Met een indrukwekkende stunt afgelopen zondag bij Kampong (1-2) heeft Almere zich in de voorlaatste speelronde virtueel veilig gespeeld in de Hoofdklasse Heren. Na de rake strafbal van Stijn Jolie kreeg Valentijn Charbon het op zijn heupen in de Utrechtse cirkel. De spits gaf eerst Kampong-middenvelder Derck de Vilder een panna en versloeg vervolgens keeper David Wolff met een harde backhand. Charbon verkeert de laatste weken in bloedvorm.
Charra loodste zijn ploeg met vier doelpunten in de laatste drie wedstrijden hoogstpersoonlijk naar de veilige negende plaats. Almere sluit het seizoen zondag af met een thuiswedstrijd tegen het al gedegradeerde SCHC. ‘We benaderen die wedstrijd als een finale’, zegt Charbon. ‘We willen ons op eigen kracht handhaven. Ik zal er alles aan doen om weer te scoren.’
De goal van Charbon tegen Kampong was alweer zijn zevende van het seizoen. De jeugdinternational komt uit de schaduw van spelers als Terrance Pieters en Jonas de Geus, die komende zomer vertrekken. Met zes doelpunten in de tweede seizoenshelft is de jonge aanvaller on fire. Prima cijfers voor zijn debuutjaar bij Almere. De pas 18-jarige spits kwam afgelopen zomer over van Laren. Coach Pasha Gademan – ook assistent-bondscoach van Nederlands A – verleidde de aanvaller afgelopen zomer om voor de Almeerse hockeyclub te komen spelen.
Valentijn Charbon jaagt op Bloemendaal-verdediger Arthur van Doren. Foto: Hans van der Valk.
Pa Charbon ‘niet blij’ met keuze
Charbon kon destijds kiezen tussen Almere en SCHC. ‘Mijn vader was minder blij met de keuze voor Almere’, vertelt Charbon. ‘Mijn ouders komen allebei uit Bilthoven. Stichtsche is echt zijn cluppie, hij heeft daar jarenlang gespeeld.’ Het talent uit Bussum wilde zekerheid op het gebied van veel speelminuten in de Hoofdklasse, zo legt hij uit. ‘Toen ik in de B1 speelde bij Laren kon ik naar Kampong jongens A1. Bij Laren wist ik zeker dat ik veel zou spelen, daarom bleef ik. Een vertrek bij Laren was vorig jaar in eerste instantie niet aan de orde, maar er was veel onzekerheid daar. Ik heb daar wel jarenlang een superleuke tijd gehad.’
Ik vergelijk Almere met een waterdichte jas. Die jas trekken we allemaal over ons heen en de rest stoten we af
In de jeugd bij Laren waren Din van den Berg, Robert-Jan Cox en Rick van Domburg Scipio belangrijk in het hockeyleven voor de jonge Charbon. ‘Ik heb echt veel van die trainers geleerd, maar vooral ook lol gehad. Dat vind ik belangrijk, zo zit ik in elkaar. Pasha is precies zo’n trainer, ik merkte tijdens het EK in Santander met Nederlands A vorig jaar dat ik heel goed met hem klikte. In één van de eerste gesprekken over een eventuele overgang vertelde Pasha over het familiegevoel bij Almere. Hij zei: ‘We nemen je alsof je familie bent of we stoten je af.’ Ik vergelijk het met een soort waterdichte regenjas. Die jas trekken we allemaal over ons heen en de rest stoten we dus af. De teamcultuur sprak me gewoon heel erg aan.’
‘Charra’
Het talent moest in het begin even wennen bij de Hoofdklasser. ‘Dan gingen er bijvoorbeeld oude verhalen rond in de kleedkamer. Daar kon ik niet over meepraten, dus was ik een beetje stil. Maar ik werd bij Almere niet buitengesloten hoor, ik werd juist met open armen ontvangen. Toen ik bijvoorbeeld aankwam bij de eerste training gaf Ter (Terrance Pieters, red.) mij meteen al de bijnaam Charra. Er zijn veel verschillen met Laren zoals al die spandoeken, de Allyminati en het aantal supporters langs de lijn. Nu maakt mijn tante ook spandoeken voor mij. We zijn met de hele familie al helemaal ingeburgerd bij Almere.’
Het spandoek voor Valentijn Charbon, gemaakt door zijn tante. Eigen foto.
Tijdens zijn hoofdklassedebuut keek Charbon zijn ogen uit. ‘Daar was mijn hele familie ook bij. We speelden de eerste wedstrijd ook nog tegen Bloemendaal, dat was voor mij wel een heel bijzonder moment. Stond ik in de line-up ineens tegenover Florian Fuchs en Arthur van Doren.’ Scoren deed de technicus toen nog niet. Charbon maakte zijn eerste hoofdklassegoal pas in de negende speelronde, in het met 3-1 verloren duel met Klein Zwitserland. In de return op 3 mei was hij met twee rake backhands verantwoordelijk voor de 2-1 thuiszege.
Vertrouwen groeit
‘In het begin was ik nog wat onwennig, maar nu zit ik in een flow, zegt hij. ‘Als team spelen we de laatste weken ook beter. We hebben zeven punten gepakt in de laatste drie wedstrijden, dat zegt genoeg. Ik merk ook dat de jongens nu doorhebben dat ik wel iets kan met een bal, het vertrouwen is gegroeid.’
Valentijn Charbon juicht na zijn openingstreffer tegen Klein Zwitserland. Foto: Orange Pictures/Hans van der Valk.
De jonge spits is na de wat moeizame start helemaal losgekomen bij het vriendenteam van Gademan. Soms start hij uit het niets een snelle aanval op om vervolgens van dichtbij raak te pushen, een andere keer haalt hij verwoestend uit met zijn forehand of backhand. Verdedigers en keepers weten zich de laatste weken geen raad met Charbon. ‘Scoren is het enige waaraan ik denk in de cirkel. Vroeger zat ik op voetbal bij NVC in Naarden. Ik kon helemaal niet voetballen, maar ik scoorde wel veel. Toen iedereen uit mijn klas bij Spanderbos op hockey ging, wilde ik dat ook.’ Hij bleek er talent voor te hebben. ‘In de B1 bij Laren maakte ik 29 goals in 14 wedstrijden’, zo weet hij precies.
Landstitel
Zijn scoringsdrift is hij dus niet verleerd, zo blijkt nu. Het is niet gek dat in de wandelgangen bij hoofdklasselclubs over Charbon wordt gesproken. ‘Er heeft zich nog niemand gemeld hoor’, zegt de Bussumer. ‘Ik weet ook niet hoe dat in z’n werking gaat moet ik eerlijk bekennen. Ik word over twee maanden pas negentien, dat heb ik nog niet zo vaak meegemaakt. Alleen met Pasha, maar die kende ik al.’
Droomclubs heeft Charbon niet, toekomstplannen wel: ‘Ik ben in de jeugd nog nooit landskampioen geworden en mijn broertje (Olivier, red.) bij Laren met de B1 wel. Het maakt niet uit bij welke club dat is, maar dat wil ik zeker nog evenaren.’
Dit bericht bekijken op Instagram
JUICHEN! 🙌🏻 @valentijncharbon #fieldhockey #hkhockey #hkheren #eyeconshockey
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.