Van der Weerden na WK ‘dagenlang ziek van ondermaatse corner’

Vaak werd Mink van der Weerden bejubeld als hij Oranje of zijn club Oranje-Rood met een vlammende strafcorner weer eens aan een overwinning hielp. Maar op het WK in het Indiase Bhubaneswar haperde die alom gevreesde corner plots. Tot frustratie van de specialist uit Someren zelf. Aan de vooravond van de Pro League-start van de Oranje Heren blikt Van der Weerden terug op het WK, maar kijkt hij ook alweer vooruit. ‘Ik wil van dit hockeyleven zo lang mogelijk genieten.’

‘Weet je dat je de eerste bent die hier over het WK begint?’, zegt Mink van der Weerden als hem wordt gevraagd of hij nog wel eens terugdenkt aan het toernooi waar Nederland de zilveren medaille won. ‘Het is een heel frisse groep en we zijn druk bezig met de Pro League, te beginnen met de wedstrijd van zondag tegen Nieuw-Zeeland.’

Toch is de herinnering aan het WK, nu ruim een maand later, nog vers. ‘Natuurlijk is het shit dat we de finale van België hebben verloren, maar ik denk echt dat we een goed toernooi hebben gespeeld.’

Schaakspel

Een toernooi waar Nederland sterk begon tegen Maleisië, verloor van Duitsland, maar via zeges op Pakistan, Canada, India en Australië de finale bereikte. De eindstrijd tegen België werd een schaakspel op hoog niveau. Smullen voor de liefhebbers van tactiek, saai voor de doorsneekijker. Kansen waren er amper. De Nederlandse defensie stond als een huis en gaf zelfs geen strafcorner weg. Nederland kreeg wel twee corners. Met Van der Weerden op de kop van de cirkel gloorde er hoop in de Nederlandse harten. Maar die hoop bleek uitgestelde teleurstelling; beide corners gingen de mist in.

Mink van der Weerden strijdt met Simon Cougnard van België na een van de gemiste strafcorners in de WK-finale. Foto: Koen Suyk

De blik van Van der Weerden wordt plots scherp als de strafcorners ter sprake komen. Hij gaat op het puntje van zijn stoel zitten in de bar van The Spencer on Byron Hotel in de Aucklandse buitenwijk Takapuna. Na jaren van hoofdzakelijk lof voor zijn specialiteit, was er tijdens dit WK duidelijk kritiek op de corner Van der Weerden. Het is de Brabantse strafcornerspecialist niet ontgaan. Hij is ook kritisch op zijn eigen prestatie op het WK. Over het hockeyende deel is hij tevreden, maar hij kwalificeert zijn corners tijdens het WK als ‘ondermaats’. ‘Ik baalde echt van mijn niveau, van sommige keuzes die ik heb gemaakt. Na het WK ben ik daar dagenlang goed ziek van geweest. Ik heb mijn fiets gepakt, lange stukken gereden en mezelf afgevraagd: waar heeft het hem in gezeten?’

Van der Weerden keek zijn corners op het WK frame voor frame terug

De beelden van zijn corners op het toernooi keek hij veelvuldig terug, frame voor frame. Een eensluidend antwoord leverde die analyse niet op. Al had hij dat ook niet verwacht. ‘Een corner nemen is geen exacte wetenschap. Als ik er nu twee maak tegen Nieuw-Zeeland, kun je niet zeggen: het lek is boven. Het gaat om details, de nuances, die zijn elke keer weer verschillend.’

Een corner nemen is geen exacte wetenschap. Het gaat om details, de nuances, die zijn elke keer weer verschillend Mink van der Weerden

Dat het scoren van corners er niet gemakkelijker op is geworden de afgelopen jaren, onderschrijft hij. ‘De uitlopers zijn steeds beter. Handschoen-kant hoog vanaf het eerste koppel was altijd mijn beste bal. Daarmee heb ik veel succes geboekt en die heb ik dus ook vaak gespeeld tijdens het WK. Maar die hoek lopen de verdedigers steeds strakker dicht. Dat scheelt een fractie, maar daardoor wordt het wel lastiger. Toch is er nog wel ruimte. Dat hebben Alex Hendrickx bij België en Blake Govers bij Australië bewezen op het WK.’

Mink van der Weerden tijdens Nederland-Pakistan (5-1) bij het wereldkampioenschap in India. Foto: Koen Suyk

Bij de Oranje Heren puzzelen ze nu hoe zij die ruimte kunnen vinden. ‘Daar hebben wij onze ideeën over en werken we hard aan. Ik zeg bewust ‘we’, want ík ben niet de corner van Oranje. Het is ook niet ‘Mink moet meer scoren’, maar ‘we moeten meer scoren uit de corner’. Ik geloof er heilig in dat we het rendement omhoog krijgen. We hebben alles: goede aangevers, goede stoppers en met Jip (Janssen, red.), Teun (Beins, red.) en Jeroen (Hertzberger, red.) goede sleepers.’

Impact Pro League

Het Nederlands team krijgt de komende maanden voldoende gelegenheid om die corner fijn te slijpen tijdens de vele wedstrijden van de Pro League. Te beginnen in Nieuw-Zeeland, waar de 21-koppige selectie na een etmaal vliegen is neergestreken. De Nederlandse mannen zijn hier al een aantal dagen en hebben het tijdsverschil van twaalf uur inmiddels verteerd. ‘Er is veel gezegd en geschreven over de Pro League en de impact voor ons als spelers, maar ik moet nog ondervinden hoe zwaar het echt is. Je hebt aan de ene kant het reizen, maar dat valt voor ons eigenlijk nog wel mee. Normaal zijn we in deze periode drie weken weg. Nu is dat gesplitst in een blok van twee weken in Nieuw-Zeeland en Australië en een week in Argentinië. Dat verschilt dus niet zoveel.’

‘Aan de andere kant is er de belasting qua hoeveelheid wedstrijden. Als je in de competitie, in de EHL én voor Oranje alles moet spelen, is het wel heel veel. Maar met een Pro League-selectie van 32 man gaat dat niet gebeuren. Ik ben zelf iemand die het liefst alles speelt. Ik vind het veel te mooi, wil niks missen als ik fit ben. Als ik van Max te horen krijg dat ik een duel niet meega, zal ik me ook wel realiseren dat dat misschien toch wel verstandig is, om welke reden dan ook.’

Wij moeten leven als full prof. Net als voetballers. Met als verschil dat Frenkie de Jong zich financieel nooit meer zorgen hoeft te maken en wij na onze hockeycarrière alleen twee weken vakantie kunnen nemen Mink van der Weerden

Het is Van der Weerden ten voeten uit. Hij is een hockeyliefhebber pur sang. Slaat het liefst geen wedstrijd of training over. Hij is een voorbeeld voor anderen. Van der Weerden leeft voor zijn sport, heeft honderd procent focus. ‘Mede door de Pro League heb je als international eigenlijk ook geen keuze meer, moet je leven als full prof. Net als voetballers. Alleen wel met het verschil dat Frenkie de Jong zich financieel nooit meer zorgen hoeft te maken en wij na onze hockeycarrière alleen twee weken vakantie kunnen nemen.’

Van der Weerden staart met Abu Mahmood van Pakistan naar de bal. Foto: Koen Suyk

Van der Weerden kent de keerzijde in zijn eigen situatie. ‘Ik ben dertig jaar en nog steeds niet afgestudeerd. Ik ben nu bezig met mijn scriptie en moet dan 20 weken fulltime stagelopen als fysiotherapeut. Kun jij me een plek in de agenda aanwijzen wanneer ik daar tijd voor hebt?’

Toch denkt Van der Weerden nog niet aan stoppen. ‘Ik heb geen termijn in mijn hoofd, wil van dit hockeyleven zo lang mogelijk genieten. Ik ga door bij Oranje zolang Max mij nodig heeft, ik het fysiek aan kan en ik vind dat ik nog van toegevoegde waarde ben. Dit is toch het mooiste beroep van de wereld? Kijk ons hier nu zitten in Nieuw-Zeeland?’

‘Ik zou zelf niet naar Maleisië gaan’

Toch denken niet alle internationals als Van der Weerden. Valentin Verga en Robbert Kemperman hebben de voorkeur gegeven aan de Maleisische competitie in plaats van spelen in de Pro League. ‘Ik heb ze hierover nog niet gesproken, dus weet de precieze beweegredenen van Robbert en Vali niet. Ik heb er daarom geen mening over. Ik zou het zelf in ieder geval niet doen. Ik vind het wel jammer dat ze er niet bij zijn, maar dat geldt ook voor de geblesseerden Seve van Ass, Thijs van Dam, Floris Wortelboer en Sander de Wijn.’

‘Aan de andere kant: de trein rijdt gewoon door. Met een aantal nieuwe jongens, maar weer met een sterke groep. Zondag tegen Nieuw-Zeeland gaat het niet gemakkelijk worden, maar ik denk dat het een gave, uitdagende wedstrijd wordt.’