Strijdvaardige Welten: ‘Geen sessies of spoedberaad nodig’

Ze kreeg een paar minuten voor tijd dé kans op de 2-1. Vrij voor het doel schoot Lidewij Welten vol met de backhand. De Spaanse goalie was kansloos, maar zag tot haar opluchting de bal op de paal stranden. Weer geen goal! Woedend ramde Welten met de stick op haar scheenbeschermer.

‘Ik dacht dat ik hem ging maken’, erkende de Oranje-spits na afloop van de teleurstellende 1-1 tegen Spanje. ‘Ik kan er honderd keer over denken dat ik hem iets minder scherp had moeten schieten of in de andere hoek, maar ik ramde gewoon voluit. Hij was hard genoeg, spatte van de paal af. Het is pech. Centimeterwerk. Ik kan niet op de centimeter mikken, zal ik eerlijk bekennen.’

How are the Netherlands not in the lead?! Great save from Ruiz in the Spanish goal, then Welten crashes one back off the post #EHC2019 pic.twitter.com/fooNZq7YdC

— EuroHockey (@eurohockeyorg) August 19, 2019

Ondanks het gemis van die kans, wanhoopte Welten niet, zei ze na afloop. ‘Ik heb tot de laatste seconde het gevoel gehad dat hij nog wel zou vallen. Ik vond ook dat wij dat uitstraalden als ploeg. We bleven gaan, bleven jagen, voor de corners gaan. Daar lag het niet aan.’

Het gevoel bedroog Welten, want ondanks het slotoffensief hield Spanje stand en kwam de regerend Europees – en wereldkampioen na de sof tegen België (1-1) wederom niet verder dan een punt op dit EK. ‘Waar het precies aan ligt, weet ik niet. Is het pech, is het venijn? Ik denk een combinatie, de laatste finetuning ontbreekt nog.’

Lidewij Welten ging er vol voor tegen Spanje, zelfs zittend. Foto: Willem Vernes

Van onderschatting van de tegenstanders is zeker geen sprake, benadrukte Welten. ‘Wij denken echt niet bij het ingaan van de wedstrijd: die pakken we wel even. Helemaal niet. Dat is meer iets van de buitenwacht. Wij weten heel goed hoe hard wij ervoor moeten werken. Het is wel zonde, balen. Maar we hebben nog steeds alles in eigen hand. Het is niet dat wij nu net de halve finale hebben verloren.’

‘Misschien zijn dit ook wel mooie momenten voor een ploeg’

‘Misschien’, zo vervolgde 204-voudige international, ‘zijn dit ook wel de mooie momenten voor ons als ploeg. Nu is het aan ons om onze veerkracht te tonen, te laten zien hoe goed we zijn. Zowel hockeyend als mentaal. En hoe sterk het team is. Natuurlijk is dit niet de route die we van tevoren hadden gepland, maar dit is ook een route. Wel een met even een kronkel in de weg. Dit is sport, dit hoort erbij. Dit gaan ons sterker maken.’

Ondanks de moeizame start, brengt een ruimte overwinning op Rusland de Oranje Dames naar de halve finale van dit EK. Welten: ‘Ik vind het ook wel weer leuk dat het tot de laatste wedstrijd ertoe doet. We hebben zelf een soort kwartfinale gecreëerd, waarbij wij weten wat ons te doen staat: heel veel goals maken tegen Rusland.’

Lidewij Welten wordt gestuit door de Spaanse goalie. Foto: Willem Vernes

Voor het maken van die doelpunten zullen de ogen weer zijn gericht op de topschutters van Oranje, zoals Frédérique Matla en Welten zelf. De spits van Den Bosch, al goed voor 74 goals in het Oranje-tenue, is klaar voor een hoofdrol. ‘Ik voel me fit, ik ben fit. Het spel is nog niet helemaal zoals ik het wil hebben, maar ik voelde dat ik in de wedstrijd groeide. Je zag bij vlagen de Lidewij Welten zag die ik kan zijn. Ik hoop met het team verder in het toernooi te groeien, naar de topvorm te werken. Daar hebben we nog drie wedstrijden voor.’

‘Zo ben ik de held, zo ben ik de loser’

Na het gelijke spel tegen België kregen Welten en Matla het verwijt dat ze te veel met de bal liepen, voor zichzelf speelden. Welten, wat schamper lachend. ‘Ach, zo ben ik de held, zo ben ik de loser. Zo is het gewoon. Passeer ik er drie, dan ben ik geweldig. Verlies ik de bal, dan ben ik slecht. Pass ik te veel, dan ben ik onzichtbaar. Die lijn is heel dun. Hoge bomen vangen veel wind. Is dat altijd leuk? Nee. Ik hang de vlag niet uit. Maar ik weet dat het erbij hoort.’

Dan, iets feller: ‘Er hoeven echt geen sessies of een spoedberaad te komen. Het is een kwartje dat aan het tollen is. Die gaat de goede kant uit vallen, daarvan ben ik overtuigd. Dan zijn wij niet meer te houden. Daar mag je me aan houden.’