heeft altijd goed op het huishoudboekje gelet, dus ook na magere corona-jaren slaagde het project van zo’n 8,5 ton. 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door HBR Hockey (@hbrhockey)

Die hele route heeft Erik Beenen vorig seizoen al doorstaan. De voorzitter van Barendrecht – op een half uurtje rijden van HBR – schafte toen een blaashal aan met twee velden. ‘Ook voor ons was het een noodzaak. Eerst stapten we de auto in voor een uur trainen. Moesten we door de tunnel naar Hoeksche Waard of naar Capelle aan den IJssel, zo’n vijftien kilometer rijden.’ Destijds werd de hal verwarmd met aardgas. Maar die prijzen, stijgen nu de pan uit.

‘Vorig jaar was het het meest voordelig om op aardgas te stoken’, zo vertelt Beenen. Maar door de huidige energieprijzen, moest de club na een seizoen een andere keuze maken. ‘Dat heeft ons tienduizend euro gekost. Maar die kosten hebben we er in een seizoen uit.’

Ook het clubhuis is verwarmd met propaan

Inmiddels wordt de zaal in Barendrecht verwarmd met zogeheten propaangas. Een korte scheikundeles: dat  is een bijproduct dat automatisch vrijkomt tijdens de winning van aardgas. Propaangas wordt nu ingezet als brandstof in veel blaashallen. Het scheelt namelijk een hele hoop: propaan is tachtig procent (!) goedkoper dan aardgas. ‘De branders moesten worden aangepast en we hebben een propaantank neer laten zetten. Inmiddels verwarmen we er ook ons clubhuis mee.’

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door hcbarendrecht (@hcbarendrecht)

Logischerwijs kozen ze in Berkel en Rodenrijs meteen voor propaan. De club beschikte al ook over warmtepompen en bijna 300 zonnepanelen. Daarmee is de vereniging voor negentig procent van het gas af. Maar Zwaard liep weer tegen andere dingen aan, zoals het aanschaffen van een verzekering. Lang kon de club geen polis krijgen, omdat er vorig seizoen zoveel hallen in elkaar zijn gestort, of kapot gewaaid door rondvliegende voorwerpen. ‘Door die gebeurtenissen ging de verzekeraar even op de rem staan.’ Ook de transporten liepen vertraging op en de aanschafkosten waren hoger dan een jaar eerder door  de oorlog in Oekraïne. 

Een enorm trots gevoel

De oplevering heeft dus wat vertraging opgelopen, maar dat maakt Zwaard niet minder enthousiast. Over een week of twee wordt de blaashal daadwerkelijk overgedragen aan de club. ‘Het is fijn om baas te zijn in je eigen hal. Het is natuurlijk een prachtig vooruitzicht. Ik kan niet wachten op de eerste speeldag.’

Van Beenen weet hoe dat voelt. ‘Het is het grootste dat we ooit hebben gedaan als vereniging. Dat geeft een enorm trots gevoel. Dat wij als Barendrecht ook zoiets kunnen.’