Rotterdam-talent na maandenlange ellende: ‘Nu alles weer inhalen’

Een voedselvergiftiging met grote gevolgen. Emma van Santbrink weet er alles van. De 18-jarige aanvalster van Rotterdam lag bijna de hele eerste seizoenshelft ziek in bed. Na maandenlange ellende keerde ze topfit terug in de zaalselectie van Rotterdam. ‘Ik ben heel blij dat ik weer kan hockeyen. Nu wil ik zoveel mogelijk inhalen.’

Van Santbrink liep tijdens haar zomervakantie in Indonesië een voedselvergiftiging op. ‘Dat leek na twee weken over te zijn, maar toen ik ging hockeyen merkte ik dat ik opeens supermoe was’, blikt het talent van Rotterdam terug.

Suf en chagrijnig

‘Echt een gekke vermoeidheid. Zo een die ik nooit eerder had gevoeld. Ik had veel hoofdpijn en lag eigenlijk continu thuis op de bank. Ik had geen zin meer om naar feestjes te gaan of met vriendinnen wat af te spreken en was totaal niet meer vrolijk. Het was heel raar, want zo zit ik eigenlijk helemaal niet in elkaar.’

Rotterdam-aanvalster Emma van Santbrink is dolblij dat ze weer kan hockeyen. Foto: Willem Vernes

Na een flink aantal doktersbezoeken bleek de Vlaardingse last van Candida albicans te hebben, een gist die in het maag- en darmstelsel leeft. ‘Een bepaalde functie in mijn darmen werkte niet goed’, verduidelijkt ze. ‘Daardoor was mijn vertering minder en had ik nauwelijks meer energie. Daar heb ik nu allemaal pillen voor. Daarnaast gebruik ik druppels en drink ik een soort thee. Het zijn allemaal alternatieve geneesmiddelen.’

Eigenlijk ben ik best verbaasd hoe goed het nu gaat. Ik heb gewoon mijn conditie weer terug. Emma van Santbrink

Hockeyen zat er in ieder geval een lange tijd niet in. Van Santbrink ging zelfs amper de deur uit om haar studie gezondheidswetenschappen aan de Erasmus Universiteit te volgen. ‘Gelukkig gaat mijn studie best gemakkelijk, dus daar had ik niet zoveel problemen mee. Ik ging twee uurtjes per dag naar school en dan weer naar bed. Ik was echt moe, ik wilde alleen maar slapen en af en toe Netflixen. Meer kon ik eigenlijk niet. Ik lag hele dagen in bed en was heel suf en chagrijnig.’

Rotterdam-talent Emma van Sanbrink tijdens de wedstrijd tegen SCHC. Foto: Willem Vernes

‘Het was frustrerend. Ik was heel verdrietig. Ik wist niet hoelang het precies duurde, maar wat mij betreft duurde het na twee weken al veel te lang. Dat heeft mijn moeder wel geweten, maar ze stond dag en nacht voor me klaar.’

Starttoernooi als test

Uiteindelijk keerde Van Santbrink begin november terug op het hockeyveld. ‘Ik bouwde rustig op bij Meisjes A1, waar ik vanwege mijn leeftijd nog mag bij meespelen. De laatste drie wedstrijden heb ik meegedaan, al had ik nog wel wat last. Ik merkte het aan mijn tackle back bijvoorbeeld. Die wil ik altijd wel lopen, maar dat ging niet altijd. Moest ik weer een wissel aanvragen en zat ik helemaal gesloopt op de bank. Eigenlijk gaat het pas sinds het zaalseizoen is begonnen weer goed.’

Emma van Santbrink en Frederique Moerman zien Rosanne Gatsonides de beslissende strafbal tegen Kampong maken. Foto: Willem Vernes

Het talent speelt net als vorig seizoen in de zaal mee met Rotterdam Dames 1. ‘Eigenlijk ben ik best verbaasd hoe goed het nu gaat. Ik heb gewoon mijn conditie weer terug.’

‘Ik heb weer energie en kan lekker rennen. Vorige week (tijdens het starttoernooi, red.) was voor mij echt een test, want zaalhockey vraagt toch meer van mijn lichaam dan veldhockey. Het is veel intensiever – zeker in de Hoofdklasse. Ik voel nu niet meer die vermoeidheid’, zei ze na de twee zaalwedstrijden tegen SCHC (1-1) en Kampong (3-2 winst).

Emma van Santbrink is op snelheid tegen Kampong. Foto: Willem Vernes

Weer leuke dingen doen

Nog altijd gebruikt Van Santbrink de medicatie tegen Candida albicans. ‘Voordat ik ga hockeyen neem ik twee pillen en ’s avonds voor het slapen druppel ik een paar keer. Daar kan ik nu gaandeweg voorzichtig mee afbouwen’, klinkt het opgetogen.

‘Ik wil weer zoveel mogelijk leuke dingen doen. Weer gezellig naar feestjes, met vriendinnen afspreken en lekker hockeyen. Ik heb voor mezelf doelen opgesteld. Ik wil met lef spelen en lekker op intuïtie hockeyen. En natuurlijk veel doelpuntjes maken. Ik draai weer volle bak mee.’