2 dagen voor ‘Londen 2012’ werd Marieke Veenhoven reserve
In aanloop naar de Olympische Spelen in Rio de Janeiro blikken we terug op historische olympische hockeymomenten. In aflevering 11: Marieke Veenhoven, die 2 dagen voor de Olympische Spelen van 2012 in Londen opeens wordt opgeroepen als reservespeelster. Willemijn Bos is geblesseerd geraakt en Caia van Maasakker vervangt haar. Veenhoven – net terug van vakantie – heeft een gemiste oproep van de bondscoach…
Marieke Veenhoven (links op de foto, officieel Veenhoven-Mattheussens) is amper een dag terug van haar vakantie in Canada als ze een gemiste oproep van bondscoach Max Caldas heeft. Waarom zou hij haar gebeld hebben? Over precies 2 dagen spelen de Oranje Dames hun 1e wedstrijd op de Olympische Spelen. Caldas heeft haar enkele weken geleden, tijdens het laatste afvalmoment, al laten weten dat zij daar niet bij zal zijn.
Op vakantie naar Canada
‘Dat was natuurlijk een enorme domper. Ik had er hard voor getraind en ik zou sowieso stoppen bij Oranje. 2012 was mijn enige kans op de Spelen. Ik wist dus dat ik mijn laatste wedstrijd voor Oranje had gespeeld. Daarna ben ik met mijn man 2 weken op vakantie naar Canada gegaan.’
Wanneer Veenhoven Caldas terugbelt, verandert alles. ‘Ik had nog niet gehoord dat Willemijn Bos geblesseerd was geraakt. Mijn 1e gedachte was: dat moet verschrikkelijk voor haar zijn. Zoiets gun je niemand. Max vertelde me dat Caia van Maasakker, die eigenlijk reserve zou zijn geweest, Willemijn zou vervangen en vroeg ik de nieuwe reserve wilde worden. Hij zei: overleg het thuis maar even. Nou, dat was natuurlijk snel overlegd.’
‘Kan ik nog wel hockeyen?’
Veenhoven kan het nauwelijks geloven dat ze toch nog naar de Olympische Spelen gaat. ‘Mijn wereld stond op z’n kop. Natuurlijk wist ik dat er een kleine kans was dat ik zou gaan spelen, maar ik vond het zó gaaf. Ik zou samen met reservekeepster Floortje Engels (op de foto in het midden), een vriendinnetje van me, op de kamer slapen. Ook hartstikke leuk. Ik dacht wel: kan ik nog wel hockeyen? Ik had al weken geen bal en geen stick meer aangeraakt. Tijdens mijn vakantie had ik wel gesport, een beetje gemountainbiked enzo. Dus ik was wel fit, maar niet hockeyfit.’
Manager Clarinda Sinnige wil snel een vlucht voor Veenhoven boeken, maar dat is niet nodig. ‘Ik zou de volgende dag eigenlijk al als toeschouwer naar Londen gaan, met de auto. Mijn schoonzus Jacobine Veenhoven deed mee met roeien. Ik zou met mijn schoonfamilie in een huisje zitten, maar dat ging dus niet door.’
‘Hun goud, niet het mijne’
De Oranje Dames winnen uiteindelijk goud zonder dat Veenhoven ook nog maar 1 seconde in actie komt. ‘Eigenlijk hoopte ik ook dat ik niet hoefde te spelen. Ik gunde het de anderen. Ik zeg ook niet dat ik een gouden medaille gewonnen heb, want dat heb ik niet. Ik heb een geweldige tijd gehad, maar het is hun gouden medaille, niet de mijne.’
Brons bij het roeien
Het enige smetje aan het avontuur is dat Veenhoven niet bij haar schoonzus heeft kunnen kijken. ‘Ik heb haar wel gevolgd, via de tv, maar toch vind ik het jammer. Zeker omdat ze een bronzen medaille heeft gewonnen. Dat was toch mooi geweest als ik daar bij was?’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.