Verwarring bij Cartouche: coach toetert zelf één minuut voor tijd

Vriend, vijand, spelers en publiek, iedereen zocht elkaar na het laatste fluitsignaal van Laren – Cartouche (2-1) op. Doel: uitzoeken wat nou precies het gevolg van deze uitslag was. Waar het publiek massaal met telefoons in de handen stond, waren de hockeyers van Cartouche vooral bezig met op adem komen en de uitslag van Pinoké – SCHC achterhalen. Dat duurde lang, maar uiteindelijk was daar dan toch nieuws.

Uit een kluwe van groen-wit kwam het verlossende woord: promotie! Alhoewel ‘oerkreet’ meer van toepassing is voor het geluid dat de spelers produceerden na het verlossende telefoontje. Terwijl zijn spelers uitgebreid stonden te knuffelen, nam coach Tom Pijpers zichtbaar opgelucht alle felicitaties in ontvangst. ‘Die wel-niet spanning was echt niet te bevatten. Toen ik opeens mijn spelers zo uit hun dak zag gaan, viel er een last van mijn schouders.’

Thomann met haar toeter

Het zag er in de eerste helft niet naar uit dat het een doelpuntrijke wedstrijd ging worden. Naast een bal op de paal van Cartouche waren er geen grote kansen te noteren. Het meest opmerkelijke moment kwam op naam van Sonja Thomann. Zij is op het veld coach van de mannen en zat op de balustrade haar manschappen te bekijken. Ter ondersteuning bracht ze een gashoorn mee, waarmee normaal gesproken ook de rust van een wedstrijd wordt aangekondigd. Het leek Thomann tijdens de wedstrijd een goed idee om op die manier haar mannen te ondersteunen, maar zaaide één minuut voor tijd alleen maar verwarring. Terwijl Cartouche midden in een aanval was, schalde de Thomann-toeter door de zaal, waarop iedereen prompt stopte met hockeyen. Met het schaamrood op haar kaken wuifde Thomann haar mannen nog even gedag, om aan te geven dat zij de schuldige was en dat er nog even door mocht worden gebald. Uiteindelijk had het getoeter geen invloed op het scoreverloop.

Koppie erbij

Het was nog een zware kluif voor Cartouche om stand te houden tegen Laren dat door één gele en één groene kaart korte tijd zelfs met drie man op het veld stond. Dat de tweede Larense treffer pas dertig seconden voor tijd viel mocht dan ook een wonder heten. ‘Je zag dat we onder druk staan tegen het einde, maar wel gewoon op safe probeerden te spelen. Iedereen hield zijn koppie er goed genoeg bij en ondanks dat we verloren, promoveerden we door deze mentaliteit wel.  Het was een pak van m’n hart dat het niet afhing van de strafcorner in de laatste minuut. Uiteindelijk belandde die bal op de paal en als dat voor het mislopen van promotie had gezorgd had ik niet goed geslapen. Vanavond ga ik laat slapen, en als ik dan eenmaal na een paar biertjes in bed lig, slaap ik als een roosje’, aldus een gelukkige Tom Pijpers.

Laren – Cartouche 2-1 (0-0)
’20 Van de Peppel 1-0
’22 Siebert 1-1
’30 onbekend 2-1


1 Reactie

  1. jelteboy

    Super leuk voor mijn moeder 😑


Wat vind jij? Praat mee...